donderdag 23 augustus 2012

Scheveningen

woensdag 22 augustus
Vandaag moet de auto naar de garage en dat is een mooie gelegenheid om de tram te pakken en naar Scheveningen te gaan om daar het telefoontje af te wachten dat we hem weer kunnen ophalen.
Het is nog vrij vroeg als we aankomen en ook nog heerlijk rustig. Je kunt wel merken dat de vakanties grotendeels voorbij zijn.
De winkels en terrassen moeten nog geopend worden zodat wij eerst de nieuwe boulevard bewandelen en bij het vissersvrouwtje de Keizerstraat in gaan.
Hier zijn al wat winkels open maar we lopen door tot aan het eind en gaan bij Zarautz in de Prins Willemstraat koffie drinken.
Het is bijna lunchtijd maar ik eet liever iets op een terras aan zee. Na de koffie lopen we dan ook dezelfde route weer terug naar de boulevard. Vlak bij het museum Beelden aan Zee staat een grote collectie beelden van Tom Otterness.
 
 
Vele strandtenten hebben zeer kleurrijke terrassen, waar je met wat minder zonnig weer  toch vrolijk van wordt.
Na her en der op de menukaarten te hebben gekeken besluiten we bij beachclub Zanzibar de lunch te gebruiken.
De Spaanse keuken, en met name de Tapas, komt iedere keer weer op ons pad en we bestellen dan ook diverse kleine hapjes van de kaart.
 
We winkelen nog wat en gaan dan, na eerst de garage gebeld te hebben (auto is nog niet klaar), richting tram om vervolgens naar huis te gaan.

dinsdag 7 augustus 2012

Luxemburg

Augustus, maand van vakanties en verjaardagen.

zaterdag 4 augustus
Nicht Elly en man Rinus staan zoals vele voorgaande jaren op de camping in Bollendorf met dochter, schoonzoon en kleinkinderen. Rinus en dochter Linda zijn daags na elkaar jarig en het is al weer twaalf jaar geleden dat wij daar eens op bezoek gingen en vonden het wel een aardig idee om dit jaar weer eens een bezoekje te brengen en niet te wachten tot ze weer thuis zijn. (Volgende week komen ze naar ons voor Gerards verjaardag maar een bezoekje aan Echternach is ook nooit weg.) Zo gezegd, zo gedaan. Hotelletje in de buurt geboekt en zaterdagochtend vroeg op pad richting Bollendorf. Onderweg even gestopt om iets bij de koffie te kopen en rond het middaguur rijden we de camping op.  Nadat we koffie hebben gedronken gaan we met Elly en Rinus de rommelmarkt bezoeken die ieder jaar aan de oever van de rivier wordt gehouden. 
We vinden niets leuks om aan te schaffen en gaan dan ook met lege handen ergens een drankje drinken. Omdat de honden nog op de camping zijn heeft Elly weinig rust in haar kont en wil snel weer terug. Een andere (grotere) reden is dat Linda en haar gezin vanavond weer richting huis gaan want hun vakantie zit erop en we willen ze nog even een goede reis wensen.
 
Om een uur of zeven vertrekken ze en wij gaan niet veel later richting Echternach om daar te eten.
Onderweg stoppen we bij ons hotel om daar onze auto te parkeren zodat we met één auto verder kunnen.
We eten bij een Italiaans restaurant, wel op het terras maar voor de zekerheid onder de overkapping want het heeft geregend en het zal nog wel eens kunnen gebeuren dat er nog meer nattigheid valt.
Na het eten lopen we het stadje in, kijken of er in al die jaren nog wat veranderd is en eten nog een ijsje. 
Rinus zet ons weer af bij het hotel en we spreken voor morgen af om 11:00 uur bij het tankstation bij de brug.

zondag 5 augustus
Om 06:00 uur word ik wakker en hoor het hard regenen. De twee ramen zet ik wijd open want het is toch behoorlijk warm in de hotelkamer. Het uitzicht op de bergen begroeid met bomen en de optrekkende mist doen me mijn fototoestel pakken on daar een foto van te maken.
Ik ga nog even terug naar bed en voor ik het weet is het al over achten als ik weer wakker word en dat is later dan we gewend zijn. Vlug douchen en ontbijten.
We hebben nog tijd over en gaan een eindje wandelen.
De weg hier blijkt tot de pelgrimsroute naar Compostella te behoren (afstand nog 2431 KM, vandaag nog maar even niet). Even verderop een gedenkplaat  
"In honor of the 5th U.S. Infantry Divison which crossed the Sauer here on february 7- 1945 under heavy enemy fire and adverse weather conditions. Their sacrifices helped to bring freedom again to our country. We shall remember"
 
Voor ons hotel ligt een overdekte brug die we oversteken en zo weer op Duits grondgebied komen.  
Aan de andere kan ligt slot Weilerbach wat we met een bezoekje vereren.
We denken dat dit het enige restant ervan is, maar het is slechts een van de ruïnes die in de tuin staan.
Dit zien we aan de andere kant.

 Als we het leuke huisje wat dichterbij gaan bekijken blijkt niet alles echt. De ramen aan de voorkant zijn slechts geschilderd.
Inmiddels is het tijd om naar de afgesproken plek te gaan om Elly en Rinus te ontmoeten. We tanken
de auto gelijk even vol voor de terugweg (dit scheelt hier in Luxemburg ± € 0,30 per liter)  en wachten tot we ze zien aankomen vanuit Duitsland. (andere kant van de brug) 
Ze zijn precies op tijd en na overleg gaan we richting Natuurpark Teufels Schlucht.
Een speeltoestel van boomstammetjes in de vorm van grote potloden die met iedere punt naar een bepaalde bezienswaardigheid wijzen.
Bij het bezoekerscentrum drinken we koffie en gaan dan richting de waterval. De tocht ernaartoe gaat langs bijzondere rotsformaties en we moeten flink afdalen. 
Uiteindelijk hebben we de waterval  bereikt.
En...... het valt tegen, ondanks dat er zoveel water is gevallen de laatste maand stelt het niet veel voor (of ben ik nou teveel verwend met andere watervallen).
We lopen door en komen langs een soort kabouterhuisjes die bestemd zijn voor wandelaars om te overnachten en bij een kleine uitspanning drinken op een frisje.
Gerard en Rinus besluiten terug te lopen (via dezelfde weg terug naar boven) om de auto's op te halen, (want mijn knieën beginnen nu toch wel te protesteren)  terwijl Elly en ik met de honden achterblijven.
Na een uur zijn ze weer bij ons. Na een goulashsoep en nog wat na, nemen wij afscheid van hen om richting Nederland terug te keren.
Het was een gezellig weekend en we zien elkaar volgende week weer.

Met z'n tienen naar Newcastle upon Tyne

Enige tijd geleden werd ons gevraagd of we er voor voelden een tripje te maken naar Newcastle upon Tyne. Nu vonden wij 16 uur varen, ± vier uurtjes Newcastle en vervolgens weer 16 uur terug varen, niet echt aantrekkelijk, maar een paar dagen met vrienden doorbrengen is dat wel en zeiden we ja, leuk. De datum is vastgelegd, tickets besteld en de reis staat vast.

Vandaag zijn we uitgenodigd voor een BBQ door Ron en Ineke om alvast in de stemming te komen voor volgende week. De hele groep zit al in de tuin als wij binnenkomen. We worden rijkelijk voorzien van vlees, salade en drank. Als de wind dusdanig aanwakkert dat het niet meer aangenaam is, verhuizen we naar binnen en gaan daar verder. Er wordt heel wat afgelachen, dat belooft was voor komende week. Als iedereen in de kleine uurtjes naar huis gaat, blijven wij nog even napraten en uiteindelijk stappen wij ook op. Welterusten, het was gezellig, bedankt voor alles.

dag 1
Om 14:00 uur spreken we af bij Ron en Ineke om van daaruit richting IJmuiden te rijden. Om 15:00 uur zijn we in IJmuiden en om 16:00 uur mogen we de boot op. Maggy gaat per rolstoellift want zij heeft sinds deze week een ontsteking aan haar voet en mag niet lopen.
Afvaart vanuit IJmuiden 18:00 uur.
We komen ruimschoots op tijd en na het inchecken hebben we dan ook tijd zat om de boot enigszins te verkennen voordat hij vertrekt. Eerst de tassen op de kamers (nou ja, een hutje met stapelbed, toilet en douche) meer heb je ook eigenlijk niet nodig.
We nestelen ons in de bar en bestellen wat te drinken om op een gezellig samenzijn te proosten.
Wijn per glas € 7,95 en single malt whisky (Laphroaig) € 3,40. Dat maakt de keus makkelijk voor mij, want dit is de enige whisky die ik lekker vind en waarvan ik alleen met kleine nipjes van kan genieten. (Moet ook wel, want de inhoud is maar 3cl.) 

Als de trossen los gaan verplaatsen we ons naar het dek om te zien hoe we IJmuiden uitvaren.
Het waait behoorlijk en het regent ook een beetje dus lang blijven we niet buiten staan. 
 
Even later gaan we twee dekken hoger naar het restaurant waar ons een lange tafel wordt gewezen zodat we met z'n allen bij elkaar kunnen zitten. Het eten is in  buffetvorm en ziet er niet alleen zeer smakelijk uit, het is het ook.
Nog even onwennig waggelen door de deining, want zeebenen hebben zich nog niet ontwikkeld, lopen we als dronken landrotten naar het bargedeelte om daar koffie te drinken en aansluitend wat sterkers.
Als we eenmaal buiten de territoriale wateren zijn krijg ik via de GSM de volgende melding.
Zouden we uit koers zijn? (Eigenlijk zou ik dat niet eens zo erg vinden)
Maar enige tijd later krijg ik een nieuwe melding dat we toch in het Verenigd Koninkrijk zijn.

Er is lifemuziek aan boord en we maken er een gezellige avond van.

dag 2
Wat een ellende, bijna niet geslapen. De deining is vannacht een stuk erger dan gisteren het geval was. Het douchen wordt er ook behoorlijk door bemoeilijkt. Gelukkig is er erg weinig ruimte, dus languit vallen kan je niet, maar je moet je wel regelmatig vasthouden om op de been te blijven. 
Bij aankomst in Newcastle duurt het behoorlijk lang voor we door de douane heen zijn. Er staat een hele lange rij en er zijn maar twee beambten die de controle doen. Meer geluk (eigenlijk mag ik het zo niet noemen, want het is geen pretje) hebben Mag en Rob, omdat Mag in een rolstoel zit mogen zij langs de lange rij om als eerste de douane te passeren. Met een "honend" Nanananana van Rob komen ze dan ook langszij. Gelukkig kan iedereen er om lachen. 
Doordat de busconductrice bij de douane erop aandringt dat het nu echt tijd is voor haar om te vertrekken, wordt de controle iets sneller afgehandeld en kunnen we dan ook richting Newcastle.
 
Daar aangekomen drinken we eerst een lekkere koffie bij Starbucks en gaan dan richting Graingermarkt.
   

Bij het Weighhouse kun je je laten wegen tegen een geringe vergoeding en krijg je je gewicht op een briefje mee. Niemand van ons heeft hier behoefte aan (hoe zou dat toch komen?).
Even verder zitten (bijna alleen) mannen in de pub op een rijtje bier te drinken.
 We blijven nog even bij elkaar maar dan gaan Diana, Gerard en ik een andere kant uit omdat wij niet zo'n zin in shoppen hebben maar wat van de stad willen zien.
We komen langs de Cathedral Chruch of St. Nicolas en gaan hier even naar binnen.
De laatste voorbereidingen worden getroffen voor een besloten communie.
Voor de kerk staat een standbeeld van koningin  waarvan dit een detail van de sokkel is.
Engelsen staan bekend om hun uitzonderlijke kleurkeuze.
We lopen richting Quayside en komen langs The Black Gate waar, volgens een praatgrage voorbijganger, een jonge vrouw schijnt rond te dolen. (Gerard probeert contact met haar te krijgen).
We dalen de Castle Stairs af naar de rivier.
Over de rivier Tyne liggen veel bruggen in diverse stijlen op een korte afstand van elkaar
 waaronder de Millenniumbrug en ook staat hier muziektempel The Sage.


foto Diana

De zon schijnt af en toe heel goed en we nemen het even waar op een terras met uitzicht over de vele bruggen van de Tyne.
Gerard en Diana wachten geduldig tot ik ook klaar ben met de foto's.
foto Diana
Omdat we niet veel tijd meer over hebben gaan we richting ontmoetingsplek en komen langs een strandje en een bijzondere combinatie van oude en nieuwe architectuur.  
Om 15:30 uur hergroeperen we om met z'n allen fish and chips te eten. Ik ben natuurlijk spelbreker en kies voor een salade. Wij halen bij Subway's nog een broodje tonijn voor vanavond en nemen de laatste bus terug naar de boot.
Dat de recessie ook hier voelbaar is zien we aan de verkeersborden die, zo te zien,  hergebruikt zijn.
Het is een redelijk zonnige avond dus zoeken we een plekje op het achterdek om nog even na te genieten als de boot weer richting Nederland vertrekt. 
 
Vanuit de lounge zien we Engeland verdwijnen.
Ook vanavond is er life optreden maar op de een of andere manier hebben we er na een vermoeiende dag minder oor en oog voor. In een andere ruimte zit een zanger die zichzelf op de gitaar begeleidt heerlijk te spelen en Gerard en ik besluiten daar te zitten. De één na de ander houdt het voor gezien en vertrekt naar de hut zodat we uiteindelijk met z'n vieren overblijven. Ron en Ineke houden het ook voor gezien maar wij zitten nog heerlijk tot sluitingstijd naar de liedjes van o.a.. Willie Nelson, Johnny Cash e.d. te luisteren.

dag 3
We worden gewekt door de intercom die meldt dat we over een uur of twee zullen aanmeren in IJmuiden. Iedereen heeft vannacht als een blok geslapen en geen last gehad van de deining, die ook een stuk minder is dan gisteren.  
Na koffie en een sandwich pakken we de tas en kunnen van boord. In IJmuiden duurt het een stuk minder lang voor we door de douane zijn. 
Bij aankomst in Den Haag verzamelen we nog even bij Ron en Ineke thuis om afscheid te nemen van elkaar.
Het is een lange reis voor een paar uurtjes in Engeland maar geen moment spijt van dit uitje met vrienden.

daags erna
Nog steeds wat last van het deinen van de boot. Een echte matroos zal ik nooit worden.