donderdag 18 augustus 2016

Saint Rogatien > Hausach (Duitsland) (week 5)

donderdag 11 augustus
De laatste dag hier. Vanochtend zorgen dat alles weer schoon en opgeruimd is. Vanmiddag naar La Rochelle voor de lunch. Tenminste, dat is het plan maar als we daar aankomen is het beredruk en kunnen we geen parkeerplek vinden. We vertrekken onverrichter zake naar Châtelaillon-Plage om daar bij één van de vele restaurantjes ons geluk te beproeven. Dat valt nog niet mee, bij het ene restaurant duurt het zo lang voor er iemand van het bedienend personeel enige aandacht aan ons schenkt, dat we maar weer opstappen, bij een volgende is er geen tafel meer vrij, de daaropvolgende blijkt niets van mijn gading te hebben, het vierde, vijfde en zesde restaurant heeft de keuken al gesloten. Uiteindelijk vinden we dan toch nog iets waar we wel nog wat kunnen bestellen. Het is inmiddels dan al bij drieën. Ook voor Franse begrippen blijkbaar aan de late kant voor een lunch. Tot overmaat van ramp krijgt Gerard ook nog het verkeerde eten geserveerd zodat ik mijn eten al op heb als de goede bestelling van hem pas doorkomt. Ja, je hebt van die dagen dat alles tegenzit.
Vanavond koffer pakken, dat gaat gelukkig gesmeerd.

vrijdag 12 augustus
Vroeg op want vandaag is het een reisdag. Alles is gepakt, huis afgesloten en om negen uur rijden we weg.
In tegenstelling tot wat we verwachten is het vrij rustig op de weg. Zoals gewoonlijk vermijden we de tolwegen en rijden zo langs landerijen en door kleine dorpjes. Na twee uur stoppen we voor een kop koffie.
De muziekzenders op de radio zijn niet stabiel dus luisteren we naar mijn USB met een hele grote sortering muziek. Hier zit bv ook een playlist van Elvis Presley tussen met ruim een uur hits, wat heeft die man een groot oeuvre nagelaten en we kunnen ze stuk voor stuk meezingen, als we dat zouden willen.
 
Met zulke muziek kan ik dagen door blijven rijden.
Bij Chalon sur Saone houden we het echter voor gezien. We zijn inmiddels over de helft van de totale afstand. Het eerste de beste hotel staat ons wel aan en boeken hier een overnachting.
Aan de overkant van het hotel is een park met een uitspanning waar we een welverdiend biertje nemen.
We wandelen daarna richting centrum en vinden dit wel een leuke stad, veel statige huizen en gezellige straatjes met aaneengesloten restaurants.
We hebben ons laten adviseren door de hoteleigenaar en stappen rond half acht het betreffende restaurant binnen, tenminste, we blijven buiten zitten want het is nog heerlijk.

zaterdag 13 augustus
Het laatste stuk van de reis. Iets voor negen uur rijden we weg. Ook nu willen we na pak weg twee uur ergens stoppen voor een kop koffie maar nergens is er een terrasje te ontdekken in de kleine dorpjes die we doorkomen. Bij een iets groter plaatsje slaan we dan maar van de weg af en hebben zowaar geluk, we kunnen kiezen uit drie. Een kop koffie, een rondje lopen en we kunnen weer verder.
We zorgen er wel voor dat we voor de lunch bijtijds een plekje hebben gevonden voor de keukens weer dicht zijn. In Belfort stoppen we en vinden op een groot plein een leuke plek hiervoor. 
Huis nummer drie alweer, dit staat midden in het Zwarte Woud in het plaatsje Hausach.
Met onze ruilgasten hebben we afgesproken dat we rond vier uur zullen aankomen en dat wordt zowaar nog doorkachelen want het schiet niet echt op als je uitgebreid luncht en de grote wegen mijdt. Maar stipt om vier uur bellen we toch bij de buurvrouw aan voor de sleutel. Auto uitladen en als we de deur openen worden we verwelkomd door de kat die zich graag laat aaien. Na de kippen en schildpadden nu een huisdier waar ik wat meer vertrouwd mee ben. 
Spullen eerst maar in de gang zetten en wat te eten halen voor, in ieder geval, morgenochtend. Langs de supermarkt zijn we net gereden dus die hoeven we niet te zoeken, valt dat even mee. Boodschappen uitpakken en de kat een tweede en derde aai geven, dan is het voor hem genoeg en wil hij weer naar buiten. Wij nestelen ons op de relaxstoel en bank met een drankje, het uitpakken kan nog wel even wachten.
Nu eerst een mail naar de huiseigenaren dat we veilig zijn aangekomen.

zondag 14 augustus
Goed geslapen, vroeg op. Eerst koffie en ontbijt terwijl we de folders doorkijken wat er allemaal in de omgeving te zien is.
Eerst maar eens dichtbij huis zoeken, dat wordt dan Haslach. De oude dorpskern is leuk met veel vakwerkhuizen.
Volgende stop Biberach, verder naar Offenburg en uiteindelijk de grens met Frankrijk weer over, naar Straatsburg. Van verre zien we de kathedraal al staan.
Een imposant gebouw en dat vind ik niet alleen want er staat een enorme rij wachtenden voor de kathedraal om deze van binnen te kunnen zien en de toren te beklimmen. Ik pas dit keer.
We lopen de zeer drukke straten door voor de leut maar ook om ergens wat te eten. We vinden een leuke plek met schaduw waar we een salade en een quiche bestellen.
Op de terugweg stoppen we nog bij Venezia in het centrum van Hausach voor een Schwartzwalder kirsch- en een Cappuccino ijsbeker. Halverwege ruilen we van smaak want de kirsch vind ik wel wat aan de sterke kant.
We gaan in de tuin in de schaduw zitten maar wat is het warm vandaag, ruim 32°. Na een poosje verhuizen we naar de relatief koele huiskamer.

maandag 15 augustus.
Vandaag ga ik nog even terug naar de supermarkt om nog wat te halen en naar de apotheek voor een nieuwe portie B1 tabletten. Deze zijn  niet op voorraad dus vanmiddag even terug. Gerard is een fiets in orde aan het maken als ik terugkom want hij wil vandaag de omgeving per fiets verkennen.
Door het pompen van de banden is hij al verhit voor hij goed en wel op de fiets zit. Ja ook vandaag is het weer goed warm. Ik ga de planten maar wat water geven want die zien er een beetje droog uit, hopelijk kan ik ze weer tot leven wekken.
Aan het eind van de middag haal ik de tabletten op, dit keer ga ik lopen.
Het is een zwoele avond en in de tuin is het lekker toeven totdat, je raadt het misschien al, de insecten ook zo nodig deze tuin uitzoeken om door te brengen. We spuiten ons in zodat we een uur in de wind stinken en proberen het zo toch nog wat te rekken. Na een uur gezoem en gekriebel geef ik het op en ga toch maar naar binnen met de deuren en ramen dicht. Volgens mij ben ik nog niet gestoken dus waarschijnlijk helpen de tabletten wel maar ik durf er niet helemaal op te vertrouwen.
Onze eventuele volgende ruilhuizen moeten we wellicht maar eerst screenen (what's in a name) op de aanwezigheid van horren rondom zoals thuis want ik ben anders geheid het slachtoffer.

dinsdag 16 augustus
We rijden vandaag de Schwartzwald Hochstrasse van Freudenstadt tot aan Baden-Baden.
In Freudenstadt drinken we koffie met uitzicht op het plein waar jong en oud zich vermaken met de fonteinen.
We stoppen onderweg bij een uitkijkpunt. Weinig spectaculair voor een foto, alleen maar groen. Wel een leuk kunstwerkje tussen de struiken.
Een omweg naar Allerheiligen waar een ruïne van een klooster is en via een mooie wandeling kom je ook nog bij een heuse waterval.
Op diverse plekken in het bergstroompje zijn ook zgn. stenen mannetjes te vinden.
Bij het restaurant zijn alle plaatsen op het terras vergeven en binnen is het zo benauwd dat we snel weer weg gaan op zoek naar iets anders.
In Baden-Baden parkeren we de auto boven bij de kerk en lopen de steile straatjes naar beneden richting winkelstraat.
Na een ijsje klimmen we weer terug naar boven, vullen onze waterflesjes bij de bron.
Als kunstwerk staan er drie amfora op wel heel hoge poten.
Als we vanavond in de tuin onze Griekse salade met een glas Retsina nemen komt Tavi de huiskat gezellig op schoot zitten. Na afloop mag hij mijn bakje met vruchtenyoghurt leeglikken.
Na een tijdje verhuis ik naar binnen want het begint weer te kriebelen. Gerard heeft natuurlijk nergens last van en blijft buiten zitten. Ook binnen zoemt het om me heen. Deur blijkbaar niet op tijd dichtgedaan. Inspuiten dan maar.

woensdag 17 augustus
Ik kan vandaag niet zo goed op gang komen. Vannacht weinig geslapen omdat het zo warm was en ik de deur niet open durfde te zetten vanwege de muggen die natuurlijk op de loer liggen om mij te prikken. Ja ik heb er intussen weer een paar bulten bij. Volgens mij heb ik de verkeerde pillen of ze werken niet bij mij.
Om een uur of twaalf gaan we dan toch maar op pad richting Gengenbach, dit stadje heeft een oud centrum dat anders is dan ik in eerste instantie denk. Groots en weids zijn de woorden die ik hierbij vind passen.
Op de parkeerplaats staat een kraampje met zakken appels en een geldbakje. Verder niemand te zien. Gerard zijn voorraad appels dient aangevuld te worden en waarom dan niet met deze. We stoppen €2,50 in het bakje en zoeken een zak uit.
Na de lunch rijden we een kant op waarvan we niet precies weten waar die ons zal brengen. Door mooi landschap en veel bochten komen we uiteindelijk aan in een stadje met de naam Zell am Harmersbach, ook al zo'n leuk plaatsje.

Geen opmerkingen: