Hausach (Duitsland) (week 7)

donderdag 25 augustus
Weer >35 º maar we gaan toch maar op pad, als je thuis blijft wordt het er toch niet koeler op.
Navigatie ingesteld op Donaueschingen maar maken eerst een zijsprong naar het zeer bezienswaardig blijkende Villingen-Schwenningen.

De Donau zou in Donaueschingen ontspringen, hoewel er ook mensen zijn die het hier niet over eens zijn en menen dat de werkelijke bron in een bos bij Furtwangen, zou zijn. Hoe het ook zij, hier hebben ze in ieder geval een groot monument om deze bron heen geplaatst. Dat is ook vrijwel het enige waarvoor je naar dit plaatsje zou moeten gaan.

Gelukkig kon ik de verleiding weerstaan om dit shirt voor Gerard te kopen.

Als we wegrijden zie ik nog wel een paar mooie gebouwen en een heel bijzondere muziekfontein.

We rijden Bad Dürrheim nog even in en ook weer gelijk uit. Niks aan. Dan toch maar naar de Rheinfall bij Schaffhausen, afstand is nog zo'n 50 km, dus te overzien. Aangekomen bij de Zwitserse grens is er nauwelijks controle, we mogen zo doorrijden, dat hebben we in het verleden wel anders meegemaakt.

We kopen een kaartje en lopen de trappen af omdat daar enkele plateaus zijn die een goed uitzicht op de waterval bieden. Ja, ik herken dit nog wel en kan zo de foto voor de geest halen die hier zo'n 50 jaar geleden gemaakt is toen ik met mijn ouders, oudste broer, schoonzus en de vier kinderen hier ook stonden.

Ruim 33 jaar geleden waren Gerard en ik hier ook maar toen alleen beneden aan de waterval en hadden toen niet, zoals nu, de bovenloop bezocht.
Het water stort hier met een enorme snelheid naar beneden en bootjes varen af en aan met mensen die de waterval van dichtbij willen zien, je kunt zelfs van boord om de rots midden in de waterval te beklimmen.

Als je naar beneden gaat betekent dat ook dat je weer omhoog moet. Zo geschiede, maar gelukkig is er halverwege een lift die je helemaal naar boven brengt. Dat scheelt toch weer een stuk. We nemen op het terras een veel te duur biertje voor we de thuisreis aanvaarden.

vrijdag 26 augustus
Het is weer puffen vandaag. Temperatuurmeter op het terras in de schaduw geeft maar liefst 40º aan.
Deuren dicht, luxaflex naar beneden en zorgen dat we genoeg drinken (water wel te verstaan) en vooral geen inspannende dingen doen. Nou daar heb ik helemaal geen moeite mee, dat komt vanavond wel weer als het wat koeler is.
Tegen half zeven doen we deuren weer open en na het eten gaan we de tuin in om de gevallen bladeren te ruimen want na die warmte en droogte lijkt het wel herfst.
Twee hopen en een bak, zoveel komt er van het grasveld af.

Als we de de hopen hebben opgeruimd en wat onkruid weg hebben gehaald is het tijd om te sproeien.
Spulletjes weer opruimen en is het tijd voor koffie.

zaterdag 27 augustus
Markt in Haslach, niet dat het erg veel voorstelt hoor maar we gaan toch een kijkje nemen. Als we de zeggen en schrijven enige straat waar de markt staat heen en weer zijn  gelopen en ergens koffie willen drinken blijkt dat de terrassen waar je wellicht ook nog gebak kunt bestellen allemaal vol zitten of dat alleen in de brandende zon nog vrije plaatsen zijn. We gaan terug naar Hausach, ook hier een, nog kleinere, markt maar wel een terras met vrije plaatsen.

We zoeken een tafel in de schaduw en bestellen koffie, gebak moeten we zelf binnen uitzoeken. Zo gezegd zo gedaan. Komen we terug op het terras zijn onze plaatsen ingenomen door een ander stel. Dan maar weer een tafeltje verder, maar de koffie is nog niet gebracht of de zon komt om de kerktoren heen en zitten we alsnog in de zon. Dan maar weer verhuizen naar het tafeltje waar de restanten van de vorige gasten nog niet zijn weggehaald maar wel voorlopig in de schaduw zal blijven. Wij nemen de taak van de serveerster dan maar op ons en verhuizen de vuile vaat naar ons vorige tafeltje. Hè, hè, na deze stoelendans kunnen we eindelijk, in de schaduw, van onze koffie met gebak genieten. De wespen die er ook op af komen voor lief nemend.
Hierna proberen we bij het kerkje en/of burcht bovenop de berg te komen en rijden diverse weggetjes in en komen uiteindelijk wel hoger maar de geasfalteerde weg houdt op dus dan maar weer onverrichter zake terug.
Nu is er dicht in de buurt nog een plaats waar we nog niet zijn geweest, tenminste ik nog niet want Gerard heeft dit al ontdekt tijdens één van zijn fietstochtjes. Wolfach dus.

We verkennen de hoofdstraat en schaffen nog wat kleding aan, uiteraard weer voor Gerard . OK, ik koop ook iets, een magneetje voor op de koelkast.

Bij dit terras nemen we plaats voor de lunch.

Wat we zo leuk vinden aan de meeste plaatsen hier is dat er overal gootjes met stromend water door de straten lopen en dit keer komt dat zeker goed uit en een koud voetenbad is me nu erg welkom want ik heb het warm. Weer een beetje op aanvaardbare temperatuur gekomen rijden we ook nog even naar de glashütte maar gaan alleen de winkel bekijken. Tot onze verbazing is hier ook een hele kerstafdeling te vinden en kerstbomen met ballen in de meest vrolijke kleuren.

Het is dat we thuis al minstens zeven dozen kerstspullen hebben zodat we jaren achtereen een andere kleur decoratie kunnen nemen anders had ik zeker wel mijn slag kunnen slaan. In de winkel zelf staan, behalve glaskunst, ook leuke kaarsjes uitgestald zoals deze kleine cactussen. 

Buiten is ook nog een afdeling houtsnijkunst en even wanen we ons weer, met de bergen op de achtergrond, in Ruidoso New Mexico.

De heimwee naar Amerika slaat weer genadeloos toe. Niet dat het Zwarte Woud niet mooi is maar het is anders.
Terug in Hausach nog wat boodschappen voor het weekend halen en naar huis.

zondag 28 augustus
De laatste dag dat we echt op pad gaan en Gerard heeft iets uitgezocht niet al te ver hier vandaan. Een auto en klokkenmuseum in Schramberg. Als we er aan komen is de weg afgezet en staat er een verkeersregelaar, zou het zo druk zijn? Als we de hoek omslaan zien we inderdaad heel veel mensen staan maar die staan niet in de rij voor het museum want er is namelijk iets anders aan de hand; een zgn. treffen van oude auto's en motoren.

We vallen met de neus in de boter, dit is veel leuker. De auto's staan grotendeels nog geparkeerd en we kunnen ze van alle kanten bekijken.

Een paar tweewielers.

En driewielers.

Zoals bij ieder event met oude auto's stel ik mezelf de vraag, welke heeft nou mijn voorkeur. Nou het is niet al te moeilijk dit keer.
Wordt het deze?

Nee, toch maar niet, ik kies toch voor dit bescheiden exemplaar.

We blijven nog een poosje van een afstandje in de schaduw kijken hoe ze één voor één langs komen en het museum hebben we alleen aan de buitenkant gezien.

We vertrekken dan richting centrum.

Er is hier niet veel open aan eetgelegenheden op zondag maar we vinden er toch één. We lopen daarna nog een stukje door en ook hier weer een verkoelend stroompje door de straat. Wat heeft een mens dan nog meer nodig op zo'n warme dag van 35º.

maandag 29 augustus
Ha gelukkig, het is niet meer zo heet en ik zet dan ook alle deuren en ramen open om ook het huis af te laten koelen. We beginnen lekker vroeg aan de schoonmaak en maken tegen de middag een wandeling naar het dorp om iets te eten en weer terug. Nu nog de laatste puntjes op de i en we zijn klaar.
Onze Duitse gasten zijn vandaag op de terugweg en we hebben afgesproken om vanavond ergens te gaan eten. Als ze nog een uur te gaan hebben zullen ze contact opnemen is de afspraak. In de late middag krijgen we inderdaad bericht, niet dat ze nog een uur te gaan hebben maar dat ze pas rond zes uur zullen arriveren vanwege files. Er volgen nog een paar berichtjes en het wordt later en later. Van het uit eten gaan zal niets meer terecht komen en stappen we daarom naar de super om zelf iets op tafel te kunnen zetten. We steken wat kaarsen aan en zetten de welkomstdrankjes koud.
Rond half negen zijn ze dan eindelijk hier, we maken kennis en het klikt.
Ik denk dat ze heel blij zijn dat ze niet meer zelf iets klaar hoeven te maken. We wisselen ervaringen uit en blijven lang natafelen. Ondanks hun vermoeidheid hebben we een reuze gezellige avond.

dinsdag 30 augustus
Vanochtend brengen we dan toch maar een bezoek aan de modelspoorbaan die hier net om de hoek is, nadat we van onze ruilgasten hebben vernomen dat het toch zeker de moeite waard is.

Nou, dat is het ook. Het hele dorp en omliggende boerderijen zijn hier nagebouwd en overal zijn verrassende taferelen te zien.

Een man die van het viaduct af wil springen.

 Een gekantelde vrachtwagen en de daardoor veroorzaakte file.

Een scoutingkamp bij avond.

 

De bus die bij de halte wegrijdt.

Heel gedetailleerd allemaal, zoals bij dit huis te zien is. Ook binnen gebeurt er veel.

De treinen rijden een traject om vervolgens in een omhoog cirkelende beweging via een transparante buis aan de andere kant weer zo'n zelfde cirkel omlaag te gaan om aan de andere kant de rest van hun traject weer te vervolgen.

Om half één worden we terug verwacht en met z'n vieren vertrekken we naar een heel gezellig terras in een grote tuin volop kunstwerken, waar we worden getrakteerd op een uitstekende lunch.

We rijden hierna naar de burcht, waar wij een paar dagen geleden een onvruchtbare poging toe hebben gedaan om die te bereiken.

Je blijkt er inderdaad niet met de auto te kunnen komen maar wel een stuk dichterbij en de rest moeten we dan wandelen. Bovenop hebben we een weids uitzicht over het dorp en de omgeving.

Dit fietspad maakt wel erge kronkels. Leuker rijden misschien maar wel meer meters.

De mannen gaan met de auto terug naar beneden en wij vrouwen nemen het voetpad terug en zijn eerder beneden.
Zeer veel dank aan onze huizenruilers in Duitsland voor een heel fijne dag om onze reis af te sluiten.

woensdag 31 augustus
Naar huis. Om half negen rijden we, na uitgebreid afscheid van onze gastvrouw en -heer, de hond Pius en kat Tavi te hebben genomen, weg. Ondanks de vele wegopbrekingen kunnen we toch redelijk snel doorrijden.
Slechts één keer staan we echt stil in een file. Een koffiestop zit er helaas niet in want we rijden vooral snelweg. We besluiten dan ook om tegen twaalven de snelweg te verlaten om de auto en onszelf even bij te tanken. We nemen een pauze van anderhalf uur en gaan met volle moed weer op pad. Om iets voor vijf uur zijn we thuis. Nou dat is toch alleszins redelijk voor ± 670 km.
Het is altijd even wennen om weer thuis te zijn. We ruimen de auto uit en nemen vanavond genoegen met wat we nog in huis aan eetbaars vinden.
Rest mij nog een collage te tonen van onze aankopen tijdens deze reis.