woensdag 20 augustus
Gerard heeft het lumineuze idee om vandaag naar de schepen te gaan kijken van Sail Amsterdam.
We gaan om 9 uur weg, eerst even langs de super om wat broodjes, beleg en wat te drinken in te slaan want daar zal wel niets te vinden zijn en eten moeten we toch.
De weg naar Amsterdam Spaarnwoude, want daar heeft Gerard een plekje gezocht, is redelijk rustig. Als we bijna op de plaats van bestemming zijn is de weg afgesloten en moeten we, net als ieder ander, ergens een plekje voor de auto zoeken. Ook dit zit niet tegen en nu de rest met stoeltjes, picknicktas en fototas lopen met de meute mee, richting het water.
Onderweg moet ik twee keer rusten, dus stoeltjes uitklappen en wachten tot ik weer genoeg puf heb om verder te gaan. Totaalafstand 1,7 km.
Langs het water is het al een drukte van belang maar we hebben het geluk dat er toch nog een plekje vrij is om met onze stoeltjes naast elkaar te kunnen zitten, en nu maar afwachten op wat er komen gaat.
Heel wat kleine bootjes varen richting westen om de tall ships te verwelkomen maar op een gegeven moment worden ze gemaand om te draaien want de grote jongens zijn in aantocht.
Nu zitten we tegen een kleine verhoging op en de mensen voor ons zouden natuurlijk, zonder te gaan staan, de boten prima kunnen zien en fotograferen, maar zo werkt het blijkbaar niet. Iedereen voor ons gaat omhoog om foto's en selfies te maken zodat ik ook maar ga staan om ook nog wat zinnigs op de foto te krijgen.
De hele tocht duurt uren en we zitten best lekker in het zonnetje met een klein windje erbij, alles is gemoedelijk en iedereen heeft goede zin.
We pakken er alvast een broodje bij en vruchtensap bij.
Wat een fijne dag hebben we.
Na onze 'brunch' lusten we ook nog wel een glaasje wijn en zo geschiede. Het blijft er bij één want we moeten nog terug rijden.
Als de grootste bedrijvigheid een beetje over is, pakken we alles weer bij elkaar en gaan weer richting parkeerplek, tenminste dat is de bedoeling, maar als ik ongeveer halverwege ben (± 0.6km), ben ik helemaal op en stelt Gerard voor om mij hier achter te laten met de spulletjes en hij de auto gaat halen en maar hopen dat hij van de verkeersleiding toegang krijgt tot de afgesloten weg om mij weer op te halen.
Dat blijkt inderdaad het geval en kan ik de spulletje en mezelf inladen om weer naar huis te gaan.
Fijn dat er mensen zijn die af en toe even van hun opdracht afwijken.
