The Mother Road, evaluatie

Na alweer een paar dagen thuis te zijn, Gerard weer aan het werk, de koffers e.d. opgeruimd is het tijd om de vakantie te evalueren.
Net als voorgaande jaren heb ik me opnieuw verbaasd over de diversiteit aan douchekranen en hun werking.
De één moet je indrukken en draaien, de ander weer uittrekken en draaien, weer een ander alleen maar draaien aan een hendel, drukken en omhoog duwen enz. enz.......
Bij veel campsites wordt er wel WiFi aangeboden maar vaak met een slechte (trage) verbinding. Dit geldt trouwens ook voor veel motels.
Met de RV hebben we 3.000 miles gereden en met de Toyota 1.500 miles. Veel dus.

De wegen zijn nog steeds erg rustig en je waant je af en toe alleen op de wereld.

Een overzicht van de gereden route.
Rood is de originele route 66 die wij hebben gereden tot Las Vegas.
Roze is waar we zijn afgeweken van Route 66 met de RV.
Geel is de route die we hebben gereden met de Toyota 4RUNNER.

We hebben een Beach Boys concert bijgewoond in Flagstaff en een baseballwedstrijd in San Diego.


Wil ik ooit nog eens met een RV op pad? Waarschijnlijk wel maar dan niet meer de route zoals we nu gedaan hebben omdat we het pas echt leuk gaan vinden in het zuid/westen van Amerika. Mochten we weer gaan dan maar direct naar het westen richting Yellowstone e.o. en eventueel inleveren in San Francisco.

The Mother Road, zondag 26 mei (Las Vegas > Detroit > Amsterdam)

Om 10.00 uur zijn we bij Alamo verhuur. We hebben nog iets met ze te regelen en weten niet of het druk zal zijn, vandaar een ruime marge ingecalculeerd.
Het gaat redelijk snel dus ruim op tijd klaar voor het inchecken.
We gaan gelijk maar alle procedures door zodat we de koffers kwijt zijn en alle tijd hebben om nog even op de pc te spelen.
Net als ik ingelogd ben komt Hans op Skype om nog even bij te praten want we hebben elkaar niet ontmoet deze reis. Ik heb geen headphone bij me en met alle geluiden op de achtergrond is hij moeilijk te verstaan, dus houden we het kort.

Het vliegtuig vertrekt op tijd (14.06 uur) en als we in de lucht zijn kan ik mijn ogen nauwelijks van het landschap onder me afhouden, wat een verscheidenheid aan kleur, vorm en landschap, met hier en daar nog sneeuw.

 

Na een vier uur durende vlucht landen we in Detroit om 20.35 uur (lokale tijd) en de inchecktijd van de volgende vlucht is 21.00 uur, dus haasten.
Er komen vreemde geluiden onderuit het vliegtuig maar alles gaat goed, wat verkeersdrempels daar gelaten.
Het is inmiddels een dag later in Nederland en iets voor 12.00 uur landen we veilig op Schiphol en het duurt niet lang of Hugo komt aanrijden om ons op te halen.
De zon schijnt volop met een strak blauwe lucht, iets wat de laatste tijd niet is voorgekomen in Nederland. We praten nog een tijdje na in de tuin over Hugo's reis naar Indonesië en de onze en daarna naar bed voor twee uurtjes om het gebrek aan slaap te compenseren.

The Mother Road , zaterdag 25 mei (Henderson > Las Vegas (Nevada))

Om 11.00 uur rijden we weg, weer naar Lake Mead, we hebben tenslotte nog het toegangsbewijs dat zeven dagen geldig is.
De Hooverdam bekijken we ook nog eens, het is vrij druk, maar het is dan ook Memorial Weekend.
De gebruikelijke controle voor je dam oprijdt.


Doen we nog een vaartochtje over Lake Mead met als doel de Hooverdam? Nee, beetje duur voor anderhalf uur varen.





Het waterniveau is nu duidelijk lager dan op de plaquette te zien is. We gaan op zoek naar een picknicktafel met leuk uitzicht en schaduw, daar eten we onze salade die we hebben gekocht bij Walmart en nemen er een glaasje wijn bij.

Na een uurtje te hebben gezeten en rond gekeken gaan we de volgende viewpoints af waar we nog niet eerder zijn gestopt. Bij een van de viewpoints delen we de koffers opnieuw in zodat we dat morgen niet hoeven te doen. Het is prettiger dit hier in de open lucht dan op een suffe hotelkamer te doen.
Het past allemaal, we wegen de koffers even voor de zekerheid en we zitten safe.

Bij het laatste hotel van de reis aangekomen, zien we dat ze hier ook een zwembad hebben en we
maken er nog even gebruik van, tot het tijd is om de Las Vegas Strip een zoveelste bezoek te brengen.
Deze hotelkamer is de grootste die we tot nu toe hebben gehad, we hebben zelfs door een balustrade gescheiden bedden.

We zien grote billboards van  "onze"  DJ's, die het hier ook goed doen.

Om 18.00 uur gaan we de Strip op en eten op het terras bij Caesars.

Dat het niet allemaal glitter en glamour is, bewijst deze minder fortuinlijke persoon, hij haalt de muntjes uit de fontein voor eten/drinken/drugs?

Vlak bij ons staan twee Johnny Depp's, één als Jack Sparrow en één als Willie Wonka, als je met ze op de foto wilt dan kost je dat enkele dollars. Dit keer hebben we geen Elvis Presley personage gezien, zou die nu echt verleden tijd zijn?

Na nog naar Bellagio te zijn gelopen om de watershow te zien, gaan we terug richting Venetian waar we de auto geparkeerd hebben.
Slenteren maakt dorstig dus drinken we nog wat aan het Canal Grande.

 

Met een gerust hart kunnen we gaan slapen, de koffers zijn gepakt en liggen alvast klaar in de auto voor de terugreis.

The Mother Road, vrijdg 24 mei (Kingman > Henderson (Nevada))

Vandaag is zo'n dag waar we eigenlijk geen raad mee weten. We zijn al redelijk dicht bij de eindbestemming en hebben niet veel zin meer om lange afstanden te rijden. Op de route naar Las Vegas komen we langs het zoveelste verlaten mijnstadje Chloride, waar we even rondneuzen maar al snel weer verdergaan.

 

 

Volgende stop is bij Willow Beach, hier kan je met een boot het water op. 
Er is een visschoonmaakplek voor diegene die één of meerdere vissen heeft gevangen en die mee naar huis wil nemen. 
De vangst is niet groot vandaag, slechts twee Regenboogforellen. Een andere vissoort die hier ook wel wordt gevangen is Baars. 
Bij Lake Mead maken we de volgende stop. Hier gaat Gerard nog even zwemmen voor we weer doorgaan langs de scenic route richting Calville Bay.
 
Hier eten we fish and chips en gaan een kijkje nemen bij de vele houseboats die hier liggen. 
Als we bij de grootste boot aankomen vraagt een onderhoudsman of we misschien even binnen willen kijken. Natuurlijk willen we dat. Wat een oppervlakte, deze boot is geschikt voor 15 personen. 
We tellen zes slaapkamers, drie badkamers, woonkamer, keuken met een twee dubbeldeurs koelkasten, magnetron, grote oven enz.enz.
 

 

 

Aan de voorkant een zonnedek, aan de achterkant een zonnedek, boven over de hele lengte van de boot een zonnedek met ligstoelen, zonnescherm, bar met twee koelkasten en als je het te warm krijgt met een glijbaan het water in. 

 

O, ja, vergeet ik toch nog wat, een jacuzzi boven op het zonnedek. Kosten? $ 2.000,00 per dag met een minimum huurperiode van drie dagen. Maar in het laagseizoen, en als je langer dan drie dagen huurt krijg je een korting. Dus..., wie gaat er mee volgend jaar? Je moet wel even sparen maar geweldig lijkt het me wel. We overnachten in Henderson, een voorstadje van Las Vegas, waarvan we de inmiddels bekende contouren al kunnen zien.