Om half zeven zijn we op. Even checken of het gootsteenkastje al een beetje droog is. Gisteren brak namelijk de dop van de watercontainer af toen ik iets wilde pakken en gutste het water de kast in. Ondanks de koude nacht is het goed gedroogd.
Om haf acht zijn we on the road.
Heerlijk rustig, zondagochtend op de Mother Road.
Route 66 is jammer genoeg niet overal goed begaanbaar en er zit niets anders op dan onze weg te vervolgen over Interstate 44. We zien eindelijk ook weer een beetje zon bij Joplin. Heel lang duurt dat niet maar het blijft wel droog.
We zien dit soort typische schuren veel, soms een beetje kapot.
Op veel plaatsen zijn muurschilderingen te vinden, zoals op dit fraaie oude, beetje vervallen pand.
De stoplichten hangen hier aan draadjes.
Het is niet erg duidelijk maar het is slechts 55 graden Fahrenheit (ongeveer 12 graden Celsius).
In Tulsa gaan we op zoek naar een leuke plek om te lunchen en komen op een marktje terecht waar locals hun zelfgemaakte sieraden of zelf-geoogste groente en fruit verkopen.
Ook hier weer een grote muurschildering.
Er wordt ook muziek gespeeld en er luisteren aardig wat mensen naar, gezellig op het grasveld zittend of liggend.
We lopen een paar straten door en zien dan een groot gebouw waarop "Spaghetti Warehouse" op staat.
Daar gaan we een kijkje nemen en het ziet er zo leuk uit dat we er blijven eten.
In het voorportaal staat o.a. deze schoenpoetsersbank.
Aan de overkant staat ons rijdend huis.
We overnachten in Bristow, aan de Route 66.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten