Onderweg hopen we bij Fort Courage iets leuks te kunnen vinden en gaan dan ook van de weg af. Wat valt dat tegen. We gaan maar weer verder.
In Holbrook willen we eigenlijk overnachten in het WigWam motel.
Ook dit zit niet mee. Er is niemand aanwezig en om 15.00 uur wordt er pas iemand aan de receptie verwacht. Dat betekent voor ons ruim twee uur wachten. Daar voelen we niets voor dus neem ik enkele foto's en gaan we weer verder.
Niet alleen bij het motel is er niemand, op de weg is ook weinig activiteit.
Sorry, ik kan het niet laten om mooie truks op de foto te zetten.
Een paar dagen geleden schreef ik over de roadkills.Veel dode dieren langs de weg. Nu vind ik niet iets om gezellig te fotograferen en op het blog te zetten, maar dit wil ik jullie tocht niet onthouden. Wees gewaarschuwd, dit beeld kan als schokkend worden ervaren.
Vanavond gaan we eten bij Horsemens Lodge.
We worden door twee amazones naar een parkeerplek geleid. Het is druk en moeten dan ook even wachten tot er een tafeltje vrij is.
Hier waren we twee jaar geleden ook, maar toen met Aad en Fredda. In onze herinnering hebben ze hier een saladebar die bij ons bijzonder in de smaak viel. Ook dit valt weer een beetje tegen. De saladebar is prima maar niet zo bijzonder als wij ons herinneren.
Na het eten gaan we de paar mijl terug naar de camping waar het ook druk is. We zoeken ons plekje en installeren ons om nog een glas wijn te drinken voor we gaan slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten