We kunnen pas om 10.25 uur op pad omdat we moeten wachten op de opening van een juwelierszaak. Gerard heeft een nieuwe batterij voor zijn horloge nodig. Om de tijd wat te doden maak ik toch een aantal foto's van de London Bridge, niet omdat ik hem zo mooi vind maar omdat je er al over wordt geïnformeerd mijlen voordat je Havasu genaderd bent.
De brug is steen voor steen afgebroken, genummerd en opnieuw opgebouwd.
Bij een RV handelaar nemen we een kijkje in diverse zgn. 5th Wheel trailers, dit omdat we wel eens willen weten of dit nu interessanter is dan een RV, je hebt hier wel een aparte pick-up voor nodig maar bent dan wel mobieler in de stad.
De 5th Wheels zijn bijzonder ruim van binnen maar het is net of je bij grootmoeder binnenstapt, alles donker eiken en vreselijk oubollig ingericht. Ik krijg er een beetje de kriebels van, waarom moet alles in Amerika toch zo'n jaren 40/50 uitstraling hebben?
We zien een bord met verwijzing naar Golden Shores, zou dat iets zijn om lekker te kunnen zonnen en zwemmen? We nemen de gok en gaan die kant op. Er is water volop maar zien geen sterveling erin, ook geen boten. Het plaatsje op zich is alleraardigst met heel veel hoogteverschil en derhalve ook veel straten die omhoog en omlaag gaan. We drinken koffie bij één van de barretjes daar en er voegt zich een man bij ons aan tafel voor een gesprekje. De bardame vraagt of we al in Oatman zijn geweest, dat schijnt een leuke plaats te zijn en Just at the end of the street. Het einde van de straat is echter wel ruim 20 mijl verderop over bergwegen, maar wel het allermooiste stuk Route 66 dat we hebben gereden.
Oatman is een oud mijnwerkersdorpje helemaal op toerisme gericht met bijbehorende shops. 
Hier lopen veel "wilde" ezels midden op straat zodat het verkeer regelmatig moet stoppen om ze niet aan te rijden. 
Als we weg willen gaan zien we net twee mannen en een vrouw helemaal verkleed de straat inkomen. Even kijken wat die gaan doen, en wat denk je? Ze voeren een toneelstukje op over een bankberoving gepaard gaand met schieten.
We houden het al snel voor gezien en gaan de auto opzoeken. Nog even een foto gemaakt van het Route 66 teken dat op de weg staat geschilderd en we kunnen echt weg.
Hierna volgt nog een geweldig stuk Route 66 door de bergen richting Kingman. The end of the street mag van ons nog ver weg zijn.
Hier in de bergen wordt nog steeds naar goud gezocht getuige een nog in werking zijnde mijn, de Gold Road Mine.
We komen uiteindelijk door een vlakker stuk land, Golden Valley om uiteindelijk in Kingman uit te komen, hier gaan we bij de diner, waar we al eerder waren deze trip, wat eten en zoeken hier ook een motel.
1 opmerking:
Ik ben i keer in Oatman geweest. Ik vind het zelf ook het mooiste gedeelte van Route 66
Een reactie posten