Bad Neuenahr

donderdag 24 september

Eindelijk verzilveren we het cadeau wat Gerard heeft gekregen van zijn collega's bij zijn afscheid  vorig jaar. In eerste instantie zou het een overnachting in een superluxe kamer worden in het Scheveningse Kurhaus maar die moest zonodig failliet gaan en moesten wij iets anders uitzoeken.
Dit heeft een poosje op een laag pitje gestaan doordat we al andere plannen hadden gemaakt zoals vorig jaar een rondreis door Europa en dit jaar voor vijf maanden naar Amerika.
Nu is het dan toch eindelijk zover en gaan we een paar dagen naar Bad Neuenahr in Duitsland i.p.v. Scheveningen.
We gaan via Aken waar we een tussenstop maken. Het is behoorlijk druk en doordat er op veel plekken wegopbrekingen zijn is het niet makkelijk om linea recta op de plek te komen waar we willen zijn. Na ruim een uurtje ronddolen vervolgen we onze weg weer en het moet gezegd, de Duitsers timmeren letterlijk goed aan de weg. Overal waar we komen zijn wegwerkzaamheden en opbrekingen.

Als we ingecheckt zijn doen we rondje in de omgeving. Even weer oriënteren, het is alweer enkele jaren geleden dat we hier waren.

Als we bij een Italiaans restaurant lekker hebben gegeten wandelen we het park nog even door en nemen een kijkje in de wandelgangen van het hotel.

Daarna zoeken we onze kamer weer op.

vrijdag 25 september
Na het ontbijt wandelen we maar weer eens de omgeving in en komen zo ook uit bij het hotel waar we ooit eerder hebben gelogeerd. In de achterliggende tuin zijn enkele mensen bezig aan hun les Nordic walking.

Ook rennen veel schoolkinderen van de ene brug naar de andere in het kader van schoolsportdag o.i.d.
Wij lopen ook van de ene brug naar de andere kant van het water om via de andere brug weer terug te keren. Overal staan bankjes en ligstoelen klaar om van de omgeving te kunnen genieten.

Je kunt goed merken dat het hier een kuuroord is want er wordt wat afgestrompeld en zijn de bankjes meer dan welkom.
We stappen maar weer eens in de auto om de omgeving verder te verkennen en komen zo in Bonn terecht.

Ook hier is het lekker druk met winkelende of zomaar wandelende en fietsende mensen.

Bij één van de straten word ik op het verkeerde been gezet. Hè, we zijn toch niet in Las Vegas, of toch? Nee helaas, dat is wishful thinking.

Als we later op de middag in Ahrweiler komen is het, hoe kan het ook anders, ook al druk met mensen die van het weer genieten.

Ik schiet her en der wat plaatjes van de leuke gevels.

Maar als ik net de onderstaande foto heb gemaakt komt er een verontwaardidgde vrouw op me af om te vragen waarom ik haar op de foto zet. 

WAT? Probeer ik nu net alleen de gevels op de foto te zetten ZONDER dat er mensen op te zien zijn en dan krijg ik dit. Als ik haar niet begrijpend aankijk en vraag wat ze nu eigenlijk bedoelt, loopt ze zonder iets te zeggen verder een huis in. 

We gaan maar weer weg. Ik begrijp het nog steeds niet. 

Als we na het eten (Mexicaans dit keer) weer terug lopen naar het hotel komen we langs een schoenenwinkel waar ik morgen toch nog maar eens een kijkje moet nemen.

zaterdag 26 september
Laatste dag alweer.
Ik heb het koffertje al ingepakt voor straks maar eerst ontbijt.
Om twaalf uur hoeven we pas van de kamer af te zijn dus hebben we tijd over om langs de schoenenwinkel te gaan. Hè, die gaat pas om tien uur open en het is nu nog maar negen uur. We hebben dus een uur om stuk te slaan en dat doen we met alweer een ochtendwandeling langs de rivier.
De schoenen die ik op het oog heb zijn er zowaar in mijn maat. Gerard is van mening dat ik gisteren andere had aangewezen. Nou ja, pas ik die toch ook even? Helaas, die zitten net iets mindder lekker dan mijn eigen keus (echt waar).

Omdat alles al ingepakt is kunnen we direct weg. We gaan op de terugweg nog wel langs Monschau.

Het wordt een beetje eentonig hoor maar hier is het ook druk. Wat doet iedereen toch, zijn ze nu allemaal al met pensioen of lijkt dat maar zo.
Het mooie weer kan het niet zijn, want het is behoorlijk fris in vergelijking met de dagen hiervoor.

Als we na de lunch de rest van het dorpje op een redelijk tempo doorwandelen, wordt het toch een beetje onbehaaglijk fris en zoeken we de parkeerplaats maar weer op. Eenmaal de grens gepasseerd en terug in Nederland komt de zon weer door.