zondag 22 december 2019
vrijdag 20 december 2019
Familie- cq kerstmarkt bezoek
woensdag 18 december
We zijn voor een paar nachtjes neergestreken bij Elly en Rinus voor de gezelligheid maar ook om de kerstmarkt in Munster te bezoeken.
Nadat Elly haar voeten heeft laten verzorgen gaan we richting Duitsland. Als we de eerste markt bereikt hebben nemen we eerst een lekkere glühwein met een reibekuchen. Voor deze gelegenheid laat ik mijn dieet wel even voor wat het is.
Na een poosje drentelen, markt, winkels en kerk bezoek, wordt het voor Elly (vanwege haar zere tenen) en mij wel tijd om even te zitten, dus op naar de koffie.
Als we er weer tegen kunnen nemen we ook de andere markten mee totdat ik steeds langzamer ga lopen en van dit geslenter wel erg moe word. Het is inmiddels donker en een stuk drukker geworden als we besluiten om deze vermoeide meisjes naar huis te laten rijden.
donderdag 19 december
Om ± 11 uur rijden we weg uit Oldenzaal om op de terugweg langs kasteel Ruurlo te rijden voor een bezoek aan de expositie van Carel Willink en de creaties van Fong Leng.
Allereerst duiken we het restaurant in voor onze eerste maaltijd van de dag, een soeplunch. Niet dat we geen eten hebben gekregen bij mijn nicht maar omdat we al geruime tijd bezig zijn met intermittent vasten, wat trouwens prima bevalt. Nee, als het aan mijn nicht had gelegen had ik niet alleen een lekker brood meegekregen maar ook nog eens diverse soorten heerlijke hummus.
Nu we weer gevuld zijn gaan we het kasteel bezoeken. Het is heerlijk rustig op deze doordeweekse dag en daardoor kunnen we als enigen in iedere zaal ruim de tijd nemen om de schilderijen op ons in te laten werken. Ook de inrichting van de zalen is op zijn minst bijzonder te noemen, de vloeren en plafonds zijn prachtig en helemaal op elkaar afgestemd.
Als we alles hebben gezien lopen we nog een rondje om het kasteel heen omdat het zonnetje zo heerlijk schijnt en we nog lang genoeg in de auto moeten zitten voor we thuis zijn.
Zoals altijd was het weer heel gezellig en hebben we weer goed gelachen met z'n vieren.
Tot de volgende keer, waar dan ook.
We zijn voor een paar nachtjes neergestreken bij Elly en Rinus voor de gezelligheid maar ook om de kerstmarkt in Munster te bezoeken.
Als we er weer tegen kunnen nemen we ook de andere markten mee totdat ik steeds langzamer ga lopen en van dit geslenter wel erg moe word. Het is inmiddels donker en een stuk drukker geworden als we besluiten om deze vermoeide meisjes naar huis te laten rijden.
donderdag 19 december
Om ± 11 uur rijden we weg uit Oldenzaal om op de terugweg langs kasteel Ruurlo te rijden voor een bezoek aan de expositie van Carel Willink en de creaties van Fong Leng.
Nu we weer gevuld zijn gaan we het kasteel bezoeken. Het is heerlijk rustig op deze doordeweekse dag en daardoor kunnen we als enigen in iedere zaal ruim de tijd nemen om de schilderijen op ons in te laten werken. Ook de inrichting van de zalen is op zijn minst bijzonder te noemen, de vloeren en plafonds zijn prachtig en helemaal op elkaar afgestemd.
Over de kleuren van de zijden moiré bespanning op de wanden is ook goed nagedacht en complimenteert mooi de schilderijen.
Tot de volgende keer, waar dan ook.
zondag 10 november 2019
Zonnige middag in Gouda.
zondag 10 november
Na een week binnen zitten moeten we er nu toch echt weer even uit. Het weer is prachtig en er is nagenoeg geen wind. De keuze valt op Gouda.
We vinden nog een lege parkeerplek aan de Nieuwehaven. Bij de parkeermeter is niet goed duidelijk of we nu wel of niet moeten betalen en voor de zekerheid stel ik mijn Parkmobile-app dan toch maar in, want een bekeuring is zo zonde. Daarvandaan lopen we naar de Markt.
Op één van de terrasjes is er nog wel een plekje in de zon waar we gaan zitten en bestellen een koffie.
Het is een drukte van belang met dit mooie weer en de terrassen zitten dan ook goed vol. Na de koffie lopen we richting het Joodse Poortje en via de grote kerk weer terug richting Markt.
Inmiddels liggen de terrassen niet echt meer in de zon en na nog wat straatjes te zijn doorgelopen gaan we dan ook maar weer terug naar de auto. Als ik de app stopzet zien we dat het totaalbedrag €0,00 is, dus toch vrij parkeren op zondag. Het was een heerlijke middag en het heeft ons goed gedaan weer even frisse lucht te happen.
Na een week binnen zitten moeten we er nu toch echt weer even uit. Het weer is prachtig en er is nagenoeg geen wind. De keuze valt op Gouda.
We vinden nog een lege parkeerplek aan de Nieuwehaven. Bij de parkeermeter is niet goed duidelijk of we nu wel of niet moeten betalen en voor de zekerheid stel ik mijn Parkmobile-app dan toch maar in, want een bekeuring is zo zonde. Daarvandaan lopen we naar de Markt.
Het is een drukte van belang met dit mooie weer en de terrassen zitten dan ook goed vol. Na de koffie lopen we richting het Joodse Poortje en via de grote kerk weer terug richting Markt.
zondag 27 oktober 2019
Albuquerque > Den Haag 21 - 27 oktober
maandag 21 oktober
Het zit er weer bijna op, twee maanden Amerika.
Vroeg op, zoals iedere dag maar nu niet om ergens heen te gaan maar om de koffers te pakken en het huis weer schoon achter te laten. Terwijl ik dit schrijf zit de laatste was in de trommel en droogt de keukenvloer van het dweilen.
dinsdag 22 oktober
Een hele lange dag voor de boeg. Eerst van Albuquerque naar Phoenix, dan van Phoenix naar Londen en als laatste van Londen weer naar Amsterdam, waar Ferry met kleindochter ons morgenmiddag staan op te wachten.
Om kwart voor acht vertrekken we richting vliegveld en wat is het hier goed geregeld. Bij aankomst vragen we om een enveloppe waar we de sleutels en het parkeerkaartje in kunnen doen voor Cheryl en Mike, we parkeren de auto en schrijven hun naam op de enveloppe met het nummer van de parkeerplek en we zijn nog niet uitgeladen of er stopt al een busje om ons naar het vliegveld te brengen en dat alles inclusief bij $3,99 per dag parkeren.
Ook het inchecken gaat gesmeerd en precies op tijd vertrekken we om een klein uurtje later weer op Phoenix te landen.
De temperatuur is hier heel wat hoger dan we vanochtend in Albuquerque hadden, wel 29º C, Kunnen we hier niet nog even blijven?
We hebben ruim de tijd voor de volgende vlucht en kunnen op ons gemak eerst wat lunchen.
Hier is het bij het inchecken nog wel zo dat je je schoenen uit moet doen en je laptop moet uitpakken voor je het poortje door mag. Zowaar gaan er geen alarmbellen af, ondanks de metalen plaatjes in mijn enkel en het metaaldraad van mijn hartoperatie.
Bij gate B25, die van de lange afstanden, staan maar een stoel of 20, dat lijkt me niet echt toereikend voor een Intercontinentale vlucht. We nemen plaats bij Gate B23 waar nog wel genoeg lege stoelen staan en wachten tot het tijd is om te boarden.
Vliegtuig vertrekt op tijd voor een "te lange" vlucht naar mijn zin. Omdat niet alle plaatsen bezet zijn ga ik naast Gerard zitten terwijl ik twee rijen naar achteren een plaats heb gereserveerd. Volgens de steward is dit in orde maar even later komt er toch een (waarschijnlijk een iets hogere in rang) stewardess naar ons toe om mij vriendelijk te verzoeken om op mijn eigen plaats te gaan zitten. Geen probleem. Uren later zie ik dat er toch ook mensen zijn die vanaf hun "goedkopere" plaats verhuizen naar een rij "dure" lege stoelen om daar languit te gaan liggen slapen. Ik blijf keurig zitten maar als ik na en tijdje mijn benen wil strekken ga ik weer naast Gerard zitten en denk: kom maar op, ik blijf nu ook zitten want ik neem slechts één stoel in i.p.v. vier. Gelijke monniken, gelijke kappen.
woensdag 23 oktober
Als we op Heathrow zijn geland is het een hele lange weg voor we bij de connected flights hall aankomen. Hier moeten we opnieuw door security en dan kunnen we nog even tijd vinden voor een aanvullend ontbijt, die uit het vliegtuig voldeed niet echt.
Aankomst Schiphol prima op tijd en we wachten tot Ferry er is.
Thuis worden we verwelkomd door buurman Paul en spreken af dat we snel langskomen om ons reisverhaal met hen te delen.
Het zit er weer bijna op, twee maanden Amerika.
Vroeg op, zoals iedere dag maar nu niet om ergens heen te gaan maar om de koffers te pakken en het huis weer schoon achter te laten. Terwijl ik dit schrijf zit de laatste was in de trommel en droogt de keukenvloer van het dweilen.
dinsdag 22 oktober
Een hele lange dag voor de boeg. Eerst van Albuquerque naar Phoenix, dan van Phoenix naar Londen en als laatste van Londen weer naar Amsterdam, waar Ferry met kleindochter ons morgenmiddag staan op te wachten.
Om kwart voor acht vertrekken we richting vliegveld en wat is het hier goed geregeld. Bij aankomst vragen we om een enveloppe waar we de sleutels en het parkeerkaartje in kunnen doen voor Cheryl en Mike, we parkeren de auto en schrijven hun naam op de enveloppe met het nummer van de parkeerplek en we zijn nog niet uitgeladen of er stopt al een busje om ons naar het vliegveld te brengen en dat alles inclusief bij $3,99 per dag parkeren.
Ook het inchecken gaat gesmeerd en precies op tijd vertrekken we om een klein uurtje later weer op Phoenix te landen.
We hebben ruim de tijd voor de volgende vlucht en kunnen op ons gemak eerst wat lunchen.
Bij gate B25, die van de lange afstanden, staan maar een stoel of 20, dat lijkt me niet echt toereikend voor een Intercontinentale vlucht. We nemen plaats bij Gate B23 waar nog wel genoeg lege stoelen staan en wachten tot het tijd is om te boarden.
Vliegtuig vertrekt op tijd voor een "te lange" vlucht naar mijn zin. Omdat niet alle plaatsen bezet zijn ga ik naast Gerard zitten terwijl ik twee rijen naar achteren een plaats heb gereserveerd. Volgens de steward is dit in orde maar even later komt er toch een (waarschijnlijk een iets hogere in rang) stewardess naar ons toe om mij vriendelijk te verzoeken om op mijn eigen plaats te gaan zitten. Geen probleem. Uren later zie ik dat er toch ook mensen zijn die vanaf hun "goedkopere" plaats verhuizen naar een rij "dure" lege stoelen om daar languit te gaan liggen slapen. Ik blijf keurig zitten maar als ik na en tijdje mijn benen wil strekken ga ik weer naast Gerard zitten en denk: kom maar op, ik blijf nu ook zitten want ik neem slechts één stoel in i.p.v. vier. Gelijke monniken, gelijke kappen.
Als we op Heathrow zijn geland is het een hele lange weg voor we bij de connected flights hall aankomen. Hier moeten we opnieuw door security en dan kunnen we nog even tijd vinden voor een aanvullend ontbijt, die uit het vliegtuig voldeed niet echt.
Aankomst Schiphol prima op tijd en we wachten tot Ferry er is.
Thuis worden we verwelkomd door buurman Paul en spreken af dat we snel langskomen om ons reisverhaal met hen te delen.
maandag 21 oktober 2019
Albuquerque 14 - 20 oktober
maandag 14 oktober
We hebben de mogelijkheid bekeken om met de trein naar Las Vegas NM te gaan maar vanuit Albuquerque gaat er slechts één trein per dag en die vertrekt pas na twaalven. Dat is een beetje laat als de reis zelf al meer dan drie uur duurt en je ook daar nog even rond wilt kijken en ook nog dezelfde dag terug. Ook dat terugreizen is niet helemaal duidelijk of dat gaat lukken want de site biedt weinig inzicht hierin.
dinsdag 15 oktober
Zoals we gisteren al hadden besloten is een treinreis naar Las Vegas NM geen optie en daarom vertrekken we om negen uur met de auto om ruim twee uur later aan te komen in het oude plaatsje.
De eerste beste tent die we tegenkomen duiken we in om een kop koffie te drinken.
Lopend gaan we hierna naar het treinstation waar we enkele mensen zien wachten op de trein naar o.a. Albuquerque.
Volgens een oudere man waar ik een praatje mee maak is de trein al veel te laat en hij heeft al eens meegemaakt dat de vertraging zelfs vier uur bedroeg. Nu zal het waarschijnlijk 1¼ uur zijn. Goed dat we deze optie niet hebben genomen.
Dat het in niets te vergelijken is met het overbekende Las Vegas in Nevada moge duidelijk zijn, bijna alle winkelpanden staan leeg en als ze niet leeg staan is het een grote chaos wat niet uitnodigt om binnen te gaan.
Als we de belangrijkste straat op en neer lopen gaan we toch ergens naar binnen, het nodigt niet echt uit maar de nood is hoog. We bestellen iets en houden het bij één glas en vertrekken snel weer uit deze ongezellige tent.
Als we op de terugweg weer langs het station komen zien we dat dezelfde mensen nog steeds zitten te wachten en ook wij wachten ook maar even op de trein want die 1¼ uur zijn nu wel om dus kan het niet lang meer duren en ja hoor, daar komt die dan toch eindelijk.
Als de trein wegrijdt zien we dat er een draagbaar krukje is achtergebleven op het perron. Dat heeft de man laten staan waarmee ik eerder een gesprekje had. We pakken het krukje mee en zien dat er een naam en telefoonnummer op vermeld staat. Daar kunnen we misschien wat mee.
Wij gaan ook maar richting ABQ terug en hopelijk zijn we er eerder dan deze trein.
donderdag 17 oktober
Redelijk vroeg vertrekken we naar Kasha-Katuwe Tent Rocks National Monument
waar we de enige zijn als we via de dirt road van ± 9 mile aankomen bij Veterans' Memorial Scenic Overlook. Hier heb je een geweldig uitzicht over de bizarre rotsformaties.
Op de terugweg parkeren we ook bij het begin van de twee trails die hier te volgen zijn, de Cave Loop Trail is 1,2 miles lang waarvan we een stukje lopen tot het te steil wordt voor mijn doen.
We rijden nog even langs Cochiti Lake en willen dan eigenlijk wel een hapje eten. Vlakbij Algodones is misschien een mogelijkheid, maar als we er langs rijden blijkt alles gesloten en staat er geen één auto, dan maar naar Black Mesa Casino. Hier kijken we even binnen in het restaurant en vertrekken zonder iets te bestellen, wat een droefenis. Maar wat dan?
Al de jaren dat we naar Amerika gaan zijn we nog nooit bij een Cracker Barrel binnengestapt en, als ik alle verhalen mag geloven hebben we echt iets gemist, gezellig, lekker eten enz. Wij dus de navigatie ingesteld op de eerste de beste C.B. en het is druk. We bestellen een diet Coke en voor mij de Days Special, te weten Turkey and Dressing en voor Gerard de Grilled Sirloin Steak.
Wat een deceptie, zo slecht hebben we deze reis nog niet gegeten, dit was eens maar nooit weer.
In het winkeltje hebben we nog wel twee leuke hebbedingetjes gekocht maar ons zien ze niet meer bij deze keten.
Op Nob Hill bij Kelly's Brew Pub, waar we al een paar keer eerder waren, bestellen we wat te drinken en zitten nog lekker een tijdje in de zon. Geen culinaire hoogstandjes maar lekkere IPA biertjes en je zit hier goed.
vrijdag 18 oktober
O jee, het krukje ligt nog in de auto, helemaal vergeten.
Het duurt even voor ik het adres, behorende bij de naam en telefoonnummer kan achterhalen via WhitePages. Bij het telefoonnummer zijn sommige letters van de naam er doorheen geschreven maar, als ik vrij zeker ben van het juiste nummer bel ik de man op om te vragen of hij inderdaad de juiste persoon is waarmee ik dinsdag een gesprekje had op het station van Las Vegas, en inderdaad, hij is het.
Ik vertel dat wij het krukje hebben meegenomen en hem graag willen teruggeven. Jammer dat we een dag te laat zijn want hij heeft gisteren en nieuwe aangeschaft en daarom mogen wij deze houden. We praten nog even en hij wenst ons een goede reis terug en wenst ons nog veel plezier van het krukje, want o, ze zijn zo handig.
Zo mijn goede daad is weer gedaan.
zaterdag 19 oktober
Om iets voor tien uur staan we aan de poort van de Botanic Garden. Bij toeval ontdekten we dat vandaag de toegangsprijs slechts 50% bedraagt. Komt dat mooi uit, we waren toch al van plan te gaan.
Tegen onze verwachting in blijkt het heel leuk te zijn met mooie en vreemde planten die ik nog nooit eerder heb gezien,
maar ook voor kinderen is er van alles te beleven, door een groot deel van het park rijden er talloze treintjes in allerlei formaten.
Hierna stellen we de navigatie in op het adres waar een bijzonder huis te vinden is, het zgn. Spaceship van architect Bart Prince.
Als ik uit de auto stap en foto's wil maken zie ik een man in de tuin staan en vraag of het goed is dat ik wat foto's maak. Hij heeft er geen probleem mee en we raken even aan de praat over het huis tot er nog een man naar buiten komt en het de architect zelf blijkt te zijn. Ook met hem hebben we even een gesprekje. Ik durf hem niet te vragen of ik ook een foto van hem mag maken, daar ben ik dan toch iets te schijterig voor.
We rijden nog wat straten aan de overkant door want daar moet volgens man één nog een huis zijn die door Bart is ontworpen, maar dat kunnen we helaas niet vinden, de juiste aanwijzingen hiervoor waren iets te summier.
Het is inmiddels zachtjesaan tijd om wat te eten en, omdat we wel heel dichtbij ons welbekende terras zijn, gaan we daar maar weer heen.
We hebben de mogelijkheid bekeken om met de trein naar Las Vegas NM te gaan maar vanuit Albuquerque gaat er slechts één trein per dag en die vertrekt pas na twaalven. Dat is een beetje laat als de reis zelf al meer dan drie uur duurt en je ook daar nog even rond wilt kijken en ook nog dezelfde dag terug. Ook dat terugreizen is niet helemaal duidelijk of dat gaat lukken want de site biedt weinig inzicht hierin.
dinsdag 15 oktober
Zoals we gisteren al hadden besloten is een treinreis naar Las Vegas NM geen optie en daarom vertrekken we om negen uur met de auto om ruim twee uur later aan te komen in het oude plaatsje.
De eerste beste tent die we tegenkomen duiken we in om een kop koffie te drinken.
Als we op de terugweg weer langs het station komen zien we dat dezelfde mensen nog steeds zitten te wachten en ook wij wachten ook maar even op de trein want die 1¼ uur zijn nu wel om dus kan het niet lang meer duren en ja hoor, daar komt die dan toch eindelijk.
Wij gaan ook maar richting ABQ terug en hopelijk zijn we er eerder dan deze trein.
Redelijk vroeg vertrekken we naar Kasha-Katuwe Tent Rocks National Monument
Al de jaren dat we naar Amerika gaan zijn we nog nooit bij een Cracker Barrel binnengestapt en, als ik alle verhalen mag geloven hebben we echt iets gemist, gezellig, lekker eten enz. Wij dus de navigatie ingesteld op de eerste de beste C.B. en het is druk. We bestellen een diet Coke en voor mij de Days Special, te weten Turkey and Dressing en voor Gerard de Grilled Sirloin Steak.
Wat een deceptie, zo slecht hebben we deze reis nog niet gegeten, dit was eens maar nooit weer.
In het winkeltje hebben we nog wel twee leuke hebbedingetjes gekocht maar ons zien ze niet meer bij deze keten.
Op Nob Hill bij Kelly's Brew Pub, waar we al een paar keer eerder waren, bestellen we wat te drinken en zitten nog lekker een tijdje in de zon. Geen culinaire hoogstandjes maar lekkere IPA biertjes en je zit hier goed.
vrijdag 18 oktober
O jee, het krukje ligt nog in de auto, helemaal vergeten.
Het duurt even voor ik het adres, behorende bij de naam en telefoonnummer kan achterhalen via WhitePages. Bij het telefoonnummer zijn sommige letters van de naam er doorheen geschreven maar, als ik vrij zeker ben van het juiste nummer bel ik de man op om te vragen of hij inderdaad de juiste persoon is waarmee ik dinsdag een gesprekje had op het station van Las Vegas, en inderdaad, hij is het.
Ik vertel dat wij het krukje hebben meegenomen en hem graag willen teruggeven. Jammer dat we een dag te laat zijn want hij heeft gisteren en nieuwe aangeschaft en daarom mogen wij deze houden. We praten nog even en hij wenst ons een goede reis terug en wenst ons nog veel plezier van het krukje, want o, ze zijn zo handig.
Zo mijn goede daad is weer gedaan.
zaterdag 19 oktober
Om iets voor tien uur staan we aan de poort van de Botanic Garden. Bij toeval ontdekten we dat vandaag de toegangsprijs slechts 50% bedraagt. Komt dat mooi uit, we waren toch al van plan te gaan.
Diverse groentes en dennenappels is mega formaat. Dit is de binnenkant van een pompoen, zo graat als een behoorlijke huiskamer.
Door de hele tuin heen staan er enorme insecten-, planten- en bloemensculpturen gemaakt van lichtslangen, wat zal dat een mooi gezicht zijn in het donker.
Als ik vraag of er ook avondopenstellingen zijn wanneer deze aan gaan, hoor ik dat dat pas begin november zal zijn. Jammer dan zijn wij al weg.
Op de insecten afdeling kijken we onze ogen uit naar de diversiteit van deze wezens. Ik ben niet van insecten en krijg al snel overal kriebels maar deze zijn zo mooi en ongeveer 7cm. groot.
Ook het huis ernaast is bijzonder.
Het is inmiddels zachtjesaan tijd om wat te eten en, omdat we wel heel dichtbij ons welbekende terras zijn, gaan we daar maar weer heen.
Abonneren op:
Posts (Atom)