Het zit er weer bijna op, twee maanden Amerika.
Vroeg op, zoals iedere dag maar nu niet om ergens heen te gaan maar om de koffers te pakken en het huis weer schoon achter te laten. Terwijl ik dit schrijf zit de laatste was in de trommel en droogt de keukenvloer van het dweilen.
dinsdag 22 oktober
Een hele lange dag voor de boeg. Eerst van Albuquerque naar Phoenix, dan van Phoenix naar Londen en als laatste van Londen weer naar Amsterdam, waar Ferry met kleindochter ons morgenmiddag staan op te wachten.
Om kwart voor acht vertrekken we richting vliegveld en wat is het hier goed geregeld. Bij aankomst vragen we om een enveloppe waar we de sleutels en het parkeerkaartje in kunnen doen voor Cheryl en Mike, we parkeren de auto en schrijven hun naam op de enveloppe met het nummer van de parkeerplek en we zijn nog niet uitgeladen of er stopt al een busje om ons naar het vliegveld te brengen en dat alles inclusief bij $3,99 per dag parkeren.
Ook het inchecken gaat gesmeerd en precies op tijd vertrekken we om een klein uurtje later weer op Phoenix te landen.
De temperatuur is hier heel wat hoger dan we vanochtend in Albuquerque hadden, wel 29º C, Kunnen we hier niet nog even blijven?
We hebben ruim de tijd voor de volgende vlucht en kunnen op ons gemak eerst wat lunchen.
Hier is het bij het inchecken nog wel zo dat je je schoenen uit moet doen en je laptop moet uitpakken voor je het poortje door mag. Zowaar gaan er geen alarmbellen af, ondanks de metalen plaatjes in mijn enkel en het metaaldraad van mijn hartoperatie.
Bij gate B25, die van de lange afstanden, staan maar een stoel of 20, dat lijkt me niet echt toereikend voor een Intercontinentale vlucht. We nemen plaats bij Gate B23 waar nog wel genoeg lege stoelen staan en wachten tot het tijd is om te boarden.
Vliegtuig vertrekt op tijd voor een "te lange" vlucht naar mijn zin. Omdat niet alle plaatsen bezet zijn ga ik naast Gerard zitten terwijl ik twee rijen naar achteren een plaats heb gereserveerd. Volgens de steward is dit in orde maar even later komt er toch een (waarschijnlijk een iets hogere in rang) stewardess naar ons toe om mij vriendelijk te verzoeken om op mijn eigen plaats te gaan zitten. Geen probleem. Uren later zie ik dat er toch ook mensen zijn die vanaf hun "goedkopere" plaats verhuizen naar een rij "dure" lege stoelen om daar languit te gaan liggen slapen. Ik blijf keurig zitten maar als ik na en tijdje mijn benen wil strekken ga ik weer naast Gerard zitten en denk: kom maar op, ik blijf nu ook zitten want ik neem slechts één stoel in i.p.v. vier. Gelijke monniken, gelijke kappen.
Als we op Heathrow zijn geland is het een hele lange weg voor we bij de connected flights hall aankomen. Hier moeten we opnieuw door security en dan kunnen we nog even tijd vinden voor een aanvullend ontbijt, die uit het vliegtuig voldeed niet echt.
Aankomst Schiphol prima op tijd en we wachten tot Ferry er is.
Thuis worden we verwelkomd door buurman Paul en spreken af dat we snel langskomen om ons reisverhaal met hen te delen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten