Occitanië en Normandië (week 4)

zondag 9 juni
Lazy day.
Ook vandaag vliegen er weer vliegtuigen laag over zodat we ze vanuit de zitkamer goed kunnen zien.

maandag 10 juni
Het is regenachtig vanmorgen maar we gaan er toch op uit. we rijden naar Caen voor een bezoek aan de Abbaye aux Hommes. Van buiten ziet er heel imposant uit, dus dat zal wat worden.

Helaas zijn er maar vier vertrekken waar we mogen komen en om in de kerk te komen moeten we naar buiten, hoekje om en nog een hoekje om en dan bij een deurtje wat er niet echt uitnodigend uitziet blijken we naar binnen te moeten om in de kerk te komen. Dit keer geen kerkdienst dus we kunnen  rondlopen en foto's maken. Gerard steekt een kaarsje op.

Voor wie, geen idee. Hij zegt voor zichzelf, wat me een beetje egoïstisch overkomt.
Vandaag zijn veel restaurants gesloten maar bij diegene die wel open is gaan we een hapje eten.
Wat zullen we nu gaan doen, het is nog steeds een beetje druilerig en soms best wel een kil windje. We gaan maar richting Bayeux en bezoeken het oorlogsmuseum. Volgens recensies het beste oorlogsmuseum van Normandië. Nou, daarover verschillen we dan van mening. Er is wel heel veel  afweergeschut te zien en heel erg veel tekst, waar ik dan weer niet zo dol op ben, want duurt op den duur toch te lang om allemaal tot je te nemen.
Op de één of andere manier grijpt het me toch allemaal bij de strot en besluit ik het voor gezien te houden en wacht op een stoel tot Gerard zijn ronde heeft gedaan.

Zou ik nou sentimenteler worden op mijn oude dag?
Nadat we het museum hebben verlaten brengen we ook nog een bezoek aan het Bayeux War Cemetery. Dit blijkt de grootste Commonwealth begraafplaats van Frankrijk te zijn.

Nu hebben we ooit een grotere plek bezocht in Colleville-sur-Mer, daar liggen alleen Amerikaanse gesneuvelden.

dinsdag 11 juni
Eerste stop vandaag is in Arromanches-les-Bains waar we koffie drinken. Het museum e.d. laten we voor wat het is, we zijn hier inmiddels al voor de derde keer.

Ons volgende bezoek is aan het giga grote cemetery van Colleville-sur-Mer waar het heel erg druk is.

Ik heb van de week besloten om mijn stok alleen te gebruiken als het niet anders kan, anders loop ik er over een jaar nog mee, en vandaag gaat het prima. Wel 4.000 stappen zonder probleem. Als we echter terug lopen vind ik het toch een beetje eng, die drukte en bij iedere stap moet ik naar de grond kijken want anders krijg ik problemen met mijn evenwicht. Toch maar weer de stok erbij gepakt.
In Sainte-Mère-Église weer zonder dat hulpstuk gelopen. Eerst naar de kerk en warempel, hij hangt er nog steeds, arme parachutist.

De parkeermeter blijkt niet te werken en Gerard is daar niet echt gerust op dus gaan we snel weer verder naar Ravenoville waar we pakweg 25 jaar geleden met vrienden op vakantie zijn geweest. Alles ziet er nog hetzelfde uit als destijds, ook het moules-frites restaurantje lijkt nog hetzelfde.

woensdag 12 juni
Alweer een enigszins lazy day, tenminste, als de was hangt en alle planten in de tuin, op het terras en in huis van water zijn voorzien.
Als we net aan onze lunch zitten begint het te gieten, fijn, nu net de was buiten hangt en de plantjes hadden mijn gieten dus ook niet echt nodig.
Gelukkig gaat later de zon weer schijnen en met de frisse wind zal het toch nog goed komen.
De meeste plaatsjes hebben we hier in de omgeving wel gezien en alles wat er hier te zien is, heeft grotendeels te maken met D-Day, en daar hebben we nu wel genoeg van gezien.
Bovendien, over twee maanden zijn we hier weer in de buurt voor twee weken en dan moet er ook nog iets nieuws overblijven om te bekijken.

donderdag 13 juni
Allereerst naar de boulangerie aan de boulevard voor een broodje. Hé, dat is pech, vandaag gesloten.
We komen onderweg vast nog wel een andere tegen die wel open is. En ja hoor, een dorpje verderop hebben we wel geluk.
Als we het broodje hebben verorberd gaan we verder naar Ouistreham en zien een gezellig winkelstraatje dat we doorlopen, een kop koffie drinken en wat cadeautjes inslaan, om vervolgens op het strand uit te komen waar we even rustig op een bankje neerstrijken.

Het is inmiddels lunchtijd geworden en gaan bij een restaurant naar binnen naar ze vissoep op de kaart hebben staan. Helaas is dit een versie zonder rouille, maar die hebben we net gekocht en maken dan ons eigen  potje maar open. Op de een of andere manier smaakt het eten me niet echt en ik geef de helft van mijn soep aan Gerard die het wel smaakt. Dan maar mijn  Caesarsalade, hè wat vervelend, die smaakt wel erg lekker maar ook die moet ik voor de helft laten staan, zelfs mijn  wijn gaat er niet meer in. Ik drink wel zowat de literfles water leeg en dat is voor de verandering ook niet zo erg.
Een algehele moeheid is over me heen gekomen en die gaat voorlopig niet weg. Ik zou wel de rest van de middag kunnen slapen vrees ik.
We gaan dan ook maar snel wat boodschapjes inslaan en richting huis.

vrijdag 14 juni
Via het winkelstraatje gaan we naar de boulangerie die nu wel open is. We bestellen ook twee koffie bij de broodjes en gaan die aan het strand opeten. Het is nu nog lekker warm en zonnig maar de donkere wolken komen steeds dichterbij.

We wandelen naar de pier en nemen ook op et bankje plaats tot de dreiging erger wordt en we maar besluiten om huiswaarts te gaan voor we het niet meer droog houden.

zaterdag 15 juni
Het wordt weer een Caen uitje vandaag. We parkeren in de parkeergarage onder het kasteel want een andere plek kunnen we in de buurt niet vinden. In de winkelstraat bekijken we wat etalages en gaan koffie drinken. Op weg terug toch even een leuke winkel binnengelopen en een keuken hebbedingetje gekocht. Ja, ik kan het niet laten hoor. Kledingwinkels e.d. zijn  aan mij niet besteedt maar als er een winkel is met huishoudelijke items, ben ik om.  Resultaat, de zoveelste rasp/schaaf om kaas o.i.d. mee te raspen. Kan er nog wel bij, denk ik zo.

Op de heenweg kwamen we langs een plaatsje, Douvres-la-Délivrande, waarvan ik dacht dat het wel leuk zou zijn om te bezoeken, volgens de bordjes had een historisch centrum. Het enige wat historische is de kerk en  misschien het pand in  Jugendstil, verder heb ik het niet kunnen vinden.

In Luc-sur-Mer gaan we dan maar bij één van de tentjes op de boulevard wat drinken om de dag door te komen. Het lijkt wel herfst en het is uitermate stil voor een zaterdag in juni.
Toch nog even bij het parkje kijken of daar wat te doen is, maar het enige dat daar is, zijn kinderen met kinderspelletjes. Dan toch maar naar huis. Voor we uit kunnen stappen begint het plots te hozen en wachten we even voor we enigszins droog naar binnen kunnen.

zondag 16 juni
Vanochtend de was in de kelder opgehangen omdat het regent. Hopelijk zijn ze droog voor we weg gaan. Ik denk dat de lijnen hier zelden gebruikt worden want iedere knijper die ik wil gebruiken knapt zodra ik ze aanraak en moet daarom de handdoeken dubbel op de lijn hangen.
De kleding die we niet meer nodig hebben leg ik alvast in de koffer, scheelt weer werk morgen.
We bezoek vandaag de rommelmarkt in Hermanville sur Mer. Veel kleding,  speelgoed en snuisterijen waar je niet op zit te wachten. Het enige dat we kopen is een telescoop magneet om jeu de boules ballen op te rapen. Ook voor andere dingen wellicht handig.
Veel is er niet meer te doen op deze grijze zondag. Je zou denken dat iedereen lekker thuis zit, maar nee, alle restaurants zitten vol en als je geen reservering hebt, heb je pech. Bij het casino aan de boulevard kunnen we na vijf minuten wachten toch nog terecht.
We zijn precies op tijd weer terug voor de voetbalwedstrijd van Nederland tegen Polen.
Inmiddels schijnt de zon voorzichtig maar ik heb geen zin om de was weer af te halen en buiten op te hangen. Misschien morgen als het ook zonnig blijkt. 

maandag 17 juni
De laatste restjes proberen op te maken vandaag, schoonmaken en dan zit het er weer op voor deze keer.
Vanmiddag de auto alvast geladen met de dingen die we niet meer nodig hebben.

dinsdag 18 juni
Om iets voor half acht rijden we naar het bakkertje en bestellen een koffie en voor ieder twee broodjes.
Langs de boulevard, op de achterklep van de auto drinken we de koffie en eet ik één van de broodjes op. Voldoende voor nu. Het begint langzaam te regenen maar we zitten droog.
De reis verloopt niet al te best vandaag, veel regen, langzaam rijden door al de dorpjes die we door moeten bij gebrek aan snelweg. Je mag slecht dertig km., veel verkeersdrempels en stoplichten. Inmiddels is het twaalf uur en zijn pas in Abbeville, tanken we de auto weer vol en gaan gelijk ook maar lunchen.
Het lijkt wel of we Frankrijk niet meer uitkomen.
In de buurt van Lille horen we dat er bij Antwerpen opstoppingen zijn op de rondweg die we nu juist moeten hebben, dan maar via een andere weg. Ook die blijkt inmiddels gestremd te zijn, kortom, de rondwegen bij Antwerpen hebben allemaal last van files en vaststaande auto's vanwege ongelukken of pechgevallen. We nemen het zekere voor het onzekere en gaan dan een heel andere kant op en rijden via Terneuzen en de provincie Zeeland naar huis.
Om half acht rijden we dan eindelijk onze straat is, pff, wat een lange reis was dit.
Tijd voor een glas wijn.

Occitanië en Normandië ( week 3)

zondag 2 juni
Weg uit Montpellier.
Om half negen hebben we al ons ontbijtje met koffie op bij de boulangerie en kunnen we op weg. Het was een slechte nacht, veel wakker en om 6 uur al uit de veren.
Gerard blijft nog even liggen voelt zich vreselijk stijf en lopen gaat niet echt soepel. 
En weer rijden we over de brug bij Millau maar, zoals ik had beloofd, geen foto's meer. Wel een foto van de bergen eromheen met grote wolkenpartijen.

Onderweg een paar keer gestopt om de benen te strekken. In Rodez bezoeken we de cathedral, waar ook een mis gaande is, dus weer geen foto's.

Koffie gedronken en om twaalf uur aangeschoven voor een overheerlijke pizza. Natuurlijk weer teveel voor mij, noodgedwongen weer een deel moeten laten staan. Jammer hoor, maar ik wil ook geen buikkrampen krijgen. Om vijf uur komen we bij onze overnachtingsplaats aan op een verbouwde boerderij.

De laatste 150km. heb ik het stuur van Gerard overgenomen zodat hij kan zitten hoe hij het minste last heeft van zijn benen. Ons verblijf ligt echt in de middle of nowhere. Geen café in de buurt, ook niet in een volgend dorp, zelfs geen restaurant dat open is. Dan maar bij een kebab shop een fles Orangina gekocht, zodat we vanavond toch nog iets hebben om te drinken en gelukkig hebben we nog wat kaasstengels om te eten.

maandag 3 juni
Een dag eerder dan was gepland komen we bij ons volgende ruiladres in Luc-sur-Mer. De eigenaars hebben ons  aangeboden om een dag eerder te komen zodat we elkaar ook lijfelijk kunnen ontmoeten, want wel zo leuk is. Vooral voor hen want dit is voor hen, als nieuwkomers op het platform, misschien een beetje wennen. Voor ons is dit namelijk al het 29e huis waar wij in mogen verblijven.
Het is een lange reisdag. We vertrekken om half negen en doen rustig aan want we worden pas na zes uur vanmiddag verwacht.
Bij Montsorreau stoppen we even voor koffie en zien aan de oever van de Loire een hele grote groep militairen staan. Zo te zien is er een feestje en bij navraag aan de militair met de gevaarlijk uitziende mitrailleur maar wel met een nog heel puberaal uiterlijk, die natuurlijk heel gebrekkig Engels spreekt, is er inderdaad iets gezelligs maar wat werd me toch niet helemaal duidelijk. Wat de reden was dat er zulke bescherming moest zijn, ook niet.

We picknicken voor het eerst deze reis en dat is wel weer eens lekker. Hopelijk gebeurt dit de laatste twee weken wel vaker.  Onderweg kopen we een heerlijke frambozentaart, dat hopen we tenminste, want wij zullen hem niet proeven.
Om iets over zessen zijn we ter plaatse en ontmoeten onze mede ruilers. We maken een rondje door het huis en als zij vertrekken naar hun dochter on daar te eten en slapen, stellen wij voor om de taart mee te nemen en ervan te genieten met hun dochter.
Wij gaan even later naar de kust, wel 200 meter hier vandaan, om te kijken of we ook iets kunnen eten. In verband met de festiviteiten van 6 juni, is het overvol in de restaurantjes aan Sword beach, want zo heette het hier zo'n 80 jaar geleden. We vinden zowaar toch een plekje voor ons avondeten, wat ons trouwens niet erg kon bekoren en gaan weer richting huis. Wat tassen uitladen en vanavond tennis kijken. 

dinsdag 4 juni
We hebben lekker geslapen en worden wat later dan gewoonlijk wakker. Voor het ontbijt gaan we naar de boulanger die hier aan de boulevard zit, helaas hebben zij geen mogelijkheid om het ontbijt daar te nuttigen en gaan we op de boulevard zitten met onze wraps en broodje.
We zien vandaag regelmatig grote gevechtsvliegtuigen overvliegen en ook rijdt er veel politie op motoren langs, ook je jeeps zijn volop aanwezig. Alles natuurlijk voor de grote viering van de 80 jarige herdenking van D-Day.
Wij rijden eerst naar Lion-sur-Mer en lopen daar wat langs de mooie strandvilla's en kleine strandhuisjes op het strand.

Dan verder naar Ouistreham en nemen een kijkje bij het grote bunkermuseum, tenminste de buitenkant.

De bunker bestaat uit vijf etages en natuurlijk geen lift. Dat trek ik niet vandaag. Het is hier een drukte van belang, we horen veel Engelstaligen en ook hordes Nederlanders met jeeps en uitgedost in legerkleding die deze week hierheen zijn gekomen voor de festiviteiten.

Het leeft hier echt en hopelijk werkt het ook door bij de vele jongeren, die hier bij aanwezig zijn en worden ze bewust van wat er 80 jaar geleden voor ieders vrijheid is gestreden en ook veel is geleden.
Bij een uitspanning aan de kust drinken we koffie en loop ik nog even het strand op. Ook hier staan veel strandhuisjes.

Rond vier uur krijgen we te horen dat de ruilers zijn gearriveerd bij ons huis. Laten we hopen dat zij het erg naar hun zin zullen hebben en dat het weer een beetje meezit.

woensdag 5 juni
Veel festiviteiten vandaag. Allereerst een optocht van militaire voertuigen, tenminste...
Wij staan, net als veel mensen met ons te wachten langs de weg, camera's in de aanslag. Na een uur komen er dan eindelijk zes jeeps voorbij. Vervolgens, na nog bijna een uur, helemaal niets meer.
We gaan weg om ergens te lunchen want ze zijn hier stipt, van twaalf tot twee en dan dicht. We vinden en plekje in Courseulles-sur-Mer en gaan zitten, even later komen er diverse militaire voertuigen ook aan om hier te eten.

Gelukkig waren wij op tijd want nu zit het hele etablissement vol.
Na het eten rijden we het plaatsje nog door en komen zo bij de kust en zien dan nog meer oorlogsmateriaal.

Nog wat dorpjes afgereden en komen zo ook bij een nagemaakt kampement, met allerlei apparatuur en mensen in kleding uit die tijd, de vrachtvliegtuigen vliegen af en aan en dat maakt het geheel wel net echt. Om half vier is er een manifestatie bij het standbeeld van de Scottish piper. Wat een drukte, lange files, maar we vinden toch een parkeerplekje en lopen verder naar het plein aan het strand. Veel mensen gaan al weer de tegengestelde richting op. We zullen toch niet te laat zijn maar nee, het is nog een drukte van belang op het plein en na vele kransen gelegd te hebben door uiteraard belangrijke mensen, gaan de doedelzakspelers dan eindelijk van start met het welbekende nummer Scotland the brave. Helaas blijft het bij één nummer en kunnen we weer terug. Wat een hoop heisa om weinig. Als het morgen ook zo verloopt ga ik liever iets anders doen.
Wij gaan thuis nog heerlijk op het terras in de zon.

donderdag 6 juni
D-Day. Al heel vroeg komen de vliegtuigen hier weer overvliegen. Als we zo ver zijn om weg te gaan, gaan we als eerste naar Lion-sur-Mer want daar zijn van tien tot vier allerlei festiviteiten volgens het programmaboekje. Op het plein tegenover het stadhuis staan twee jachtvliegtuigen waar veel belangstelling voor is. Wij gaan intussen een kop koffie drinken en wachten nog even af tot er iets gaat gebeuren. We lopen een half uurtje later weer terug naar het pleintje en wachten daar tot er iets gaat komen. Het is een drukte van belang maar meer dan mensen die naar de vliegtuigen komen kijken gebeurt er niet. Dan maar richting de Pegasusbrug in Bénouville, daar moet er toch echt wel wat gebeuren. Ook hier is het druk en staan er auto's langs de weg geparkeerd en kunnen we niet verder. We stappen uit en zien diverse muziekkorpsen opgesteld staan, veel militairen en kadetten. Ook hier duurt het weer lang voor er echt iets gebeurt, maar het is het wachten waard want als het los gaat, dan gaat het ook los. Veel bagpipe-korpsen, mooi uitgedost en uit diverse landen afkomstig. Zij, en een grote hoeveelheid militairen marcheren allemaal richting de Pegasusbrug.

De muziek klinkt geweldig en als de laatste band voorbij is gaan we weer richting auto. Mooi voordat de hele meute ook weer wegrijdt.
Omdat het hier wel erg druk was en er geen doorkomen was om ergens wat eten te bemachtigen, rijden we naar Caen. Hier is het rustig en vinden we genoeg restaurants om uit te kiezen.
Als we later naar huis rijden komt onze sticker, die door Jos speciaal voor ons is aangevraagd, heel goed van pas en kunnen we doorrijden zonder in de lange rij te moeten staan voor controle.

vrijdag 7 juni
Vandaag zijn er festiviteiten in Luc-sur-Mer. Voor het zover is, moet er eerst gewassen worden. Rond drie uur gaan we richting boulevard, via het winkelstraatje. Leuke winkeltjes, barretjes en een galerie met heel leuke schilderijen waarvan ik er best een zou willen kopen. Van de week maar even binnen kijken.
Op de boulevard is het druk maar één tafeltje in de zon is er nog vrij voor ons. Om vier uur is er de jeepparade, leuk maar ik heb al zoveel jeeps gezien de afgelopen dagen dat ik het even voorbij last gaan. Als later blijkt dat de colonne langs het strand rijdt, ga ik toch maar even kijken, het blijft een mooi gezicht, al die jeeps en motoren, zeker met het strand als achtergrond.

Op weg naar huis gaan we ook nog naar het parkje waar muziek wordt gemaakt, met alweer een doedelzak speler en veel blazers.

zaterdag 8 juni
Eerst een ontbijtje scoren en dan verder naar Colleville-Montgommery waar een parade plaatsvind. We komen precies op het goede moment aan en kunnen de auto vlakbij de straat, waar de optocht voorbij komt, parkeren.

Ook hier weer tientallen jeeps en zelfs een heus vrouwentrio die, heel toevallig bij ons kruispunt een stop maakt en oude liedjes laat horen.

Als dit alles over is gaan we naar Bayeaux, want daar zou een bric-a-brac zijn, maar het adres dat in het boekje staat komt niet op onze gps door. Wij vinden het dan ook niet. Dan maar naar het centrum, ook niet verkeerd hoor. Er is markt en dat pikken we even mee, dan verder afdalen in het leuke straatje met heel oude vakwerkhuizen op zoek naar een lunchplekje.

We wandelen ook nog even om de grote kerk heen en zien aan de achterkant een heel grote mooie boom staan, waarvan de stam beschilderd is.

Als we dit gehad hebben lopen we weer terug naar waar de auto staat en gaan op zoek naar een super voor wat extra broodbeleg en nieuwe eitjes.

Occitanië en Normandië (week 2)

zondag 26 mei
Vandaag is de pret weer over en moeten H&V weer terug naar huis. Alles inpakken en nakijken of er niets wordt vergeten. V maakt wat te eten klaar voor de busreis van ruim vier uur en dan zijn ze klaar om naar de bushalte gebracht te worden. Goede terugreis en tot in augustus in Den Haag, het was weer erg fijn om bij elkaar te zijn.
Als wij weer terug zijn, gaat de wasmachine zijn werk doen en maken we alles weer zoals voordat ze er waren.

maandag 27 mei
Zwaar bewolkt. Om niet de hele dag in huis te zitten gaan er toch op uit. Richting Mireval, dat blijkt niet veel bijzonders te zijn dus rijden we verder naar Frontignan. De aanblik van dit geheel doet me een beetje denken aan Florida. Dit plaatsje is klein maar als we er aan komen blijkt het er toch drukker dan verwacht, vooral bij de twee restaurantjes die dit plekje rijk is.

We gaan eerst aan het strand kijken, het is klein en niet druk. Ook niet gedacht met deze grijze dag. We rijden terug en kiezen één van de twee restaurantjes uit om een hapje te eten. Veel trek hebben we niet dus het worden tapas, die ik ook niet helemaal op krijg. Nadat we klaar zijn rijden we dezelfde weg tussen de lagunes en langs de flamingo's weer terug op zoek naar de Lidl waar we nog wat eten inslaan voor vanavond. Het wordt pasta met zalm en pesto, lekker makkelijk.

dinsdag 28 mei
Wat een verschil met gisteren, nu weer volop zon, heerlijk. Als eerste gaan we naar Esplanade d'Europe en vinden daar een plekje om te ontbijten.
Wat een groot en breed bouwwerk, op de panoramafoto is niet goed te zien dat het rond loopt.

Dan terug naar de auto die vlak naast de L'Arbre Blanc staat geparkeerd.
Wat een bijzonder gebouw is dit. Ik vind het ook wel een beetje angstig die loshangende balkons, je moet er niet aan denken dat de constructie niet helemaal goed blijkt te zijn, zoals je soms wel leest of hoort.

Vervolgens rijden we naar de triomfpoort en Promenade du Peyrou, waar de Arc de Triomphe is en vanwaar je een overzicht hebt over de stad en vanwaaruit het aquaduct loopt waar we vorige week de markt hebben bezocht.

Hup weer in de auto en op naar Place de la Comédie om vervolgens wat straatjes door te lopen en een plekje te zoeken voor een lunch.

Dat valt nog niet mee want het is inmiddels na twee uur en dan zijn de meeste restaurantjes echt dicht. Gelukkig vinden we er toch nog één die zich niet aan die tijden houdt en kunnen we wat bestellen. Als we klaar zijn en wat hebben gerust, heb ik het eigenlijk wel gehad voor vandaag en lopen richting parkeergarage. Dan maar geen straat met de gekleurde trap. Maar als we net de hoek om zijn zie ik links ineens Rue du Bras-de-Fer, wat een geluk en zo maar spontaan zonder te zoeken.

Nu is het echt genoeg voor vandaag en zonder nog ergens te stoppen lopen we naar de auto.
We nemen het besluit om de rest van de week niet meer de binnenstad in te gaan want er is haast geen enkele straat waar geen opbreking is of versperring door werkzaamheden.

woensdag 29 mei
Vandaag alleen wat kleine plaatsjes in de buurt bezocht, geen foto's gemaakt. Wel een lekker Poke bowl gegeten.

donderdag 30 mei
We gaan naar de dierentuin vandaag. Het is gratis toegankelijk en dat is fijn. Het is echter ook wel zichtbaar want je moet wel heel erg veel lopen om bij een plek te komen waar je wat dieren kunt zien. Volgens Gerard moeten er ook ergens leeuwen zitten en die gaan we dan ook zoeken. Ik zie dat er een mooi pad loopt die richting uit maar deze is wel erg hellend, al komt dat op de foto niet zo goed over.

In de verte zie ik nog niets wat lijkt op een eventueel hok of plek waar deze dieren zouden kunnen zitten. Ik denk dat ik pas, want ik moet ook weer terug naar boven. Gerard gaat alleen op onderzoek uit en komt wat later terug en, geen leeuw gezien. Gerard komt hijgend terug, want het pad was echt wel steil.Ben ik blij dat ik niet ben meegegaan. We zoeken een route uit die wat vlakker is en vinden een paar giraffes en antilopes, verder twee ara's een emoe en aan het begin van het park een volière met rode ibissen, dat is eigenlijk wel alles. Nee, voor de dieren hoef je hier eigenlijk niet naartoe, zeker niet als je niet al te soepel loopt, maar een wandeling in deze groene boomrijke omgeving is wel de moeite waard. Als we weer bij de uitgang zijn, eten we op het terras een crêpe en gaan dan richting Castelnau-le-Lez waar we gisteren ook waren, alleen is het nu na twee uur en heerst er een vredige rust, alles is gesloten. We lopen een paar straatjes door en besluiten dan maar richting huis te gaan.

vrijdag 31 mei
Waar zijn we nog niet geweest en willen het toch wel gezien hebben? De botanische tuin. Deze ligt grenzend aan het plein waar de Arc de Triomphe ligt, dus zetten we de auto weer in de garage onder de Arc.
Om er te komen moeten we wel even naar beneden lopen en komen dan ook leuke smalle, en soms steile straatjes tegen.

De botanische tuin is ook gratis. Het is een mooi park met een deel bamboebos.

Ook een glazen kas met allerlei cactussen. Jammer dat deze dicht is en we ze alleen door het raam kunnen zien.
Dit ziet er uit als een kleine sterrenwacht maar zal niet meer in gebruik zijn, schat ik zo.

Als we genoeg gezien hebben zoeken we een plekje om even te rusten en wat te drinken, maar zoals steeds tussen twaalf en twee uur zitten de terrassen vol, ook op het gezellige Place de la Canourgue. Dan maar de auto uit de garage halen en op zoek naar iets anders. We komen zo uit bij het aquaduct waar een klein terras is en niet zo druk. We gaan hier zitten en willen gelijk een hapje eten. Dit schijnt een ceviche restaurantje te zijn en hebben dan ook niet iets anders dan ceviche in verschillende samenstellingen. We zoeken iets uit en wachten af. Nu moet ik zeggen dat ik best wel graag vis lust alleen schelpdieren zijn niet mijn favoriet maar helaas zitten die er volop in. Ik heb nooit eerder ceviche gegeten (sorry, hoor, nooit van gekomen) maar dit is wel heel erg zuur. Ik geef de meeste garnalen aan Gerard en probeer met de rijst, die apart wordt geserveerd, de zure smaak een beetje te verminderen. De rijst is trouwens heel lekker. Toch krijg ik het gerecht niet op en laat dan ook een deel staan.
Jammer, want ik had er wel iets meer van verwacht en is dit een slechte start, of het is toch niet zo aan mij besteed.
Op weg naar huis nog een paar broodjes gehaald bij de boulangerie en ook een paar eclairs.

zaterdag 1 juni
Zoals aan iedere huizenruil komt op de laatste dag altijd het schoonmaken.
Ik maak er dan ook weinig woorden aan vuil, anders moet ik die ook weer schoonmaken.