zondag 27 april
Het heeft de hele nacht geregend. Om 7 uur loopt de wekker af. Schoonmaken, matrassen weer op het juiste bed leggen en om half 10 controle. Goedgekeurd. We kunnen weg.
Op naar de kust en de zon.
Het is wel bewolkt maar toch zonnig. Ook nu zijn we vroeg op de nieuwe camping en kunnen we al terecht in ons andere stacaravan voor een week.
Deze caravan is kleiner dan de vorige maar het loopgedeelte is iets royaler, betere indeling. De auto kan hier niet naast de caravan maar heeft wel een eigen plekje iets verderop. We lopen dan maar heen en weer met onze spulletjes tot alles wat we denken nodig te hebben op z'n plek staat. Opnieuw bed opmaken, dit keer geen extra matrassen nodig, tijd voor een drankje op het terras. En, je gelooft het niet, maar om half 4 gaat het regenen. Het schijnt ons te achtervolgen. Zouden we het hebben verdiend of hebben we gewoon pech?
Tegen de avond wordt het dan toch nog droog. Er is veel water gevallen want overal liggen grote plassen.
maandag 28 april
Zon, lekker. We blijven.
Als het vandaag weer had geregend zonder zon, zouden we zijn vertrokken. Zonde van het geld dat we hebben betaald maar hier hebben we geen zin in, dan maar naar huis waar het al weken prachtig weer is.
Nu ga ik dan toch maar de koffertjes uitpakken en daarna naar Valras-Plage.
Als we aankomen zien we dat er markt is, dus druk, maar we vinden een plekje om te parkeren in een zijstraat van het hotel waar we ooit in een grijs verleden hebben gelogeerd. Gerard kan het zich niet meer herinneren maar ik herken veel.
Na ergens een ontbijtje te hebben gegeten gaan we inkopen doen en tanken. Vanmiddag bij ons onderkomen heerlijk in de zon.
We krijgen van Hugo uit Spanje het bericht dat heel Spanje plat ligt vanwege een algehele stroomuitval, ook Portugal heeft hier last van.
dinsdag 29 april
Weer zon. Nog geen bericht van Hugo, maar volgens internet moet de storing voor 99% opgelost zijn. In de loop van de ochtend krijg ik gelukkig antwoord dat het nu beter gaat. Gelukkig, want hij is een paar dagen naar het zuiden en moet vandaag weer terug naar huis en kan nu gelukkig weer tanken.
Gerard gaat op de fiets, die we bij het verblijf hebben gekregen, het park verkennen.
We lunchen bij het restaurant hier op het park. Gerard bestelt natuurlijk moules frites en ik een salade met vis op toast en vis (weet even niet meer welke soort) als hoofdgerecht.
Het restaurant ligt naast het zwembad wat tot de middag opengesteld is voor naturisten, die ook een naaktdeel op het park en strand hebben. Het terras is niet dusdanig afgescheiden van het zwembad dat je geen zicht zou hebben op de naakte mensen en ik kan me voorstellen dat niet iedereen gecharmeerd is om tegen slingerende piemels en deinende blote borsten aan te kijken onder het eten. Ik maak me er geen zorgen om maar een iets meer geblurd scherm o.i.d. zou meer gepast zijn.
(Op de foto, vanuit het restaurant zelf, is niemand te zien die aan het zwembad ligt, maar vanaf het terras dus wel).
Hierna gaan we naar Sérignan centrum en lopen wat rond en eten op het plein een heerlijke ijscoupe.
Terug bij de caravan is het in de zon te warm en in de schaduw te fris, dan maar een vest aan.
We willen boven op de heuvel uitkomen, bij de kathedraal, maar de straatjes zijn erg bochtig, steil en erg smal. Gelukkig is het allemaal éénrichtingsverkeer.
Bij de kathedraal krijgen we te horen dat er slechts 10 minuten zijn om binnen een kijkje te nemen, wat de reden is, vertellen ze niet maar als we binnenkomen zien we aan de bankjes allemaal strikken van tule geknoopt dat ik denk dat er een trouwerij gaat plaatsvinden.
Dit heb ik nog niet eerder gezien, een kinderhoekje in een kerk.
De 10 minuten blijken er slechts 5 want er wordt aan de bel getrokken en we moeten weg. Op een naastgelegen terras kunnen we misschien het bruidspaar zien maar helaas, we krijgen niets mee van wat er staat te gebeuren.
Als we in Valras-Plage aankomen, zijn we natuurlijk weer eens te laat voor de lunch en nemen dan maar een hamburger en een drankje aan de boulevard en een ijsje op weg naar de auto.
Vanavond met Hugo contact gehad over het verloop van de stroomstoring, die door veel Spanjaarden werd waargenomen om dan maar op straat met elkaar grootse bbq partijen aan te leggen. Ja, zo kan je van de nood een deugd maken, geweldig.
donderdag 1 mei
Feestdag, niet omdat Gerard en ik nou op deze datum getrouwd zijn, maar omdat het de dag van de arbeid is en alles daardoor gesloten is. (Volgens mij is arbeid juist werken en iets anders dan vrij zijn).
In Valras-Plage is het echter druk met toeristen en veel open. Om 12 uur zijn wij er om vissoep met rouille te eten, zo lekker.
Op weg naar huis koopt Gerard ook nog een korte broek en een pak koffie.
vrijdag 2 mei
Waar zullen we vandaag heen gaan? Waarom niet naar Narbonne, zijn we nog niet eerder geweest.
Het blijkt geen verkeerde beslissing te zijn. Leuke stad met terrassen langs het water.
We gaan de kerk even in maar deze keer neem ik maar één foto van in de kerk en een paar foto's van de vreemde gargouilles aan de buitenkant.
Als we wat straatjes doorlopen zien we een eenvoudig huis maar met een wel heel imposante voordeur. Ja, als je je niets verbeeldt, ben je ook niets.
Dat niet alle huizen een schoonheidsprijs verdienen is hier goed te zien aan de verschillende stenen die hier zijn gebruikt om deze muur op te trekken, een laag stuc kan hier geen kwaad.
Ook een mural kan al veel doen voor een fraaier beeld.
En wat te denken van deze versieringen om je balkonnetje te ondersteunen?
Weer terug heeft Gerard heeft trek in een gebakken ei maar we hebben geen boter of olie in huis, wel rauwe ham. Nou dan doen we dat toch, er zit vast wel iets van vet aan de ham, dus dat moet goed gaan. Nou, het gaat ook wel goed maar er ontstaat wel enige rookontwikkeling in de caravan waardoor de rookmelder afgaat met een enorm kabaal. Alle ramen en deur open om de herrie te laten stoppen. Er komt al snel een medewerker van de camping kijken of alles OK is, ja hoor, niets aan de hand, alleen een eitje bakken.
Het wordt nog vreemder vanavond, één van de campingstoelen die wij altijd bij ons hebben met vakantie, voor als we gaan picknicken, hebben we de hele week al binnen staan want die zitten beter dan de stoelen die standaard in de caravan staan, begeeft het en Gerard komt met de schrik vrij. Nu waren er van de week al aanwijzingen dat er iets aan de hand was want soms maakte de stoel een raar geluid maar we konden niet ontdekken waardoor en nu is het dus over en uit. de stang die onder de zitting zit is losgelaten doordat de plastic bevestiging gescheurd is. Ach, het moet ooit eens gebeuren, de stoelen zijn zeker al meer dan 12 jaar oud en hebben ons al die jaren een goede dienst bewezen.
zaterdag 3 mei
Vanochtend gelukkig voor het laatste het bed opmaken in de wel heel smalle slaapkamer. Het blijft een crime, met ± 20cm speling tussen het bed en de wand. Als je je bukt om de lakens en dekens onder te stoppen komt je achterwerk tegen de wand aan zodat je als het ware voorover klapt en boven op het bed terechtkomt.
We gaan nog lekker een poosje weg, naar Vias dit keer. We lopen langs de winkeltjes en scoren ook nog een poloshirt voor Gerard en een jurk voor mij. We eten bij een Mexicaans restaurant en dan is het wel weer welletjes voor vandaag.
Nu pakken en schoonmaken en alvast in de auto zetten wat we niet meer nodig hebben zodat we morgen snel weg kunnen voor de lange terugreis.
zondag 4 mei
Om prompt 9 uur staat er een medewerker voor de deur voor de eindcontrole en ook nu weer krijgen we goedkeuring om te vertrekken.
Wat een petdag om te reizen, verschrikkelijk druk op de weg met terugkerende vakantiegangers met auto's volgepakt en we komen dan ook telkens in een file terecht, net als je denkt het gaat wel weer, sta je weer vast. Tot overmaat van ramp is het ook nog eens erg slecht weer met regenvlagen die je zicht tot minder dan 75m beperken. We komen 1½ uur later in ons hotel bij Troyes aan dan gepland, maar we hebben dan ook zo'n 800km achter ons liggen. Beetje veel dit keer, daar zullen we eens over moeten praten Gerard en ik, want de afspraak was al jaren max 500km per dag te overbruggen.
maandag 5 mei
Wat een verschil met gisteren. Heerlijk zonnetje en een heel stuk rustiger op de weg.
Ook de afstand is vandaag gelukkig een stuk minder dan gisteren, zo'n 500km.
We zijn weer thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten