Terneuzen

zondag 29 april
Alweer een jaar verder. Koninginnedag en onze zoveelste huwelijksdag worden meestal op een andere locatie gevierd. Dit jaar gaan we weer eens richting Zeeland. We vertrekken rond het middaguur, nadat we onze kat Vinnie voor een paar dagen van water en eten hebben voorzien.

Hij zal dit keer even voor zichzelf moeten zorgen omdat hij nogal lelijk heeft gedaan tegen onze buurtjes die anders zo goed voor hem zorgen. Hiermee heeft hij het voor zichzelf, maar zeker ook voor ons, verknald. We zullen naar een andere oplossing op zoek moeten.
Aangekomen in Terneuzen is de kamer nog niet helemaal klaar en we rijden eerst maar naar het centrum om daar te lunchen en te winkelen.

Bij een van de telefoonwinkels zien we dat ze de HTC One X op voorraad hebben. Ik ben aan een nieuwe telefoon toe en als ik hem nader bekijk en vergelijk met andere mobieltjes besluiten we hem gelijk aan te schaffen. Het scherm is lekker groot en duidelijk, fijn voor het navigatiesysteem en hij heeft een 8 megapixel camera. Die ga ik gelijk maar eens uitproberen dit weekend, dan kan mijn spiegelreflex op de kamer blijven en kan ik met een minder opvallende camera lopen. De foto's hierbij zijn dan ook allen afkomstig van deze HTC.
Vanavond eten we in het hotel en, omdat het hotel redelijk volgeboekt is, moeten we voor een bepaalde tijd een plekje reserveren. Er blijkt (natuurlijk) weer een belangrijke voetbalwedstrijd op tv te zijn die Gerard niet wilt missen en we eten daarom al om 17:30 uur.
Hoe hij de avond doorbrengt is dus duidelijk.
Ik verken vanavond mijn nieuwe telefoon.

maandag 30 april

Eerst maar ontbijten. Het is inderdaad een drukte van belang in het hotel, dus de ontbijtzaal zit vol. Er is voor vandaag mooi weer voorspeld maar wij blijken weer niet voor de juiste plek in Nederland gekozen te hebben want het is grijs en niet al te warm.
Na het ontbijt gaan we richting centrum om te kijken wat er allemaal staat te gebeuren. Het is ook hier vrijmarkt en bijna alle straten zijn dan ook erg druk met op mensen die op koopjes uit zijn.
Af en toe laat de zon zich dan toch even zien en dan is het ook erg aangenaam. Na de meeste kraampjes/kleedjes te hebben bekeken, maar niets van onze gading hebben gevonden, vertrekken we richting Hulst. 

Hier is het iets minder druk en is er geen vrijmarkt, maar wel meer zon. Gerard eet een visje en daarna drinken we een glaasje in het zonnetje totdat deze weer achter de wolken verdwijnt.

Als we ook nog even Axel hebben bezocht rijden we terug naar Terneuzen om, nu de zon echt is gaan schijnen, een terrasje te pakken. Dat valt niet mee want, na de vrijmarkt schijnt iedereen zich verplaatst te hebben naar de terrasjes, die dan ook vol zitten. Intussen is ook de muziek goed van start gegaan en er dreunen behoorlijk wat bassen over het marktplein. Hier is het niet meer prettig toeven en in het rustige straatje waar we gisteren waren, wordt nu luidkeels gelald door aangeschoten mannen zodat we besluiten om ons drankje maar op het terras van het hotel te gaan drinken.

dinsdag 1 mei

Vanochtend is het weer behoorlijk druk bij het ontbijt. De recessie heeft dus toch niet overal toegeslagen. We eten ons broodje en gaan daarna de tas inpakken om vervolgens, via een omweg, weer richting huis te gaan.We nemen een kijkje in Vlissingen maar hier is niet veel te beleven.

De parkeerplekken op het Bellamypark zijn niet meer bereikbaar door werkzaamheden. We zetten de auto op een ander plekje waarvan we niet zeker weten of dit wel toegestaan is, al kunnen we geen verbodsbord o.i.d. ontdekken. Het zonnetje is hier nog niet erg doorgebroken en er hangt een beetje nevel over het water. Jammer. We drinken koffie boven op de kademuur bij Brasserie Evertsen, met het zicht op de auto voor het geval dat.
Gerard zit toch niet echt op zijn gemak en we stappen ook na de koffie weer op richting Middelburg. Hier is het behoorlijk druk met veel Belgen die vandaag ook nog vrij zijn en mensen met schoolgaande kinderen vanwege de meivakantie. Al we na het winkelen een terrasje willen pakken op de grote markt  gaan de deuren van het stadhuis open om vervolgens een bruidsstoet te verwelkomen. Leuk dat er meerdere mensen zijn die 1 mei niet alleen als dag van de arbeid zien maar ook als trouwdag.
Het bedienend personeel laat echter zo lang op zich wachten dat we besluiten een ander terras op te zoeken en belanden bij Zanzibar. Hier is de bediening een stuk alerter. Er staan lekkere tapas op de kaart en we kunnen de verleiding niet weerstaan om dit te bestellen. In het warme middagzonnetje wanen we ons weer even terug in Spanje, waar we het vaak met minder zon moesten doen.
Het wordt langzamerhand weer tijd om naar huis te gaan maar belanden tot twee keer toe in een file. Eenmaal weer thuis blijkt dat de automatische voerbak zijn werk goed heeft gedaan. Voor de zekerheid hadden we hem helemaal vastgeplakt met tape want onze Vinnie weet hem anders vroegtijdig te openen en leeg te eten. Dat hij blij was met onze terugkeer liet hij blijken door bij mijn stoel te blijven zitten en mij niet meer uit het oog te verliezen.