Gerard heeft via zijn werkgever een training aangeboden gekregen, die we in eerste instantie met wat scepsis ontvingen. Maar we oordeelden te voorbarig, bleek na vijf dagen.
Wij dus richting Enkhuizen om daar aan boord van "De Wending" te stappen.
Aan boord maken we kennis met de cursusleidster en de 13 andere cursisten.
Na de lunch vindt de eerste sessie plaats. Om 17.00 uur maken we met de fietscoach een wandelrondje door Enkhuizen waarbij hij enkele interessante plekjes toont.Het ziet er naar uit dat we het getroffen hebben met het gezelschap, het klikt goed en de sfeer is lekker ontspannen.
Omdat ik op dieet ben krijg ik iedere dag van Matheuz de Poolse kok een aangepaste maaltijd. Dat ik ook geen voedsel met suiker of vruchten mag, laat ik maar even voor wat het is.
Na het diner volgt er weer een sessie (Wat neemt u mee en wat laat u achter), daarna gaan de mensen langzaamaan richting hun hutten om te slapen. Ik ben de laatste vrouw die haar nestje opzoekt.
dinsdag 17 juni
Om 07.00 uur loopt de wekker af en om 07.15 worden de motoren al gestart. Vanwege de wind varen we een langere route naar Urk aan de andere kant van het IJsselmeer.Om 07.30 uur eerst maar even een kop koffie halen en op het voordek een kijkje nemen. Alles is grijs maar om ongeveer 09.00 uur komt de zon door. Met de wind valt het gelukkig mee.
Onderweg varen we langs de Bataviawerf in Lelystad, gaan door sluizen en onder bruggen.
Ochtendsessie (Hoe om te gaan met de veranderingen zoals ritme, financiën, status en identiteit). Hierna lunch.
Ons eerste fietstochtje van Urk naar Kampen staat te beginnen. Ik krijg eerst uitleg hoe de E-bike werkt.
Na ruim 10 jaar niet gefietst te hebben denk je toch niet dat ik op een gewone fiets stap? Wat een fijne ervaring is dit, je trapt wel zelf maar je krijgt een onzichtbare duwtje in je rug.
De tocht gaat via Schokland waar we een koffiestop houden (voor sommigen een alcoholvrij biertje).
Er zitten diverse mensen bij ons clubje die als hobby "Geocaching" hebben. Bij toeval komen we langs diverse locaties waar iets zou moeten liggen. Zoeken en, ja hoor, we vinden het. Het kokertje zit verstopt in een elektriciteitsdoosje aan een paal onderaan de dijk.
Ik ben bang dat ik er een nieuwe hobby bij krijg. Er liggen wereldwijd zulke pakketjes verstopt en vaak op plekjes waar je normaal gesproken niet zo snel zult komen.
De totale fietsafstand die we bij aankomst in Kampen hebben afgelegd bedraagt 42 km. Pas de laatste paar kilometers begint mijn knie op te spelen, maar ik zal toch door moeten.Na het diner gaan Gerard en ik nog even een rondje lopen om de spieren wat losjes te houden.
Of ik morgen weer mee ga fietsen (weer zo'n zelfde afstand) laat ik even afhangen van hoe mijn knie zich vannacht houdt.
Om 20.00 uur komt er een notaris langs om vragen te beantwoorden op het gebied van schenkingen, erven en de wet, en geeft informatie over de AWBZ.
woensdag 18 juni
Na het ontbijt weer een sessie (Gezondheid en welzijn en waar heb je zelf invloed op).Om 13.30 uur gaan de fietsers vanuit Elburg weer op pad richting Harderwijk.
Mijn rug en knie spartelen een beetje tegen dus ik blijf vandaag aan boord.
Als ik iedereen uitgezwaaid heb, help ik de bemanning in de keuken met de afwas en kletsen wat over het wel en wee aan boord.
Hierna mag ik bij Els de schipper, in de stuurhut zitten en, tot we Harderwijk binnenvaren, voeren we een geanimeerd gesprek.
In de haven, naast het Dolfinarium draait zij de boot vakkundig tussen de andere boten en jachten om aan de andere kant te kunnen aanleggen.
Het is 15.30 uur als ik van boord stap voor een rondje Harderwijk tot de fietsers om ± 17.00 uur zullen arriveren.
Het Linnaeustorentje.
Aan de rand van het water zie ik een bijzonder monument.
Ik zit nog geen vijf minuten op het bankje tegenover het bruggetje, als ik ze aan zie komen.
We zitten met z'n allen nog even in de zon op het voordek tot aan het diner en de voetbalwedstrijd.Vanavond hebben we een sessieloze avond en de mannen hebben de bemanning kunnen overreden om de tv tijdens het diner aan te zetten omdat de voetbalwedstrijd al om 18.00 uur begint.
Dat dit een mannenaangelegenheid is spreekt voor zich. De meeste vrouwen verdiepen zich in een boekje of maken een praatje met elkaar.
Tot grote opluchting van de mannen wint het Nederlandse elftal met 3-2 van Australië.
donderdag 19 juni
Al om 09.00 uur stappen we op de fiets naar Spakenburg (Ja, ik ook).
Onderweg doen we wat rek en strekoefeningen in het bos. (Ziet er wel een beetje gek uit op de foto).
In Putten een koffiestop en daarna het monument van de razzia bezocht.
Eerst moet er nog een band geplakt worden door Jan de fietscoach, voor we verder kunnen.
Helaas krijgen we te maken met een regenbui, dus de regenpakken aan. Gelukkig is het maar van korte duur en kunnen de pakken weer terug in de fietstas.In Spakenburg houden we nog even een fotostop.
We zijn om 13.00 uur weer bij de boot voor de lunch waarna we richting Amsterdam varen.
Het is koud vandaag en het regent voortdurend, maar we hebben er weinig last van omdat we weer een sessie hebben (Communicatie over rolverdeling en plannen).
Door deze smalle doorgang moeten we om bij de steiger te komen.
We meren vlak naast Nemo aan.De loopplank wordt geplaatst met de daaraan bevestigd de touwen om je aan vast te houden want het is erg steil naar de kade. We gaan van boord om even de benen te strekken.
We lopen met vier medecursisten richting Dam, Nieuwendijk enz, en drinken op de Nieuwezijds Kolk een drankje voor we weer terug gaan naar de boot.
De oude gevels worden mooi weerspiegeld in de ramen.
Na de avondsessie (Kwaliteitentest, spoor je talenten op!), houdt Jan de fietscoach een presentatie over het belang van juiste fietskleding en showt zijn fietsbroek terwijl hij een dansje doet. Zijn ruim 70 jarige leeftijd is hem niet af te zien.
vrijdag 20 juni
We varen heel vroeg naar Hoorn en komen o.a. langs Marken en Volendam.
We hebben een mooi gezicht op het paard van Marken.
Tijdens het varen hebben we de sessie Prioriteiten omzetten in toekomstplannen, de evaluatie van de training en praten we nog wat na.
In Hoorn aangekomen stappen we weer op de fiets voor het laatste tochtje naar Enkhuizen.Dit is een relatief kort tochtje, slechts 27.8 km. (Ja, je leest het goed, slechts).
Voor het laatst gaan we aan boord voor de lunch. Gerard geeft een kleine speech waarbij hij de vooroordelen aanhaalt die bij hem opkwamen voor we met deze reis begonnen. Dit alles op een, voor hem gewoonlijk komische wijze, waarom iedereen hartelijk kan lachen.
We nemen afscheid van iedereen, bedanken de bemanning voor hun goede zorgen en de Poolse kok voor het heerlijke eten dat hij iedere dag weer voor ons maakte, de fietscoach voor zijn gidswerk en, niet te vergeten, de cursusleidster Willy voor haar kundige, humoristische en plezierige manier van leiding geven tijdens deze interessante week.
Het is een aanrader voor een ieder die met pensioen gaat om een dergelijke cursus mee te (mogen) maken.
3 opmerkingen:
uiteraard weer geweldige foto,s, en een sprankelende uitleg.
hopelijk weet Gerard nu wat te doen tijdens zin pensioen.
Hoi Jose, we hebben jouw blog goed bekeken, we waren er natuurlijk zelf bij, maar wat fijn om zulke mooie foto's te zien en jouw verslag te lezen.
hartelijke groet,ook aan Gerard. Andre en Ria
Hoi Jose. Mooie foto's en een integer verslag van de cursusweek. Bedankt dat je deze blog met me ofwel met ons wil delen. Met groeten, Mieke
Een reactie posten