Route G65 4-10 oktober (week 5)

donderdag 9 oktober
Na het ontbijt gaan we voor een paar uurtjes naar het strand voor we vanmiddag met de boot naar Tossa varen.
De kust loopt hier zo steil af dat de boot geen aanlegsteiger nodig heeft maar direct de loopplank op het strand kan laten zakken.

De eerste keer is dit een vreemde gewaarwording om te zien. We zoeken een plekje op het bovendek. Hier langs de kust zijn enkele alleraardigste optrekjes te vinden. Het zou geen straf voor me zijn om daar een tijdje te verblijven.

Ook in Tossa kan de boot tot aan het strand varen. Als wij afstappen staan er heel wat meer mensen te wachten om aan boord te gaan.

Het is de moeite waard om ook eens af en toe omhoog te kijken.

Als we ergens de lunch hebben gebruikt gaan we de burcht beklimmen.

Een alleraardigst kunstwerkje bij één van de huizen binnen de burchtmuren.

Van hieruit heb je mooi zicht over de baai.

De boot voor de terugweg is iets kleiner dan op de heenreis maar de groep is gelukkig niet zo groot als we zagen wachten toen we aankwamen.
Een laatste blik op de burcht van Tossa.

De zon is al aan het zakken en dat geeft een mooie kleur aan het kasteel dat bij Lloret aan de baai staat.

De zeelucht en deining van het water hebben me best wel een beetje vermoeid en als we weer bij het hotel aankomen doen we eerst een powernap voor we uit eten gaan.  

woensdag 8 oktober
We hebben besloten om hier te blijven tot zondag. We maken een deal met de eigenaresse en verhuizen ook naar een grotere kamer. 
Vandaag maar weer eens een dagje strand. Als we eenmaal geïnstalleerd zijn zien we wel grote verschillen tussen de rechterkant van de baai en de linkerkant.

 Gelukkig waait het allemaal over en blijft het zonnig en warm. 

Als we voor de lunch een restaurant uitgezocht hebben (heel toevallig Amerikaans georiënteerd) zie ik een bordje wat bij mij helemaal in de smaak valt en maak ik er een foto van om eventueel te gebruiken als voorbeeld. Als is even later de foto bekijk zie ik toch wel een heel storende fout in de tekst en ben ik gelijk genezen van het feit dat ik op zoek moet gaan naar een dergelijk exemplaar.


dinsdag 7 oktober
Weer veel kilometers vandaag. De zon zien we opkomen boven de bergen.

Bij veel restaurantjes kan je nog heel voordelig eten, zelfs een driegangen menu voor € 10,00 is niet ongewoon.

Onderweg lunchen aan het strand in Torredembarra. Heel weinig mensen aan het strand maar wel lekker weer. Een heel apart kunstwerk met een vlag staat in de branding.

We komen aan het eind van de middag aan op onze bestemming in Lloret de Mar, waar we ook iets van tevoren via internet hebben geboekt. Het is een hostal dat vlakbij het strand ligt.
Voor de zekerheid hebben we ook direct een parkeerplek gereserveerd. Afgelopen weken heeft ons geleerd dat dit wel eens een groot probleem kan zijn met al die leuke hotelletjes in kleine straatjes waar geen plekje onbenut is door het vele blik op wielen. Als we ingecheckt zijn zoeken we de boulevard op, die verrassend dichtbij is, en nemen een kan sangria, maar het had net zo goed één van de vele cocktails kunnen zijn die hier aangeprezen worden.

 

maandag 6 oktober
Gisteravond hebben we via internet een hotel geboekt in Valencia zodat we niet meer hoeven te zoeken as we daar, na ruim 480 km. aankomen.
We gaan dan ook lekker vroeg op pad. De reis verloopt lekker en we komen vroeg in de middag in Valencia aan.
Het is een feest der herkenning. Drie jaar geleden waren we hier ook, dus dit keer geen fototoestel meezeulen en een verslag erover kan je hier lezen (lekker makkelijk dit keer).
We eten bij ons geliefde restaurantje een niet al te verantwoorde maaltijd: patatas bravas, calamares en ensaladilla rusa.

zondag 5 oktober
Op naar Ronda. Vanaf Estepona omhoog via een hele bochtige weg, waar vooral erg veel motorrijders je af en toe de stuipen op het lijf jagen door halsbrekende toeren uit te halen en je ogen te kort komt om het er heelhuids vanaf te brengen. Maar ja, wie gaat er nu ook uitgerekend op zondag naar Ronda, dat is vragen om massatoerisme en locals die een dagje uit zijn.
Wat ik me van deze plek herinner is heel anders dan ik nu zie. In mijn gedachte is het nog steeds een klein dorpje met als enige bezienswaardigheid de enorme diepe kloof en de oude arena.

Op het terras met het mooiste uitzicht drinken we een cola.

De werkelijkheid is echter, met uiteraard nog steeds de kloof en de arena maar dan met een groei van ruim 40 jaar, een middelgrote stad.
Een heerlijk ruikende winkel vol met lekkere hammen.

Als we na een lunch weer weg gaan uit Ronda, is het een stuk rustiger en de weg veel vlakker (we gaan dan ook een andere kant op).
We slapen in Martos (valt weinig over te vertellen).

zaterdag 4 oktober
We gaan op weg naar Gibraltar vandaag. Onderweg komen we heel veel windmolens tegen in de buurt van Facinas die een bijzonder kijkspel leveren tegen de heiige achtergrond van de brengen met wolken.

In Tarifa drinken we koffie en een glas versgeperst sinaasappelsap bij een leuk modern tentje waar je op heerlijke banken of zitzakken kunt relaxen, met uitzicht over water, vuurtoren en strand.

Dit is het zuidelijkste puntje van Europa en het dichtst bij Marokko gelegen.

De veerboot van en naar Tanger doet er maar 35 minuten over.
Zo dicht bij Marokko en geen hoofddoek te bekennen.

Als we in La Linea aankomen is het een kwestie van de grens over en we zijn in Gibraltar, tenminste, als je de twee uur durende file niet meerekent. We lopen eerst de stad zelf door en vinden daar niet echt iets wat we interessant vinden, alleen maar een winkelstraat met veel terrasjes. Eigenlijk willen we de berg op, want daar kom je uiteindelijk voor.

Als we bij de kabelbaan aankomen worden we in een gondel geperst met ongeveer twintig man en gaan naar boven waar we opgewacht worden door de apen.

Iedereen is gewaarschuwd dat ze wel eens iets van je kunnen pikken en daarom heb ik alles veilig opgeborgen in mijn tas en ook geen eten of drinken meegenomen. Iemand die dit wel deed wordt dan ook beroofd door zo'n vingervlug dier en daarbij wordt haar blikje cola half verspild op de grond, wat voor de aap weer een welkome zoete afwisseling is en de grond dan ook lekker ligt af te likken.

We gaan even later weer met de gondel terug naar beneden en weg uit Gibraltar. De grens passeren gaat nu een stuk sneller en we vinden een slaapplek in La Linea.

De zaterdag is een uitgelezen dag voor Spanjaarden om te trouwen en als we op een terras bij één van de kerken zitten is het dan ook lopendebandwerk. Het ene bruidspaar is de deur nog niet uit of de volgende staat al weer te wachten om hun huwelijk ingezegend te krijgen (dit keer geen foto's ervan want het zag er allemaal niet zo heel geweldig uit). Na de plechtigheid zie je merkwaardigerwijs de feestgangers zich gewoon verspreiden over de terrassen, waarschijnlijk is het hier niet gebruikelijk om aansluitend een feest te houden en gaat ieder na de plechtigheid weer zijn eigen weg.