Route G65 27/9-3/10 (week 4)

vrijdag 3 oktober 
We zijn later wakker dan normaal, tenminste dat denken we. Het is hier al 09.00 uur maar dat komt door het tijdsverschil met Portugal.
Voor we snel weggaan maak ik eerst nog wat foto's van de buitenomgeving van ons nachtverblijf omdat het gisteren al te donker was.
Achter deze palmboom is onze slaapplaats. 

 Enkele andere onderkomens.

We zijn weer helemaal klaar voor het vervolg van de reis.

Onderweg zien we ineens in de verte drie enorm hoge torens opdoemen die een schitterend licht uitstralen. Het blijkt van het Solar Center te zijn, een wetenschappelijke instelling voor onderzoek naar het gebruik van o.a. zonne-energie.

We lunchen in Las Cabezas. Hier zijn heel veel katoenvelden, waarvoor het nu oogsttijd blijkt te zijn want er rijden grote trucks vol met katoen langs en overal vindt je langs de weg pluizen ervan. Als je zou willen kan je ze verzamelen voor een gratis trui o.i.d.
We eindigen vandaag in Jerez de la Frontera, bekend om de vele sherrymerken.

Nadat we een hotel hebben geboekt bezoeken we een van de bodega's, Gonzales Byass, van o.a. het bekende merk Tio Pepe.

We krijgen eerst een film te zien over de productie van de sherry enz. dan gaan we met een treintje het glooiende terrein over om van de ene naar de andere plek te komen. 

Er liggen hééééél veel vaten sherry en andere spiritualiën opgeslagen in de aloude kelders en sommige vaten hebben bekende namen wat aangeeft dat deze vaten door die personen zelf zijn aangeschaft en hier worden vertroeteld tot ze op dronk zijn. Sommigen zijn voorzien van unieke afbeeldingen.

 

 

We krijgen in een enorme grote ruimte, twee of vier diverse sherry's te proeven en, als je dit hebt meebesteld, ook een schoteltje tapas.

En, zoals iedere rondleiding eindigt, eindigt deze natuurlijk ook met een bezoek aan de giftshop. Of je wilt of niet, er is geen andere weg naar de uitgang.

 

donderdag 2 oktober
Vandaag gaan we weg uit Praia da Rocha. We nemen onderweg nog een kijkje in Albufeira.

Wat handig, hier hebben ze tenminste roltrappen van het strand naar de bovenstad,

zouden ze in Praia da Rocha ook moeten hebben, scheelt toch weer zo'n 80 treden klimmen per keer.
Ze hebben zelfs een lift om van boven naar beneden en omgekeerd te gaan.

We drinken eerst maar eens koffie en zien beneden aan het strand diverse sculpturen uit zand gemaakt.

Het is best een leuke plaats met leuke plekjes en restaurantjes.

 Heel zuid Portugal heeft leuke karakteristieke schoorstenen.

Voor de lunch stoppen we in Monte Gordo. Ik eet hier een heerlijke salade met kip, ananas, mango en een dressing van yoghurt met mayonaise. Het strand is hier totaal niet gezellig, maar de muziek bij het restaurant staat me wel aan, een soort Café del Mar muziek.
Voor we Portugal verlaten wil Gerard eerst toch maar even langs een dokter om zijn oor te laten bekijken. Hij heeft er steeds meer last van en hoort haast niets meer. We stoppen bij een privékliniek en twee uur later en € 50,00 armer, hoort hij weer als vanouds.

Om 17.05 uur zijn we weer in Spanje.

We houden halt in San Juan del Puerto voor een slaapplek. Dat je soms op de meest onverwachte plekken terecht komt maakt het alleen maar leuker. We vinden een verwijzing naar een hostal en volgen deze om te kijken of dit wellicht iets kan zijn. Ik heb mijn twijfels, omdat ik bij hostels denk aan slaapzalen met stapelbedden. Als we ter plekke komen blijkt niets minder waar. Het is zo'n leuke plek dat we helemaal perplex zijn, ook vanwege de tarieven die ze rekenen.

Als we hierna het stadje ingaan om een restaurant te vinden voor het avondeten, word ik belaagd door muggen. Waarom ben ik toch altijd de pineut en moeten ze nou nooit eens Gerard of iemand anders hebben? Als ik het helemaal zat ben bedenk ik dat ik antimuggenspray in de auto heb liggen en even later ben ik helemaal ingesprayd, stink ik een uur in de wind naar citroen, maar de muggen blijven weg en heb ik toch nog een redelijk ongestoorde avond.

dinsdag 30 september
Als eerste vandaag, tijdens het ontbijt, mijn blog bijgewerkt. Als dat gedaan is vertrekken we naar Portimão. We vinden al redelijk snel de kade langs de rivier maar van de vele rijen eettafels en banken is ook hier na 25 jaar niets meer terug te vinden. Wel herkennen we de fontein waar we, na een lange zware hete wandeling vanaf Praia da Rocha, destijds konden afkoelen.
We brengen ook nog een bezoek aan een begraafplaats waar meerdere vrouwen de grafstenen van hun geliefden, bestaande uit wit marmer, weer blinkend schoonmaken. Er is ook een hele "straat" met grote graftombes waarin meerdere kisten boven elkaar gestapeld staan, elk met een mooi kleed afgedekt.

De reis gaat verder naar Alvor, waar we eerder met de auto geen herkenningspunten vonden. We parkeren nu aan de rand van het centrum en gaan te voet verder.

Een van de kerkjes heeft mooie tegeltableaus.

Het blijkt ook hier enorm uitgebreid te zijn en aan de haven zijn veel visrestaurants waar het, vooral bij enkele, behoorlijk druk is. 

Een visser die zijn netten controleert.

Een andere visser die zijn vangst schoonmaakt onder het toeziend oog van de vele meeuwen.

Af en toe krijgen zij wat toegeworpen van het afval. Dat hij voorzichtig moet zijn blijkt wel uit de soms agressieve benadering van de meeuwen die geen verschil zien tussen visafval en de vingers van de visser.

 

Als hij klaar is gooit hij het overige afval in zee terug.

Na een wandeling om te kijken waar wij ons zullen laten verrassen door de kunsten van de kok, besluiten we bij een restaurant met veel kleurige tafelkleedjes en stoelen ons geluk te beproeven.
Brood wordt geserveerd in een gevlochten tasje, samen met olijven en kikkererwten met inktvisjes is dit wat standaard op tafel wordt gezet alvorens je iets hebt besteld.

Mijn tonijnsalade en Gerard's sardines smaken goed.

Als we hierna de hoofdstraat opzoeken herkennen we gelukkig wel iets meer van ons bezoek uit lang vervlogen tijd. Dat het nog steeds een leuk plaatsje blijkt te zijn, zijn wij het wel over eens.

maandag 29 september
Gisteren een bezoekje gebracht aan het meest westelijke puntje van Europa, Sagres.

Prachtig weer, weinig wind. Wel veel veranderd de laatste 25 jaar, je kunt nu niet meer helemaal om de vuurtoren heen lopen.

De kanonnen die voorheen prachtig opgesteld stonden langs de kustlijn, liggen nu te verroesten op de grond en een heel nieuw "oud" fort wordt er uit de grond gestampt.

Ze zeggen wel eens dat je nooit terug moet gaan naar iets wat je leuk vond, ze hebben waarschijnlijk wel gelijk, het valt altijd tegen.
In Lagos gaan we voor de lunch en lopen ook nog het oude kerkje binnen dat zo overdadig gedecoreerd is, maar waar je niet mag fotograferen. De torentjes bij de haven gelukkig wel.

In Alvor geprobeerd iets van herkenning te vinden maar ook hier zonder echt succes. Van de week gaan we het nog eens proberen maar dan te voet.
In Praia da Rocha is het een drukte van belang, zal ook wel komen doordat het zondag is.

Heerlijk gegeten bij de Italiaan. Studio geboekt voor een paar nachten.

Vandaag lekker rustig op het strand liggen, heerlijk weer, niet te heet. Gerard helemaal in zijn nopjes dat hij de zee in kan. Een strandwandeling levert de volgende plaatjes op.

 

zaterdag 27 september
Als we wakker zijn en aangekleed is er nog niemand in het hotel te bekennen. Het blijkt dat we de enige gasten zijn. We ruimen alvast de auto in en hopen met onze bedrijvigheid misschien mensen wakker te maken, maar niets van dat alles. Het inmiddels 08.30 uur als ik een auto hoor aankomen en warempel, er is iemand om het ontbijt voor ons te maken.  Hierna gaan we toch echt weg. Richting Lissabon.
Onderweg hebben we hevig onweer en regen, zo erg dat we bij sommige donderslagen het zelfs in de auto kunnen voelen.
Het is zaterdag dus, hadden we het eigenlijk wel kunnen weten, erg druk.

Sommige trammetjes zitten overvol. Ik denk niet dat de middelste mensen veel kunnen zien van de omgeving.

 Een wel heel vreemde dikke boom.

Ik zal er verder weinig woorden aan besteden, maar we gaan al snel weer de stad uit.
Weer op weg richting zuiden krijgen we voor de derde keer vandaag heftig weer te verwerken. Uiteindelijk belanden we in Alcácer do Sal, leuk plaatsje waar we een prachtig zicht hebben vanuit ons hotel op de rivier met ondergaande zon.