New Mexico > Arizona 27 april - 3 mei 2015 (week 6)

maandag 27 april
Nog even en we hebben het hier gehad in New Mexico.
Morgen komen Mike en Diane terug van hun avontuur in ons huis dus verhuizen wij weer naar beneden en zorgen dat hun kamer weer schoon en klaar is voor de broodnodige rust na hun lange terugreis.

dinsdag 28 april
De laatste puntjes op de i en alles is weer klaar. Vanmiddag het eten voor vanavond voorbereiden zodat we wat tijd over hebben om alle verhalen aan te horen voor we gaan eten.
Neef Aeneas haalt ze vanavond van het vliegveld op. Ze komen wat later terug dan we verwachten maar wij hebben geen haast.
Als ze er eenmaal zijn, nemen we een drankje en wisselen onze avonturen uit tot Mike aangeeft dat hij nu wel wil eten anders vallen zijn ogen dicht. O.K. Eten klaarmaken dan maar. Na een klein  half uurtje staat het eten op tafel en met een fles (of twee) wijn erbij gaat de conversatie weer verder. Inmiddels grotendeels over hun slaap heen blijven we langer dan verwacht zitten.
Als ze uiteindelijk toch naar bed gaan, na een hele lange dag, blijven Gerard en ik nog even zitten tot we uiteindelijk ook maar ons bed gaan opzoeken.

woensdag 29 april
Het is nu echt de laatste (hele) dag dat we hier zijn en het voelt toch een beetje vreemd. Je went snel aan een omgeving. Terwijl Mike en Diane de nodige dingen doen die gebruikelijk zijn na een vakantie, pak ik mijn camera en struin wat om het huis om nog wat plaatjes te schieten en Gerard fietst zijn laatste rondje.

De koffers staan klaar en alleen de dingen die we vanavond en morgenochtend nog nodig hebben staan/liggen er nog buiten.

Vanavond staat er steak op het menu met, hoe kan het ook anders, iets met Mexicaanse pepers, klaargemaakt door Mike.

Wat een lekkere en gezellige afsluiting van ons verblijf in New Mexico.
Mike en Diane hartelijk dank voor alles, we hebben genoten.

donderdag 30 april
Reisdag.
We maken nog een laatste wandeling vlakbij het huis door de Arroyo en dat blijkt langer te duren dan gepland. Het is een vrij lastige tocht door mul zand en doordat de bedding lager en erg beschut ligt is het ook behoorlijk heet hier.
Als we uiteindelijk weer over de geplaveide weg terug omhoog gaan zien we een laatste rustplaats van, volgens ons, een hond.

Na een uurtje zijn we terug, gelukkig maar want ik ben inmiddels weer helemaal rood aangelopen van de wamte en het gebrek aan zuurstof. 
De bus vertrekt om 11 uur, maar eerst brengt Mike ons nog naar een huis dat zeker een bezoekje waard is en waar Diane studenten een rondleiding geeft. Ze is zo druk bezig dat we alleen maar even naar elkaar kunnen zwaaien. Gelukkig hebben we vanochtend van haar al uitgebreid afscheid genomen.
Om half 11 zet Mike ons af bij het busstation en nemen we afscheid van elkaar.
De bus komt wat later dan men verteld had, maar iets voor half 12 vertrekken we dan toch om na 5½ uur later in Eloy weer uit te stappen. Nu nog de taxi bellen voor het laatste stukje naar het tweede huis. Het duurt echter ook nog ruim een uur voor die bij ons is.
We verkennen ons nieuwe verblijf voor de komende weken eerst, voordat we wat dan ook van plan zijn.
Vanavond eten we in het restaurant hier op het park, waar we met het golfkarretje naar toe rijden, en dat bevalt prima.
Zo'n lange busreis, wat nou niet echt een pleziertje was, hakt er toch wel een beetje in en we gaan dan ook bijtijds naar bed.

vrijdag 1 mei
Eerst maar eens koffie zetten. Het ontbijten doen we in het restaurant want we hebben nog geen boodschappen gedaan. Hierna registreren we ons bij het hoofdgebouw zodat we ook tijdens ons verblijf hier van alle faciliteiten gebruik kunnen maken. We raken met diverse mensen in gesprek die allemaal geïnteresseerd zijn waar we vandaan komen en hoelang we blijven. Iedereen is uiterst vriendelijk en behulpzaam. Het duurt hierdoor wat langer voor we uiteindelijk de nodige boodschappen in huis kunnen halen, maar wat geeft het, dit is toch veel leuker. De auto die we mogen gebruiken is een cabrio en dus gaat het dak eraf. Toch niet zo'n goed idee met deze temperaturen, we verbranden bijna levend, dus het dak er maar weer op en de airco aan. Het open dak bewaren we maar voor de avond-ritjes.
Nadat we weer terug zijn van de winkels hebben we contact met Ferry en Michèle om even door te praten wanneer hij onze gastvrouw op kan halen van Schiphol en wat andere, huishoudelijke dingen doorspreken.
Dan is het toch wel tijd geworden om de koffers uit te pakken.
De Palo Verde boom met kleine gele bloemetjes.

Vanavond gaan we uit eten en een mooie gelegenheid om met open dak te rijden, zo lekker om de wind door je haren te voelen en alle geuren te ruiken, ook die van de restaurants. Waar we het lekkerst vinden ruiken stoppen we, het is een Italiaans restaurant.

zaterdag 2 mei
Tegen de avond, als het iets koeler is geworden rijden we, met open dak, richting stad. Er zijn wat wolken gekomen en ja hoor, zal je net zien, het begint te regenen. Onder het viaduct stoppen we om het dak weer te dichten. Zaterdagmiddag tegen vijf uur en alles is gesloten op een enkele winkel na. We slaan nog wat extra in want morgen verwachten we visite.
Als we weer terug zijn kunnen we zien dat er hier en daar nog wat buien vallen maar de temperatuur blijft onveranderd hoog, 101 F (ruim 38 C).

Vreemd gezicht, regen vanuit de lucht en stofwolken vanaf de grond.

Als de zon helemaal achter de bergen zakt is het net of de lucht in vuur en vlam staat.

Vanavond is de bokswedstrijd van het jaar (of de eeuw, weet ik veel) en Gerard wil dit toch wel zien, het golfkarretje gepakt richting bar om te zien of dit daar op het grote scherm wordt vertoond. Daar aangekomen, blijkt er helemaal niemand te zijn, tot zover dus de bokswedstrijd, dan maar terug naar huis. De uitslag ervan leest hij uiteindelijk op zijn laptop.

zondag 3 mei
Heerlijk hoor, vroeg opstaan, nog relatief koel en stil. Dat vinden de fanatieke golfers ook want ook zij zijn om zeven uur al op het terrein om een balletje te slaan. Later op de dag is het te heet.

Visite vandaag, want Hans komt en blijft ook slapen.
We hebben elkaar niet gezien tijdens zijn verblijf in Europa afgelopen winter, want wij waren al weg toen hij in Den Haag aankwam.
Om iets voor twaalven is hij er. We hebben heel wat bij te praten, wat dus ook gebeurt.
We eten, drinken en zoals het hoort houden de mannen zich met het vlees bezig.

Ook vanavond is de zonsondergang weer spectaculair daarom de fototoestellen er maar weer bijgepakt. 

We zien het in de verte behoorlijk onweren maar hier krijgen we alleen wat spetters.
Na iets teveel wijn, en een ontzettend gezellige avond, zoeken we rond middernacht ons bed op.