Wat doe je als je nog maar een paar dagen in Arizona te gaan hebt en het buiten al dagen ruim boven de 40o C is? Je blijft eigenlijk liever binnen waar de airco snort dat het een lieve lust is. (Denk nou niet dat die op een (voor Nederlandse begrippen) aangename temperatuur van 'slechts' 20o C staat, want dat is niet het geval. Sinds we hier zijn krijg ik het al koud als het minder is dan 26o C.)
Dus je zeemt ook de ramen aan de buitenkant als de zon nog niet zo hoog staat, want door de zandstormen zijn die haast niet meer om doorheen te kijken (het is nu dus pas 7 uur in de ochtend), je pakt ook alvast grotendeels je koffer in en zorgt dat het gedeelte van het huis, waar je geen gebruik meer van hoeft te maken, schoon en aan kant is voor de volgende gasten uit Frankrijk arriveren. Deuren dicht en je bent bijna voor de helft klaar. De rest komt morgen of donderdag wel.
donderdag 4 juni
Weersverandering op komst. De hele dag is het bewolkt en er staat een stevige bries. Af en toe kunnen we de bergen haast niet zien door de stofwolken die over het terrein waaien.
De tropische cycloon Andres schijnt hiervan de oorzaak te zijn. Er worden vrijdag en zaterdag ook heftige onweersbuien verwacht. Niet direct waar wij zitten maar meer ten noord-oosten van Phoenix. Wij zullen van de onweersbuien waarschijnlijk weinig last hebben als we morgen richting San Diego gaan.
Laten we hopen dat de cycloon aan San Diego voorbij gaat.
Vanavond gaan we voor de laatste avond hier in Arizona uit eten want alle voorraad is op. Dat heb ik dus goed uitgekiend.
vrijdag 5 juni
Om half zes word ik wakker van, ...regen? Ja inderdaad, het regent en niet zo zachtjes ook.
Gistervond hoorden we van een ober in het restaurant dat het al een record zou zijn als er maar een paar druppels zouden vallen in juni, maar kijk hier, het plenst. Boven de bergen zie ik ook af en toe een bliksemschicht.
Om zes uur is het wel al weer droog maar de schichten komen af en toe nog wel.
Lekker koel nu, slechts 22o C, dus prima reisweer lijkt mij.
Alles is ingepakt en staat klaar om te vertrekken. Straks alleen nog even de huurauto ophalen, boel afsluiten en we kunnen naar San Diego. Ruim 550km. verder.
Om half elf zijn we dan echt op weg. Bij Yuma tanken we de auto nog even bij en nemen wat te eten.
Alles verloopt volgens plan en om even voor half vijf komen we bij ons volgende adres aan.
We maken kennis met Linda en Pamela en nemen de belangrijkste dingen even door. Linda is helemaal into vacation en kan haast niet wachten tot ze wordt opgehaald door haar broer. Ze heeft er echt zin in. Als ze dan weg gaan verbaas ik me over de geringe hoeveelheid bagage die ze bij zich hebben voor een maand. Moet ze me toch even uitleggen, want wij sjouwen wat af, en dan ben ik nog voorzichtig geweest met de hoeveelheid die we mee nemen.
Nadat zij vertrokken zijn legen wij de kofferbak en nemen een glaasje wijn, die Linda al voor ons koud heeft gezet.
We lopen het huis even door om te kijken waar alles is en zijn verrukt over de lampjes die boven de bar hangen, die wil ik thuis ook wel.
Voor het avondeten gaan we te voet naar Dan Diegos, een Iers restaurant waar we heerlijk te eten krijgen en een eveneens heerlijk biertje drinken, een Franziskaner. Als toetje Bread pudding, zo lekker maar o zo machtig dat we de helft maar op kunnen.
We lopen weer terug naar het huis maar Gerard neemt eerst nog een kijkje bij het zwembad.Uitpakken komt morgen wel.
zaterdag 6 juni
Huurauto inleveren en boodschappen doen. De camera hoeft dus nu niet mee.
Dat is nou even jammer want vóór we boodschappen doen besluit Gerard de naaste omgeving te verkennen en op zoek te gaan naar een visitors center voor een stadsplattegrond. We vinden er twee op ons navigatiesysteem maar de eerste is helaas gesloten. Ook die in Old Town, waar we inmiddels zijn beland, is dicht. Dat komt dan later wel, eerst hier maar eens rondkijken.
Wat is het hier gezellig, ook een klein straatje met kraampjes van diverse kunstenaars. Met één van hen raken we aan de praat over de stad, de huizenprijzen en wat al niet meer. Het toeval wil dat hij met zijn kraampje voor een schattig huisje staat dat te koop is en waar wij even een kijkje door het raam nemen. Leuk houten huis, leuke kleur, maar erg veel achterstallig onderhoud. Vraagprijs? Zo rond de $ 650.000,00 volgens hem.
We drinken ergens nog wat en lopen langzaam weer terug naar de auto. Hier komen we vast snel terug, met camera. De telefoon is natuurlijk geen optie, die is trouwens de laatste dagen ook steeds sneller toe aan opladen.
Nu eerst maar de boodschappen. Als die in huis zijn houdt Gerard zich bijna de rest van de middag bezig met het werkbaar maken van de internetverbinding want die doet het opeens niet meer. Uiteindelijk heeft hij het voor elkaar gekregen (hier had ik trouwens geen enkele twijfel over). Toch lastig als je hiervan afhankelijk bent voor de communicatie met o.a. het thuisfront.
Ook jullie zouden dan verstoken blijven van mijn verhaal en foto's van ons avontuur (en dat kan natuurlijk niet).
Na het eten gaan we een klein stukje wandelen. Nu wel met camera en voor mij een trui en voor Gerard een jas want als je aan de temperaturen van Arizona gewend bent is het hier maar koud. Slechts iets boven de 20o C. Dat is dus ook weer even wennen.
In dit complex zitten we de komende maand.
Ja, dat komt wel goed.
We doen een nader onderzoek of de openingstijden ergens vermeld staan maar als we dichterbij komen zien we dat het helemaal leeg staat.
In dit park is het lekker druk met families die hun zaterdagavond bij een bbq doorbrengen, lekker een kampvuurtje hebben gemaakt, wat aan paddle surfing doen of zomaar aan de waterkant zitten.
zondag 7 juni
We starten vandaag dicht bij huis en gaan naar Vacation Island en Fiesta Island. Veel dagjesmensen die van het mooie weer genieten. Ook zien we op diverse plekken aan het water groepjes partytenten en wij denken dat het te maken heeft met zogenaamde schoolreisjes of dat het in ieder geval iets met schoolkinderen te maken heeft.
De heerlijkste geuren komen ons tegemoet van van alle bbq's en wat er nog meer aan eten wordt bereid.
Het Vacation Island is een waar paradijsje met fantastische huizen, het hele relaxte sfeertje en de hellende straten doen me aan San Francisco denken.
We laten de eilanden achter ons en gaan op weg naar Seaport Village. Hier is het uiteraard ook erg druk maar we vinden toch een parkeerplekje aan de rand van het Gaslamp Quarter en lopen richting het water.
We gaan rechtsaf richting vliegdekschip.
Langs enorme beelden die al diverse steden hebben aangedaan, waaronder ook Rotterdam. Nooit eerder gezien.
Vlakbij het schip staat een groot kunstwerk van een matroos die een verpleegster kust (Unconditional Surrender). Het beeld is gemaakt door J. Seward Johnson, wie ook het beeld van Marylin Monroe in Palm Springs heeft gemaakt.
Als ik hier foto's van maak en op mijn knieën zit voor het "juiste" shot, neemt ook een Japanse man zijn tienerzoon op de foto. Als ik weer opsta komt de zoon naar me toe en slaat zijn armen om me heen en begint me te knuffelen. Even weet ik niet wat me overkomt maar de vader komt erbij en zegt; My son is special. Ja, dat zie ik ook wel en als de zoon ook nog even mijn hoofd in zijn handen neemt is het blijkbaar genoeg voor hem geweest en loopt weer naar zijn vader. Nog nadenkend over wat me is overkomen lopen we door om ergens de inwendige mens van brandstof te voorzien.
Als dat gedaan is slenteren we weer door en even verder horen we heel bijzondere klanken. Het is van een muzikant die met een speciale didgeridoo en bellen om zijn enkels zulke lekkere muziek maakt dat er heel wat mensen op het muurtje zitten te luisteren.
Ook wij vinden nog een plekje en blijven even luisteren. Gerard stopt wat geld in zijn bakje en ik maak wat foto's en neem iets van zijn muziek op. Een kort stukje maar want de kwaliteit laat te wensen over.
Voor we weer richting huis gaan rijden we nog wat straten in het Gaslamp Quarter door waar, buiten dat er op iedere hoek van de straten leuke cafeetjes zijn, ik nou niet bepaald nog een keer terug hoef te komen. Had ik het vorige keer toch goed gezien.
2 opmerkingen:
Een goeie kennnis making met San Diego!
Muziekje is idd lekker!!
Maarre, jullie zitten toch in de VS??
Een didgereedoo???
Een reactie posten