Oostkapelle (Zeeland)

dinsdag 20 oktober
Ja, we hebben weer voor Zeeland gekozen om een paar dagen weg te zijn.
Voorgaande keren hebben we weliswaar niet altijd mooi weer gehad en ook af en toe wat lichamelijke ongemakken, maar we blijven positief.
Het is nu vrijdag en wat gebeurt er? Ik word ziek. Ligt het nu echt aan Zeeland of komt het door de vroege inval van koud weer. Voorafgaande jaren had ik in november altijd wel een weekje last van slapte (winterblues of zoiets) maar nooit echt ziek. Nu dus wel, en al in oktober. Alles doet pijn, zere keel en slikken is een straf. Ik ril van de kou maar mijn hoofd gloeit.
Twee afspraken, waarop ik me had verheugd, moesten afgezegd worden want ik wil wel voldoende fit zijn voor dinsdag.
Maandagavond nog steeds niet in orde. Ik neem een dropje om een hoestaanval te verminderen. Ik wist niet dat een dropje zoveel pijn kon doen. Mijn keel lijkt wel open te liggen en het is net of ik scheermesjes inslik.
Dinsdagaochtend gaan we toch weg. Alleen mijn keel doet nog pijn maar wanneer ik niet teveel slik gaat het wel. In Domburg besluit ik eerst maar wat medicatie te kopen voor de keel, wie weet helpt dit.

Het is gezellig druk en we wandelen wat door het leuke dorp en bekijken wat winkels.
In Zoutelande is een viswedstrijd gaande maar of er veel wordt gevangen weet ik niet. Ik ben het strand niet op gegaan om het van dichtbij te bekijken.

We pakken een terrasje om iets drinken en  horen het eindsignaal van de wedstrijd. Even later komen de vissers met hun bepakking van de dijk af. Aan hun gezichten is niet af te lezen of de vangst goed of slecht was.

woensdag 21 oktober
Het weer is omgeslagen, alles is nu grijs en nat, maar toch gaan we op pad.
Eerst maar eens naar Middelburg.

Daarna naar Veere en omdat het echt niet koud is wandelen we ook hier de straten door en gaan erna bij de Campveerse Toren een hapje eten.

We zitten aan een hoge tafel bij het raam met uitzicht over de daken en de mensen die flaneren (wel met paraplu's).

Nadat we nog wat leuke plaatsjes afrijden en het maar nat blijft, zoeken we uiteindelijk ons hotel weer op waar we een kom thee zetten en een boek pakken.
Tegen etenstijd gaan we naar buiten om een restaurant te zoeken waar we een hapje kunnen eten. Het regent nog steeds en tot onze verbazing blijken alle restaurants, op de Italiaan na, gesloten te zijn. Ja, dat is Zeeland, hier wordt nog een rustdag in ere gehouden en sluiten de winkels ook echt nog op ouderwetse tijden.
Het is echter geen straf om hier te eten, we moeten wel even wachten op een tafeltje omdat dit het enige geopende restaurant is, komt iedereen hier naar toe.

donderdag 22 oktober
Laatste dag. Na het ontbijt vertrekken we richting Zeelandbrug. Hier wil ik graag foto's nemen maar het is allemaal zo grijs dat ik besluit om het niet te doen. We rijden verder naar Zierikzee.

De paraplu laten we in de auto want het is zowaar droog. Nou ja, even dan, want als we nog maar net op pad zijn komt de motregen weer terug. Dan maar eerst koffie drinken bij Brasserie Concorida. We nemen er allebei een Tompouce bij, die zo groot is dat we de lunch wel kunnen overslaan.

Als we weg gaan is het toch een beetje droog geworden. We komen bij de Sint Lievensmonstertoren ofwel dikke toren en gaan er ook naar binnen.

Je kan de toren beklimmen maar 281 treden, dat doe ik niet. Gerard gaat dan alleen, met camera, naar boven.
Toch nog een beetje Zeelandbrug.

Nadat hij weer beneden is gekomen, lopen we nog wat straatjes door en uiteindelijk stappen we dan weer in de auto richting huis.

Het was ondanks het natte weer een fijn uitje, maar Zeeland moet het voorlopig even zonder mij stellen, want slecht weer en lichamelijke ongemakken zoek ik voortaan niet meer op, toeval of niet, dit riskeer ik niet zo snel meer.
(B.T.W. mijn keelpijn is niet verminderd, ondanks de medicatie)