Florida Sarasota 6 - 12 mei (week 8)

zaterdag 6 mei
Half zeven ben ik beneden om te proberen Ferry op Skype te treffen om hem te feliciteren met zijn verjaardag.  Ik heb natuurlijk vannacht om 12 uur Nederlandse tijd een felicitatie gestuurd via Whatsapp maar ik wil hem ook even persoonlijk feliciteren. Helaas is hij niet ingelogd, maar een poosje later wel op Facebook en stuur ik hem een berichtje waarna hij mij belt.
Ook zie ik dat onze hulp uit duizenden (die voor ons thuis alles een beetje in de gaten houdt en zorgt dat alles op rolletjes loopt), is ingelogd en stel haar de vraag of onze gasten, in wiens huis wij nu zitten, goed zijn aangekomen. Ja dat zijn ze gelukkig en ook nog volgens tijdsplanning. Dat is goed om te horen.
Op naar de Farmersmarkt in Sarasota. We kopen bij één van de stalletjes een middel tegen de no-see-ums. Dit moet ook helpen tegen de jeuk en is verkoelend. Niet goedkoop maar hopelijk helpt het.

Ook nemen we nog een grote watermeloen mee en bij de Whole Foods Market kopen we feta.

Dit is voor vanavond om mee te nemen naar de bewonersparty die wordt gehouden bij de gazebo en waarvoor wij een paar dagen geleden zijn uitgenodigd. Een fles champagne die nog in de koelkast staat en een fles witte wijn kunnen dan ook wel mee.
Volgens een van mijn bloglezers die hier in de buurt woont, is het helemaal niet nodig om een social security nummer te hebben om alles wat wij willen toch uit te kunnen voeren. Dat maakt ons weer geruster in wat we van plan zijn en gaan dan ook direct weer langs bij een RV handelaar en weer is het moeilijk.
Er zitten gelukkig meerdere handelaren in de buurt en die zullen we van de week ook een bezoekje brengen.
We gaan nog langs bij de drankensuper. Als je wat zoekt is het hier zeker te vinden.
Hier één van de vijf (of meer) stellingen met o.a. IPA bieren. 
Nu eerst maar naar huis om onze aankopen te koelen.
Volgens Gerard begint de party om zes uur maar als wij er bij half zeven (helemaal ingespoten met ons nieuwe middeltje en sterk ruikend naar kruidnagel) heen gaan is er nog niemand, dan maar weer terug met alles.
Had ik het dan toch goed begrepen en is het pas om acht uur?
Gerard stapt bij achten op de fiets om te kijken of er nu wel iemand is.
Maar wat blijkt? Er is honderd meter verder nog een ander terras en ja hoor, daar is het feest dus. Snel pakken we de spullen uit de koeling en gaan nu naar de goede plek waar een groep gezellig eet en drinkt met elkaar en ook muziek gemaakt wordt. We zetten onze spullen erbij en maken kennis met de meesten.

zondag 7 mei
Ski a Rees waterspektakel bij St. Armands vandaag om twee uur. Er is voldoende plek om te parkeren en een tribune waar we kunnen plaatsnemen.

Exact om twee uur gaat het van start en het is inderdaad een spektakel ook al gaat er soms toch iemand vroegtijdig onderuit.

Na afloop gaan we bij een Italiaans restaurant op de rotonde wat eten.
Op weg naar huis komen we langs een iconisch sculptuur dat we al vaak eerder zagen en niet alleen hier, maar ook op Key West en eerder nog in San Diego.
Nieuwsgierig als ik ben heb ik het e.e.a. opgezocht en dit artikel maakt duidelijk dat er zelfs nog meer zijn.

maandag 8 mei

Hè, wat gebeurt er nu? Geen internetverbinding meer? Nee, dus.
Ik loop met mijn telefoon naar het gemeenschapshuis om vanuit daar een bericht te sturen naar Brian of hij dit voor ons kan oplossen.
Het antwoord komt niet direct dus ga ik weer naar huis.
Na wat andere strubbelingen die eerst opgelost dienen te worden kunnen we eindelijk op pad.
Eerst een bezoekje aan Costco, waarvan we van de buurman een pasje hebben gekregen. Veel kopen we er niet maar wel iets dat direct de vriezer in moet, dus weer naar huis.
Nu kunnen we dan eindelijk op pad richting Venice, hier bezoeken we maar weer eens een RV handelaar en onderweg erheen zien we er ook één aan de andere kant van de weg.
Hier gaan we op de terugweg ook even langs.
We zien iets interessants, alhoewel, als je van grootmoeders interieur houdt. Maar daar kunnen we wat aan veranderen. Een likje verf en een ander gordijntje doet wonderen.
Nadat we de prijs hebben vernomen en een praatje hebben gemaakt gaan we Venice zelf bekijken.
Eigenlijk willen we het strand zien maar onze navigatie raakt een beetje in de war en moeten we de weg even aan iemand vragen. Een plaatselijke bewoner stuurt ons naar een heel leuk plekje aan de kust met een pier en een gezellig restaurant met bar.

Eerst maar de pier op waar we een ijsje kopen dat, hoe begrijpelijk, sneller smelt dan wij kunnen likken. Dat wordt dus over de reling hangen zodat het ijs niet op onze kleding terecht komt maar in zee.

Bij de gezellige bar nemen we nog iets te drinken voor we op weg gaan naar RV handelaar nummer twee voor vandaag.
Met een golfkarretje worden we over het terrein gereden naar de, voor ons budget, in aanmerking komende modellen. Het eerste model is een schot in de roos, alleen toch wel een beetje aan de dure kant, zeker omdat het een fifth wheel is en we er dan ook nog een truck bij moeten kopen.
Na nog wat exemplaren te hebben bekeken komen we bij een motorhome die ik ook al via hun website had gezien en zeker een kanshebber blijkt te zijn.
Hier gaan we eens heel goed over nadenken, maar niet te lang want, here today and gone tomorrow, is maar al te waar in deze business.
Bij thuiskomst heb ik antwoord via mijn mail ontvangen betreffende de wifi verbinding. Nieuwe gebruikersnaam en password. OK, doen we.
Ja, duh, werkt dus ook niet. Weer naar het gemeenschapshuis om dit te kunnen melden met een screen print van wat we te zien krijgen erbij en afwachten maar weer.

dinsdag 9 mei
Nog steeds geen internet daarom gaan we beiden maar naar het gemeenschapshuis met onze laptops want de mail moet gecheckt worden.
In het gemeenschapshuis, wat toebehoord heeft aan de oorspronkelijke eigenaar van dit land, kan je van elke kamer gebruik maken en zelfs party's geven. Ook als je gasten krijgt die je thuis niet kunt of wilt huisvesten, zijn er slaapkamers beschikbaar (tegen betaling).
Er zijn een stuks of vijf kamers, tuinkamer, een groot terras en een heerlijke tuin. Ook de mega keuken is volledig te gebruiken, als je wilt.
Wij maken alleen gebruik van de riante zitkamer met open haard.

woensdag 10 mei
Eerst mail e.d.checken bij het gemeenschapshuis omdat wifi nog steeds niet werkt en dan gaan we naar Myakka State Park. We betalen $ 6,00 en mogen naar binnen.
Op deze manier heb je natuurlijk allemaal het beste zicht.

Dit park is gelegen om een groot meer dat wel erg ondiep is en waar veel watervogels hun maaltje vis zoeken.

Ook komen hier krokodillen voor. Als we stoppen bij een brug over een aftakking van het meer zien we wel meer dan tien krokodillen rustig ronddobberen in het water. Bij sommigen vliegen er grote rode insecten om hun kop.

Ook hier blijken de grote slakken voor te komen, zoals te zien is bij de poten van deze vogel.

Bij het restaurant dat over het meer uitkijkt nemen we iets te eten voor we de terugreis weer aanvangen.
Hier kan je met een boottocht over het meer of met de tram door het park, maar ook zelf roeien met de kano. Er liggen er genoeg. Wel zelf uitkijken voor de gators.

Op de terugweg doen we een rondje Target en slaan nog wat water in.

donderdag 11 mei
Weinig nieuws vandaag, alleen weg geweest naar L.A. Nails & Spa om mijn nagels een stuk korter te vijlen en om er een nieuw kleurtje op te laten smeren.

vrijdag 12 mei
Vanochtend word ik wakker door muziek. Hé, we blijken weer internet te hebben. Wat een opluchting, hoeven we niet meer twee keer per dag naar het gemeenschapshuis.
We zijn lekker vroeg op Siesta Beach. Veel minder wind dan vorige keer en we hebben ook een plek gevonden (met behulp van de beschrijving van Brian) waar we niet zo ver hoeven te lopen om op het strand te komen.

Het is een beetje bewolkt en niet al te warm, kortom, heerlijk weer om lekker lui te zitten kijken wat er allemaal om ons heen gebeurt.

We blijven een paar uur en gaan dan in Siesta Key (het plaatsje) wat eten. We stappen binnen bij de Hub Baja Grill waar we heerlijk eten.
Gerard heeft een tennisracket en een mand vol tennisballen gevonden in het huis en gaat bijna iedere dag even aan zijn service werken maar de grip is voor hem wat te klein en dus zoeken we een sportzaak waar hij een zgn. band kan kopen om de grip te verdikken.
Als we ook nog langs gaan bij Selby Gardens, waar ik eigenlijk alleen maar heen wil om er foto's te maken voor een opdracht van de fotoclub, blijkt dat de entreeprijs $ 25,00 p.p. is.
Ai, een beetje duur voor een foto. Gerard stelt voor om te wachten want hij is hierin toch niet zo erg geïnteresseerd, maar dat zie ik niet echt zitten want dan weet ik precies hoe dat gaat; Ik spoed me dan door het park heen omdat ik weet dat hij zit te wachten. Nee, dan maar niet.
Aan de ingang van de tuinen staan ook heel bijzondere exemplaren en ik schiet hier een aantal foto's, en met de foto's van afgelopen weken moet er wel één tussen zitten die ik kan gebruiken.

 

Ook moeten we weer water kopen, misschien kunnen we beter een iets grotere hoeveelheid inslaan want dat winkelen gaat me nu toch wel de keel uithangen.
Nog een uurtje naar een van de zwembaden en dan thuis douchen. Bij het langslopen van de brievenbus kijk ik er toch maar even in om te kijken of het pakje er al in ligt, dat voor ons bij een kennis is afgeleverd in Arizona en dat zij op haar beurt weer doorstuurt naar ons. Inderdaad, het ligt er zowaar in, een dag eerder dan gepland. Gerard helemaal blij want het is natuurlijk weer een elektronisch speeltje wat met muziek te maken heeft. Het bloed blijft toch kruipen waar het eigenlijk niet gaan kan.
Het komende uur heb ik dan ook geen kind aan hem.