Florida Tampa > Sarasota 29 april - 5 mei (week 7)

zaterdag 29 april
Laatste pretpark voor deze keer en alweer een waterpark, Adventure Island.
We nemen alleen het hoognodige mee, zoals water (om te drinken), badkleding, handdoek en zonnebrandcrème, een paar dollars en de kamersleutel.
Geen foto's dus vandaag en verder ook weinig te vertellen. Beetje hetzelfde als het waterpark van vorige week.

zondag 30 april
Na het ontbijt gaan we naar Historic Ybor City waar het erg rustig is op straat maar als we de vele restaurantjes binnenkijken zit het er vol. Waarschijnlijk allemaal aan de late zondags brunch.

Leuke winkeltjes met jaren vijftig kleding en straatstenen met allerlei teksten.

Hopelijk heeft ze ja gezegd, zou anders een beetje gênant zijn om dit jaren te blijven zien. 

Tegenover deze mural is men bezig een nieuw uithangbord te plaatsen.

Voor ons is het nog een beetje te vroeg om alweer aan een tafel te schuiven daarom vertrekken we richting Aquarium. Hier in de buurt zetten we de auto neer en lopen wat rond.

Zo komen we langs een paar cruiseschepen die momenteel nieuwe gasten aan boord nemen, zodoende is het een komen en gaan van auto's richting de drop off zone.
Dit is niet de drop off zone maar een wat verlaten parkeerterrein waar vlakbij één van de schepen ligt aangemeerd.

Buiten dat hier het aquarium gevestigd is, is er weinig te doen voor ons en keren we even later weer terug naar Ybor om daar nu toch wel iets te gaan eten.

Toen we hier net waren zagen we een Grieks restaurant waar sommige mensen calamaris op hun bordje hadden liggen en daar hebben nou net ook trek in.
We beginnen met een lekkere Ouzo gevolgd door een portie calamaris als starter. Verder nemen we een sandwich vis en houden het voor wat betreft drinken alleen bij water met een schijfje citroen. De vis zal ons er dankbaar voor zijn.

Eenmaal weer terug in ons hotel proberen we nog maar eens of de wifi nu beter werkt. We moeten ieder moment opnieuw inloggen en worden er na hooguit tien minuten weer uitgeknikkerd. Lekker werken zo (not).
Helaas, weer dezelfde ellende, dus werk ik mijn tekst maar even voor op het kladblok om later te kopiëren naar mijn blog.
Ook Gerard is hier niet blij mee omdat hij graag voorbereidingen treft voor de volgende dag waar we heen gaan en hoe we dan zullen rijden.
Hij zoekt zijn heil daarom maar in het zwembad.

maandag 1 mei
Ontbijt, spullen pakken en op weg naar Sarasota, waar we (als alles volgens plan gaat) een maand zullen blijven.
Rond half één zijn we op de plaats van bestemming, Pelican Cove.
We ruimen de auto leeg en zetten alles binnen. Even een rondje door het huis en kijken waar we kunnen slapen, badderen enz.
We zoeken de autosleutels en gaan dan de huurauto terugbrengen bij het vliegveld. Gerard rijdt voorop want hij heeft het adres in de navigatie staan.
Hierna eerst wat eten en dan boodschappen doen voor morgenochtend. Wat we verder nodig hebben en wat er in het huis is te vinden bekijken we later wel.
Bij het huis teruggekomen stuur ik eerst een mail naar de huiseigenaren dat we goed zijn aangekomen en gaan daarna de omgeving te voet verkennen, nadat we ons eerst hebben ingesmeerd met anti insectenmiddel. Op het eerste gezicht is het hier echt een paradijs, grote bomen, water (dus helaas ook insecten) bootjes, kayaks, tennisbanen en wel zes zwembaden in dit complex.

Vanavond voor het eerst weer sinds lange tijd zelf eten klaarmaken. Wel iets simpels hoor, een hamburger met gebakken uien op een boterham.

dinsdag 2 mei
Inventarisatie gedaan en we kunnen weer winkelen. Eerst gaan we bij Costco wat eten. Dit ligt aan de andere kant van de weg, lekker dichtbij dus. Je kunt hier voor $1,50 een grote hotdog kopen en voor $1,65 een beker ijs met vruchten, zo groot, dat Gerard het niet eens op krijgt. Gelukkig heb ik er geen genomen, maar ik eet wel op wat er overblijft (zover voor het goede voornemen).
Nu nog de boodschappen, die moeten we ergens anders halen want we hebben geen Costco pas. Costco is het best te vergelijken met de Makro bij ons, alleen grote hoeveelheden en die hebben we niet nodig.

woensdag 3 mei
De planning van vandaag naar het strand gaat niet door want we hebben vanmiddag een Skype gesprek met de jongens thuis.
Voor het zover is pak ik dan eindelijk de koffers uit en geef alles een plaatsje.
Wij kunnen heel goed uit de koffer leven maar als je dan toch een maand op één plek blijft is het ook wel eens prettig om alles wat overzichtelijker te hebben.
Gerard besteedt zijn tijd om in de schuur te inventariseren wat in aanmerking komt om mee te nemen als we naar het strand gaan.
Het Skype gesprek duurt lekker lang en het is twee uur verder als we afsluiten.
Het wordt nu toch wel eens tijd dat ik van de omgeving wat foto's ga nemen anders wordt het wel een heel saai stuk deze week.
Ik pak mijn toestel en maak wat foto's direct achter het huis.

Ik zie mooie rode vogels dus ga ik stil op een stoel zitten wachten tot ze iets dichterbij komen.

Wat er dichterbij komt, geen vogel, maar wel andere beestjes zoals eekhoorntjes, hagedisjes en natuurlijk ook de steekbeestjes.
Ik weet niet wat me te pakken heeft genomen maar het steekt gemeen. Dat wordt dus ook overdag insmeren voor ik me buiten waag.
Ik smeer me dus helemaal in en ga een rondje maken.

Zes zwembaden zijn hier op het terrein en sommige ervan zijn wel heel mooi gelegen direct aan de baai. De huizen in de verte staan aan het strand.

Ik hoor en zie een grote vogel aankomen vliegen met een bek vol takjes, even kijken waar die heen gaat. Vlak boven de weg daalt hij neer op een boomstam en geeft de takjes over aan het wijfje dat er een nest van breit.

Buiten veel verschillende vogels zitten er ook veel eekhoorntjes in de bomen.

De bomen hebben hier wel iets spooky's met al die Tillandsia hangend aan de takken. 

Als ik na een poosje terugkeer van mijn fotorondje komt Gerard ook net terug van zijn rondje fietsen.

donderdag 4 mei
Vandaag gaan we dan toch echt Siesta Key Beach bekijken. Het moet volgens velen het mooiste strand van heel Amerika zijn met zand zo fijn en wit als talkpoeder en hoe warm het ook is, het zand blijft koel aan je voeten.

We hebben een bedje, stoeltjes, parasol, bodyboard en wat al niet meer meegenomen maar als we de parasol willen opzetten dreigt deze weg te waaien, de wind is straf.
Ook de stoeltjes waaien bijna weg en we moeten dan ook snel gaan zitten voor we erachteraan moeten.
Geheel tegen mijn gewoonte in smeer ik me in met zonnebrand want met deze wind, zoute zee, hagelwit zand en felle zon lijkt me dit nu wel verstandig.
Gerard gaat het bodyboard uitproberen en komt na een half uurtje weer terug.

Na een uurtje ga ik ook even weg en wandel een halfuurtje langs de vloedlijn en kijk ondertussen of ik nog iets bijzonders kan vinden.

We blijven niet al te lang want we willen geen kreeftenkleurtje.
Een overvliegende pelikaan.

Op ons complex stappen we nog naar één van de zwembaden en spoelen daar onze gezandstraalde lichamen weer een beetje schoon. We praten nog wat met andere gasten en gaan dan thuis even goed nadouchen. Het zand is prachtig en poederig maar blijft ook wel erg plakken.

vrijdag 5 mei
We rijden vandaag naar St. Armands Circle, hier is er, zoals de naam al zegt, een rotonde waar allemaal shops en restaurants zijn. Verder is er op het oog niet veel meer dan straten maar dit ronde plein is erg leuk om alles op je gemak te bekijken. Leuke kledingwinkels, sieradenwinkels, eettentjes met hun tafeltjes langs de straat.
Daarvandaan gaan we naar Historic Sarasota en vinden een leuke plek om te eten.
Als we zo tijdens het eten zitten te praten besluiten we om de eerste echte stap te zetten en zoeken het adres op van de sociale dienst om een social security nummer aan te vragen. We leggen onze plannen voor aan de man en krijgen te horen dat we met ons visum zowel voor het behalen van een Amerikaans rijbewijs als voor het openen van een Amerikaanse bankrekening niet per sé een social security nummer nodig hebben en krijgen van deze bewering ook een officieel afschrift.
We zullen wel zien of dit in de praktijk dan allemaal gaat lukken.
We gaan komend weekend bepalen hoe we de volgende stap(pen) gaan inplannen.