Delfshaven (met een onfortuinlijk eind)

maandag 6 juli
Het is al weer de laatste avond voor de zomerstop met de fotoclub.
Het is erg rustig en ik heb dan ook voldoende mogelijkheid om dichtbij de uitgekozen locatie te parkeren.
Het wegdek en de stoepen zijn schots en scheef mede door de grote bomen die er staan, even goed uitkijken.
We zijn vanavond maar met vijf leden maar desondanks is het toch wel gezellig. We starten met een koffie op een terras aan de andere kant van de weg.

Delfshaven is redelijk klein en we lopen rustig de straatjes door voor de mooiste kiekjes.

 

We zijn dan ook al voor de afgesproken tijd allemaal terug op het terras voor een drankje en een snackje.
Om iets over half elf gaan we op huis aan, twee met het OV, twee staan rechts geparkeerd en ik sla links af naar mijn auto.
Ik weet van de scheve straat en stoep dus voorzichtig aan en dan als ik oversteek..........BAM daar lig ik voorover met mijn bakkes op straat. Mijn kin en bovenlip behoorlijk bloedend en ik probeer dit te stelpen met mijn hand en pak snel wat zakdoekjes om dit te verbeteren. Ik kom overeind en loop verder naar de auto. Wat zal ik doen? wachten tot het bloeden enigszins stopt, maar ik heb geen idee hoe lang dit duurt en hoe het eruit ziet. Ik besluit eerst maar eens 112 te bellen en hulp te vragen.
Als ik dat gedaan heb en eigenlijk geen pijn of zo heb bel ik Gerard om te zeggen wat er gebeurd is.
Wat een ellende, ik probeer hem in ieder geval niet teveel te laten schrikken want eigenlijk wil ik na behandeling gewoon zelf naar huis rijden en besluit hem dan ook op de hoogte te houden van het verdere verloop. De alarmlichten staan aan zodat de ambulance mij makkelijker kan lokaliseren.
Allereerst komt er een politiewagen onderzoeken wat ik heb en wat gegevens noteren. Bent u erg geschrokken? Nou nee, ik ben nooit zo schrikachtig en nogal nuchter beantwoord ik al hun vragen en praat wat verder wat ik zoal hier doe en waar ik heen moet. Dan komt ook de ambulance en ik bel Gerard weer om dit te melden, intussen heeft hij Ferry gebeld en die is nu bij hem en zij besluiten naar Rotterdam te rijden om mij in ieder geval niet zelf te laten terugrijden.
De ambulancezuster bekijkt de wonden en plakt wat zwaluwstaartjes op mijn kin en adviseert me om voor de zekerheid binnen zes uur een tetanusinjectie te halen bij de huisartsenpost in Den Haag. Hiervoor moet ik wel eerst een afspraak maken ik krijg het nummer van de dame en bel. Dit duurt en duurt voor ik uiteindelijk toch iemand aan de lijn krijg en dan krijg ik ook nog te horen dat de injectie helemaal niet binnen zes uur hoeft te worden toegediend maar wel binnen vierentwintig uur, dus kan ik ook gewoon morgen de huisarts bellen. Fijn dat gekwalificeerde mensen zo tegenstrijdig kunnen oordelen.
Als uiteindelijk Gerard en Ferry ook zijn aangekomen en zien dat ik, buiten mijn gehavende gezicht, verder helemaal in orde ben, gaan we op weg naar huis.
Thuis drinken we nog een drankje voor de schrik, zullen we maar zeggen. ;)

dinsdag 7 juli
Vanochtend een afspraak met de huisarts voor de tetanusinjectie en toch maar alles laten checken want mijn hand doet nu wel erg pijn en ik kan er geen kracht mee zetten. Ook kwam er gisteravond bloed uit mijn oor en vanochtend was mijn  kussen en dekbed daarmee bevuild.
De dokter ziet een wondje in mijn oor waarvoor hij geen oorzaak weet, ik trouwens ook niet, en mijn hand zal wel van het automatisch opvangen van mijn val zijn gekomen, niets gebroken in ieder geval.
Ik heb wel het gevoel of er een tank over me heen is gereden en ben overal stijf maar ook dat gaat weer over na een paar dagen rustig aan doen.