Ga met Jos(m)é: Den Haag > Caen (vakantie a la corona)

vrijdag 17 juli
We wagen het erop met de wetenschap dat onze huizenruilers het ook willen, om toch de reis naar zuid Europa te maken.
Goed voorbereid met 'hopelijk' voldoende mondkapjes, gekocht en een paar zelfgemaakte, desinfecterende gel en wegwerphandschoenen als meest belangrijke bagage.
Eerst de sleutel voor onze huizenruilers bij Paul en Joke afgeven en afscheid nemen en dan kunnen we, met een kofferbak tot de nok toe vol vanwege spulletjes die we op onze terugweg bij Hugo af willen geven, als hij dan tenminste al in Barcelona zijn intrek heeft genomen. We horen echter op het nieuws dat daar weer diverse delen zijn gesloten. Als dat maar goed gaat.
Om half tien rijden we de straat uit en komen rond half vier aan bij ons hotel in Berck Sur Mer.
We bekijken de kamer en gaan direct erna naar de boulevard want we zijn wel toe aan iets eten en een lekker glaasje witte wijn. Met een strak blauwe lucht en zo'n 24º is dit echt lekker. Worst en kaasplankje smaakt na 10 maanden vegetarisch extra lekker en voor vandaag laat ik mijn dieetkeuze even voor wat het is, morgen weer een dag.
Het is in Frankrijk ook vakantie en dat is goed te zien want het is behoorlijk druk hier.
Even voor zessen zijn we terug bij het hotel om één en ander op de kamer te zetten voor de nacht.

zaterdag 18 juli
Na een koffietje hier en een lunchje daar komen we tegen half drie aan bij het huis in Caen.
Nu uitladen, boodschapjes kopen en binnenstad Caen een bezoekje brengen.
Ook hier erg druk met winkelende mensen en uiteraard vakantiegangers.
Als we nog ergens wat willen eten en in het eettentje onze bestelling opgeven en gelijk afrekenen, begrijp ik een opmerking van de uitbater verkeerd en als ik doorheb wat hij bedoelt geef ik hem mijn allerliefste glimlach, pas later besef ik dat hij dat helemaal niet kan zien door dat verrekte mondkapje.
Tja, beperkingen die noodzakelijk maar wel vervelend zijn.

zondag 19 juli

Als we Ouistreham aankomen gaan we eerst koffie drinken en nemen daarna een kijkje bij de vuurtoren, alhoewel we er niet dichtbij kunnen komen.

Een kijkje in een kerk kan ik nauwelijks weerstaan, niet omdat ik nou zo religieus ben maar vanwege de gebrandschilderde ramen. Deze kerk heeft wel heel erg mooie exemplaren en ook nog eens een erg leuk schilderij.

Vanmiddag naar Pont l'Eveque.

maandag 20 juli

Al vroeg zij we in Honfleur. Je zou denken, geen zondag, minder toeristen dus meer relaxt. Nou, dat valt te bezien.

De Sainte-Catherinekerk gaan we dit keer ook maar eens van binnen bekijken. Voorgaande keren dat we hier waren was er haast geen doorkomen aan maar nu nemen we het rustige moment waar.

Deze blauwe kaarsenhouders zijn speciaal voor de schippers (als ik het goed heb begrepen).

Het is weliswaar rustig als we aankomen maar als we er een uurtje zijn is de drukte enorm toegenomen. Mensen, mensen en nog eens mensen die het niet allemaal even nauw nemen met de voorgeschreven afstand, hier in Frankrijk is het 'slechts' één meter. Dat lijkt haast claustrofobisch dichtbij. We slalommen van de ene naar de andere kant van de straat om iedereen zoveel mogelijk te ontwijken. (Waar zijn we eigenlijk in beland, dat dit de nieuwe norm zou moeten worden).

We hebben bekeken wat we wilden en gaan de auto ophalen en weer verder.

Na al dit oude moois nu iets meer moderne architectuur de Pont de Normandie.

In Amiens zoeken we een leuk restaurantje waar we kunnen lunchen en vinden er ook eentje die een leuke, schaduwrijke tuin heeft en ook gezellig druk is. Nou ja gezellig druk, eigenlijk voor ons gevoel een beetje te druk en ook de tafeltjes staan minder dan een meter van elkaar af maar we zitten in de buitenlucht dus dat is dan wel weer een meevaller.