zondag 19 mei
Om zes uur loopt de wekker af maar ik ben al een poosje wakker, dus ga ik er maar uit.
De welkomstgeschenkjes staan klaar en dan alles in de auto laden en om zeven uur kunnen we weg.
Het is niet druk op de weg alleen bij Parijs hebben we wat oponthoud, maar ja daar is het altijd druk.
Als we net onder Parijs zijn krijg ik een appje van de buurman, of het de bedoeling is dat het slaapkamerraam wijd open staat. Nou nee, niet echt. In de hectiek van het inruimen van de auto zeker vergeten dicht te doen. Gelukkig hebben we een zweer oplettende en behulpzame buur die het voor ons oplost.
Als we het hotel voor vannacht hebben bereikt, gaan we de stad Bourges in om wat benen te strekken en wat te drinken. Het is druk, in de kathedraal is er een mis gaande en mogen we niet fotograferen. Dat doe ik dan ook niet. Vlakbij is een groot terras waar we gelukkig een vrij tafeltje vinden en bestellen een bier.
Als we teruggaan naar het hotel rijden we nog langs de supermarkt om wat eten in te slaan voor vanavond want uit eten zit er vanavond niet in. Te moe na zo'n lange rit van bijna 700 km.
We nemen diverse soorten kaas en een pak geroosterde boterhammetjes en natuurlijk een lekker toetje.
Gelukkig kan het raam van de kamer open want de kaas meurt als geen ander, maar lekker is het wel.
maandag 20 mei
Ik had bij dit hotel een zgn. invalidenkamer geboekt, rolstoeltoegankelijk, dus begane grond. Temeer omdat dit hotel weliswaar slechts 2 lagen telt maar er geen lift is. Na mijn heupoperatie gaat traplopen nog niet zo heel fijn, vandaar dus.
De kamer ziet er goed uit, grote badkamer, breed bed en verder keurig netjes.
Toch werden we vanochtend gebroken wakker, oorzaak; een keiharde matras. Ik heb vannacht een tijd lang op de rand van het bed gezeten omdat ik het liggend niet meer uithield, en ik niet alleen, ook Gerard had helemaal een verstijfde rug.
Nadat we gedoucht hadden en alles weer klaar voor vertrek vroeg de receptionist of alles naar wens was geweest. Nou, niet helemaal vertelde ik hem en ook de reden ervan. In zijn gebrekkige Engels vertelde hij dat morgen op alle bedden toppers zouden komen. Ja, daar ben ik mee geholpen zeg.
We gaan op zoek naar een bakker voor ontbijt en een kop koffie, dan wacht ons het tweede deel van de reis naar Montpellier, nog bijna 600 km. te gaan.
We stoppen nog om even onze benen te strekken op het parkeerterrein en ik zie in de verte een leuk dorpje.
Onderweg hebben we afwisselend regen en af en toe een beetje zon.
Natuurlijk komen we ook nu weer over de bijzondere brug bij Millau en maak voor de verandering maar weer eens een foto. Dit is nu toch echt de laatste keer dat ik dat doe hoor, want hoeveel foto's heb ik nou eigenlijk nodig, de brug verandert echt niet.
dinsdag 21 mei
Eerst maar weer ergens koffie drinken met een broodje want hier in huis staat wel een mooi koffiezetapparaat maar er is geen koffie.
Dan gaan we naar de markt naast het aqueduc des Arceaux waar ik al bij het eerste standje een leuk zonnehoedje vind.
We lopen naar het eind van de markt en drinken op een terrasje een kop koffie, dan weer terug naar de auto. Vervolgens rijden we naar Palavas-les-Flots, waar we de straatjes met leuke winkeltjes doorlopen en uiteindelijk ergens langs het water iets te eten nemen. Voor Gerard natuurlijk Moules Frites met Roquefort saus en voor mij een portie Calamaris met frites. Het lijkt wel of we voor een weeshuis hebben besteld, wat een hoeveelheid. Ik krijg het bij lange na niet op en de berg frites gaat dan ook bijna onaangeroerd terug.
Als we uiteindelijk weer terug bij de auto zijn is de volgende bestemming de supermarkt. Hier slaan we o.a. koffie, thee, beleg en wat bier is, want morgenavond komt er visite uit Spanje.
woensdag 22 mei
Vandaag gaan we naar Sète.
Daar aangekomen valt het op dat het hier wel erg druk is, de straten staan zwart van de mensen. De terrassen zitten vol. Ik heb voor de zekerheid (en voorzorg) mijn stokje maar meegenomen en dat komt soms wel erg goed uit, want mensen doen toch voorzichtiger en gaan een stapje opzij als ze iemand met een stok zien, ik profiteer daar natuurlijk ongegeneerd van.
Het lopen gaat steeds beter en ik hoef dan ook niet echt te steunen, alleen maar de aanwezigheid ervan helpt al.
Na een koffie op een klein terras en wat straatjes met marktkraampjes afgelopen te hebben lopen we langzaamaan weer terug naar de parkeergarage om op weg te gaan naar Grau d'Agde. Hier zijn we een paar keer geweest en voor het laatst was dat in 2006, ben benieuwd of er veel veranderd is. Nee dus.
Wat een rust hier, vergeleken bij Sète, we parkeren op de boulevard en lopen langs het water en de vele restaurantjes, die veelal nog gesloten zijn, want het seizoen blijkt hier pas in juni te beginnen. Bij een restaurantje dat wel geopend is stappen we binnen en bestellen daar de door mij zo geliefde vissoep met rouille, gevolgd door tonijn en een ijsje toe.
De soep is erg lekker maar van de rouille heb ik thuis een beter recept. Als we thuis zijn toch zelf maar weer eens garnalen bisque met rouille maken.
We rijden nog naar Agde om daar even rond te wandelen maar overal zijn er opbrekingen en zijn ze aan de weg bezig.
De leukste plekjes in onze herinnering kunnen we niet bereiken.
Via leuke weggetjes dan maar richting huis en kunnen we daar, de paar uurtjes voor Hugo met de bus vanuit Barcelona komt, nog op het terras doorbrengen.
Precies op tijd komt de Flixbus aan en kunnen we Hugo na 4 maanden weer begroeten.
donderdag 23 mei
Gerard gaat alleen boodschappen doen. Helaas heeft hij niet alles kunnen kopen wat het plan was, dus vanmiddag nog naar een andere winkel. Als hij terug is gaan we richting Palavas-les-Flots en bij de strandbar nemen we wat te drinken.
We nemen er maar één en gaan daarna op zoek naar een plekje om te eten. De terrasjes aan het water zitten vol en dus wordt het een zijstraatje.
Op weg terug naar de auto maken we echter nog een stop om iets te drinken voor we op zoek gaan naar een supermarkt om nog wat extra's in te slaan.
Bij thuiskomst gaat Hugo de omgeving verkennen en wachten we tot het tijd is om Valeria op te halen bij de bushalte. Ook nu komt de bus weer stipt op tijd.
Ik maak intussen wat hapjes klaar voor als we vanavond trek krijgen.
De avond wordt doorgebracht op de gebruikelijke manier die standaard is geworden als Hugo er is, namelijk met spelletjes. Dit keer wordt het Scrabble en dat dat soms hoofdbrekens kost is duidelijk te zien.
vrijdag 24 mei
Het is bewolkt vandaag maar gelukkig beter dan wat ik zoal verneem wat er in Nederland gaande is. Daar is het weer regen, regen en regen.
Hugo moet eerst nog wat werken en dan maakt de bewolking ook niet zoveel uit. We beginnen de dag rustig en gaan ook het parkje verkennen waar H. gisteren was.
We zien wel wat er vanmiddag nog te doen is.
Nadat H. klaar is met werken gaan we richting Place de la Comédie waar het een drukte van belang is. We lopen wat rond en bij een ander kleiner pleintje met veel terrasjes zoeken we er een iets minder drukke uit om wat te drinken. Lekker keuvelen en mensen kijken, ja zo komen we de middag wel door. Als we later wat trek krijgen stappen we weer op om de overige straatjes en pleintjes te bezoeken of daar iets van onze gading is.
Wat een gezellige manier om bloemen aan de man/vrouw te brengen.
Uiteindelijk belanden we toch weer op het eerste pleintje en vinden een restaurant waar we iets uit de wind kunnen zitten.
Vanavond weer scrabble en daarna enkele potjes Mikado. Om twee uur houd ik het voor gezien en ga naar bed.
zaterdag 25 mei
De zon schijnt weer. Vandaag is het plan om Saintes Maries de la Mer te gaan.
Het is er heel druk, dit zal wel te maken hebben met de feestdagen die deze periode blijken te zijn. Na de drukke straatjes doorgelopen te hebben en in het kerkje hebben gekeken, vinden we het niet nodig om ook het kerkdak te beklimmen. Je heb hier wel een mooi uitzicht over de omgeving maar de animo is er niet voor.
H&V willen paarden en flamingo's zien en hopelijk ook het roze zoutmeer, dus gaan we richting Aigues Mortes waar het ook gezellig druk is maar wat beter in de smaak valt bij hen.
Paarden en flamingo's hebben we voldoende gezien maar, of niet op een leuke plek om te stoppen of te ver weg.
We lopen om de stadsmuur heen en weten dat het zoutmeer niet ver weg kan zijn en proberen er met de auto vergeefs in de buurt te komen.
Dan maar de auto een beetje illegaal, maar dat moet dan maar, aan de kant zetten en gaan H&V lopend op zoek. Wij wachten en horen wel of het gelukt is als ze terug komen. Het blijkt bij nader inzien dichterbij dan verwacht en hebben zij een paar leuke foto's kunnen nemen.
Op weg naar huis zien we langs een rivier een gezellig terras en gaan een kijkje nemen of we daar iets kunnen drinken. Er blijkt een besloten feestje te zijn maar we kunnen aan het water op een van de picknickbanken plaats nemen en wat bestellen.
Daarna nog bij Carrefour eten inslaan want V gaat vanavond weer haar kookkunsten vertonen.
Het is vanavond de laatste avond dat we samen zijn en er worden weer spelletjes gespeeld. Ik maak het echter niet zo laat als gisteren want ik ben behoorlijk moe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten