dinsdag 2 december
Vanochtend zijn we om half vijf gaan rijden om met Elly en Rinus dit jaar de kerstmarkt te bezoeken in Frankrijk.
Onderweg zien we een rij van wel 13 busjes met Gendarmerie achter elkaar.
Ook heel erg lage bewolking.
Begin van de middag zijn we op plaats van bestemming en kunnen onze spulletjes alvast binnenzetten in het door ons gehuurde appartement. Elly en Rinus zijn vanuit Oldenzaal pas om acht uur gaan rijden en hebben onderweg last van files, zij komen pas rond drie uur aan.
Na even bijgekletst te hebben gaan we richting Colmar, het is lekker druk en de stad is heel gezellig versierd met overal aan de huizen lichtjes, teddyberen en wat al niet meer. Het lijken zo net peperkoekhuizen.
woensdag 3 december
Als eerste gaan we een bakker opzoeken om te ontbijten. Dan richting Equisheim om te kijken wat daar te doen is. De huizen zijn net als in Colmar versierd met beren en pakjes.
Elly Gaat maar even op een bloemenbak staan om meer overzicht te hebben.Kijk je wel uit voor de plantjes?
Als we op de kerstmarkt rondkijken en ik even zit te wachten tot ze klaar zijn, komt er een groep zwaar bewapende militairen de markt op geparadeerd, alles voor de veiligheid.
Als we later aan een glaasje glühwein zitten komen ze opnieuw langs. Het geeft mij nou niet het gevoel van veiligheid maar meer van 'ik moet hier weg'.
Even later gaan we ook richting Riquewihr om te kijken wat daar te doen is.
Als we vlakbij het plaatsje zijn zien we al langs de landwegen rijen auto's geparkeerd staan, dat belooft niet veel goeds. We rijden door en wonder boven wonder kunnen we net aan de buitenrand van het centrum een plekje vinden en zijn zo lekker dichtbij waar we willen zijn.
Ook hier natuurlijk weer vreselijk druk, maar gemoedelijk.
Als we onze ronde hebben gedaan gaan we richting Colmar om daar weer even rond te neuzen en wat te eten.
Hoe vind je Gerard's nieuwe hoed?
Het is nu nog drukker dan gisteren, het lekkere weer zal hier zeker meegespeeld hebben.
donderdag 4 december
Na ontbijtje in het appartement, de boel weer aan kant gemaakt, koffertjes gepakt en klaar voor vertrek.
Nicht en man gaan weer richting Oldenzaal en wij gaan naar het zuiden, op naar Kerst in de zon.
Overnachten in Valence.
vrijdag 5 december
Of we moe waren? Denk het wel, we hebben bijna het klokje rond geslapen. Eerst maar even douchen en een ontbijtje regelen, zodat we weer verder kunnen. Om negen uur zijn we weer op pad voor de volgende ± 600km. naar Hugo en Valeria, waar we een paar dagen zullen blijven.
In La Jonquera stoppen we voor een lunch en tankbeurt.
Omdat we een beetje vroeg zijn besluiten we een kijkje in Figueres te nemen maar daar is het rond het Dali museum helemaal opgebroken en gaan we maar weer verder om in Calella wat te drinken voor we bij Hugo terecht kunnen.
Vanavond doen we spelletjes, zoals vanouds.
zaterdag 6 december
Kijk, hiervoor doen we het, een lekker zonnetje.
Als Gerard en Hugo wat inkopen hebben gedaan gaan we met z'n drieën naar Manresa waar we naar boven lopen en daar bij de kathedraal lekker on het zonnetje een plekje zoeken om wat te drinken en bij te kletsen, nadat we eerst op een klein terrasje wat gedronken hebben.
Wat zou ze zoeken in deze plantenbak?
Intussen krijgen we van Ferry een berichtje dat Nora geslaagd is voor haar zwemdiploma B, wat een kanjer.
Tegen dat het donker begint te worden lopen we we weer verder de stad door, waar het nu een stuk drukker is geworden. We gaan richting parkeergarage en naar huis.
Vandaag heeft Hugo een plekje voor ons gereserveerd voor de lunch, ergens op een bergtop. Het is er een drukte van belang, zo midden in de middle of nowhere, Via een onverhard pad maar met uitzicht over zee.
Als we lekker gegeten hebben moeten we de berg weer af en we kunnen diverse kanten op, laat Gerard nou net een kant kiezen die steil, onverhard en erg smal blijkt te zijn. Je begrijpt dat ik dat niet erg prettig vind, maar gelukkig zit ik achterin de auto en probeer er maar niet teveel op te letten. Na zo'n 7 kilometer komen we uiteindelijk dan toch op een geasfalteerde weg uit en kunnen we weer normaal rijden zonder gehots en uitkijken voor diepe kuilen en onoverzichtelijke bochten.
In Dosrius zien we een terrasje in de zon maar helaas gaat die net dicht, dan maar door naar de kust waar wellicht wel iets open is. Het wordt Mataró.
Wordt dit onze kerstkaart?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten