maandag 15 december
Van het weeralarm dat is afgegeven, hebben we gelukkig weinig overlast ondervonden.
Ik zie al in de verte een lichtere lucht aankomen met een flauw zonnetje.
Als we aan de boulevard een ontbijtje halen, want onze voorraad is op na twee dagen binnen zitten, en boodschappen doen zijn er nog wel grote plassen op de weg maar we kunnen zonder jas.
Vanavond willen we wel uit eten en zoeken iets via Google wat geopend zou moeten zijn. We rijden die kant op en, je verbaast je er misschien niet over, maar ook dit restaurant is gesloten. Wat is er toch mis met je website up-to-date houden? Afijn, we zoeken weer verder en vinden dan toch een klein tentje dat wel geopend is, maar er zit nog niemand, het is inmiddels al ruim na achten. We gaan toch binnen en betellen het dagmenu. Wij krijgen de meest heerlijke Caesarsalade die we ooit gegeten hebben, zelfs die ik zelf altijd maak is iets minder dan deze en dat wil wat zeggen. Meestal vind ik die ik zelf maak lekkerder dan ik in restaurants voorgeschoteld krijg.
Hier komen we vast nog eens terug.
Inmiddels is de zaak aardig volgelopen. We moeten nog even wennen dat het uit eten gaan pas loskomt rond negen uur 's avonds.
dinsdag 16 december
Het is nog steeds grijs en nat maar toch moet er gewassen worden. Buiten drogen wordt het dus niet dus het rekje dan maar in de kamer gezet. Eten doen we ook hier en vanavond bakken we wel een pizza, ook lekker.
woensdag 17 december
Vandaag hebben we de zon gezien.
Er staan nog wel wat straten blank hier maar het regent niet meer, nog wel een beetje veel wind.
We gaan eerst langs de bank om wat cash te halen, dat is hier toch nog wel handig om te hebben. Tegenover de bank hangen de mandarijnenbomen vol met vruchten.
Bij een warme bakker halen we meteen maar een brood, zodat we vanavond thuis kunnen blijven om te eten.
We lunchen bij een Marokkaans restaurant waar ik een thee bestel, die naar mijn smaak toch wel een beetje te zoet is, maar dat was te verwachten.
De tajine smaakt heerlijk.
Op de terugweg rijden we langs de nagelstyliste waar ik binnenkort een afspraak wil maken en liever even langs wil gaan om te kijken of dit mogelijk is, want een mailadres heb ik niet. Helaas wordt er niet opengedaan dus gaan we verder. Van de week maar even proberen te bellen en hopen dat ze een beetje Engels spreekt, mijn Spaans is een namelijk beetje roestig (ahum).
donderdag 18 december
Dat bellen heeft dus geen zin gehad. Ik heb twee nummers geprobeerd, kreeg een antwoordapparaat waar ik niets van begreep. Later op de dag wordt ik gebeld door één van deze nummers en ik vraag of ze Engels spreekt omdat mijn Spaans ontoereikend is, krijg ik te horen: Oké en de hoorn wordt op de haak gegooid. Dan maar weer verder zoeken.
Een andere salon gemaild, maar nog geen antwoord terug gekregen.
Gerard is een eindje fietsen en als hij terug komt gaan we richting Valencia want de zon schijnt en er is weinig wind.
Druk, druk, druk natuurlijk maar dat is te verwachten.
Door de Mercat Central heen en we zijn op de goede weg naar waar we heen willen.
We zien dat Lizarran nog steeds in business is maar we lopen vooralsnog verder.
Bij het restaurantje waar we iedere keer gaan eten als we hier zijn, willen we nu ook heen. Als we er zijn, zien we dat er een lange rij staat en dat alle tafeltjes vol zitten. Dat was wel anders in voorgaande jaren. Kan je zien hoeveel mensen mijn blog lezen, die zijn ook nieuwsgierig naar het lekkere eten hier. ;-)
We lopen dan maar terug naar Lizarran en nemen daar een paar pintxos en een biertje, ook lekker hoor.
Als we later nog een koffie nemen gaan we de auto maar weer opzoeken. De kerstverlichting gaan de volgende week of zo nog maar eens bekijken.
Op weg naar huis rijden we langs het dichtstbijzijnde treinstation on ons te oriënteren of hiervandaan de trein ook naar centrum Valencia rijdt, dit is wel handig als we eens per trein willen. Ja, dat kan inderdaad alleen moeten we nog uitzoeken wat de vertrektijden zijn en hoe we aan een kaartje kunnen komen want er is hier geen loket. Ook de site vermeld geen ticketprijs, misschien moeten we een kaartje in de trein kopen bij een conducteur, we zullen het wel zien tegen die tijd.
vrijdag 19 december
Vandaag gaan we eens de andere kant op rijden naar Castellón waar we ook wat inkopen doen bij Mercadona, dan verder het plaatsje bekijken. Het is niet echt heel bijzonder. We drinken ergens koffie en gaan weer weg.
Nu heb ik vorige week al een aanwijzing gezien naar het plaatsje Quartell, en je begrijpt natuurlijk dat ik hier best een beetje nieuwsgierig naar ben.
Het is een plaatsje van niks, maar wel opvallend is dat het oude centrum aan alle straten afgesloten kan worden met stalen hekken waaraan het volgende plakkaat zit.
Lekker uitnodigend ook maar het zal wel een oorzaak hebben. Op Google en Wikipedia heb ik hiervan geen verklaring kunnen vinden.
We gaan zeker nog een keerr terug om uit te vinden waarom er overal hekken staan om de binnenstad af te grendelen.
Als we richting huis gaan via door Maps aangegeven route, komen we opeens midden op de weg een hek tegen met verboden toegang wegens overstromingsgebied. Nu is het al dagen droog en volgens Gerard zal het zo'n vaart niet lopen, dus rijden we om het hek heen en kunnen een paar kilometer doorrijden zonder noemenswaardige natheid. Tot dat we toch wel opeens de weg versperd zien door een overstroming en keren is hier geen optie vanwege er drassige grond naast de weg. Dan maar in z'n achteruit en kijken waar we kunnen draaien. Zo zie je maar weer, nooit klakkeloos een bord negeren van het kan wel, het kan dus toch niet.
In Canet d'en Berenguer willen we wat drinken maar weinig is geopend en we komen natuurlijk ook weer op een tijd dat het eigenlijk niet meer kan.
Dat zit er bij ons van het begin dat we elkaar kennen eigenlijk al in, we gaan pas naar een drankje of maaltijd op zoek als we dorst of honger hebben niet omdat het tijd is, en ja, dan kom je vaak voor een gesloten deur. Dan thuis maar de vissoep opwarmen die we net hebben gekocht.
zaterdag 20 december
Er is hier ook een kerstmarkt, tenminste dat denk ik dan. Veel stelt het echter niet voor, maar oordeel zelf.
Nadat we het winkelcentrum hebben afgestruind op zoek naar nieuwe toffels zonder resultaat, gaan we aan de boulevard iets eten. Het is heerlijk weer en we kunnen lekker buiten zitten zonder jas. We bestellen o.a. Patatas Bravas, Mejjillones en Calamares a la Romana met een glas wijn erbij.
Ik ben niet gek op mosselen maar ik proef er toch eentje, en daar hou ik het ook bij, ook van de Calamares neem ik maar twee ringen omdat ik ze een beetje te dik gesneden vind.
Als we weer op huis aanrijden kom je deze rotonde tegen en als je rechts kijkt, zie je het appartement waar we verblijven.



















Geen opmerkingen:
Een reactie posten