Dinsdag 10 mei (Scottsdale)

Na een lange nacht zijn de pijntjes weer wat afgezwakt bij Aad en Gerard zodat Aad weer de auto kan besturen. Toch wel lekker hoor, dan kan ik tenminste meer om me heen kijken en met Fredda kletsen. Het reisverslag van Aad een Fredda kunnen jullie hier lezen.
Gerard kan zijn arm nog steeds niet goed optillen en iets ermee dragen lukt ook nog niet, maar de pijn is veel minder.
We gaan eerst maar eens een ontbijtje halen, pijnstillers voor Gerard, antibioticapleisters voor Aad en dan op weg naar de Apache trail. Het lot is ons vandaag beter gezind, maar toch heeft de mevrouw van de TomTom er niet zo'n zin in en stuurt ons tot drie keer toe de verkeerde kant op. Gelukkig zit het met Gerard's ingebouwde navigatie beter en komen we uiteindelijk toch waar we willen.

Het witte kerkje is het zgn. Elvis Chapel Museum waar je kunt trouwen.

Behoorlijk kitscherig ingericht met namaakbloemen en een levensgrote kartonnen Elvis Presley. 

Bij de wandeling rond het Lost Dutchman museum wordt Fredda "getroffen" door een ronddwarrelend iets met stekels in haar voet. Stekels eruit en we kunnen weer verder.

 

Omdat we nog niets kunnen inslaan v.w.b. een bbq of picknick eten we ergens een heerlijke sandwich en gaan weer richting Scottsdale

voor een wandelingetje in het mooie park met de bijzondere Longtail Grackle birds en diverse fonteinen. Dat dit park door meerdere mensen wordt gezien als een mooie locatie blijkt uit de volgende foto. Deze vrouw wordt door haar man? in allerlei poses gefotografeerd.

We winkelen nog wat en pakken een terrasje en besluiten ook maar gelijk wat te eten. Zo rond een uur of zeven besluiten we nog even langs Safeway te gaan om iets in te slaan voor o.a. het ontbijt en gaan richting hotel waar we de stoelen lekker buitenzetten en de dag willen afsluiten met een of twee glaasjes wijn, ondertussen ga ik alvast mijn lenzen verwijderen. Het blijkt nu dat de problemen van gisteren nog even doorgaan want mijn lenzen zijn spontaan aan de wandel gegaan en laten zich niet meer vinden. Na enkele pogingen geef ik het op en besluit dan maar te wachten of ze morgenochtend uit zich zelf terug willen komen.