Tunesië deel twee

maandag 15 december
Voor de wekker afloopt zijn we wakker. Douchen, eten en op weg naar Tunis.
De weg is rustig. Als we langs Hammamet komen besluiten we eerst hier heen te gaan.

Bij het oude  fort parkeren we de auto en gaan op onderzoek uit. We drinken eerst koffie onderaan het fort en gaan hierna het fort in.

Zoals overal in Medina's (want daar heeft het fort wel erg veel van weg), kleine straatje vol winkeltjes met allerlei prullaria.

Ook hier worden we naar binnen gelokt, echter zonder succes voor de verkopers.
Als we een rondje om het fort lopen krijgen we, uiteraard, contact met een plaatselijke wandelende bloementuin die een bloemetje overhandigt. Natuurlijk even op de foto, wat ik, zoals je kunt zien, niet erg op  prijs stel.

Maar oké, we hebben nu eenmaal A gezegd en moeten nu ook maar B zeggen, dus lachen!!!

Het is nog te vroeg om te gaan lunchen en nemen we een kijkje bij het hotel waar we ooit onze huwelijksreis en, vanwege prima ervaringen, een jaar later nog een vakantie hebben doorgebracht. Helaas, gesloten voor het seizoen.

Dan maar weer verder.

We gaan Tunis voorbij, richting Sidi Bou Saïd, een heel leuk wit met blauw plaatsje dat tegen een bergwand ligt met uitzicht op zee.

Hier gebruiken we de lunch en genieten van het mooie weer en dito uitzicht.
Nu we toch in de buurt zijn kunnen we Carthage niet overslaan. Het is grootser dan in mijn herinnering.

Er lopen veel militairen rond met gevaarlijke stenguns, waarschijnlijk omdat de opgravingen gelegen zijn naast het presidentiële paleis. Geen slechte plek zo vlak aan de kust.
Na een zoveelste handelaar van ons af te hebben geslagen kunnen we weer in de auto stappen en onze reis vervolgen.
Het is nu een stuk drukker op de weg als toen we aankwamen maar dat is eenmaal voorbij Tunis een stuk minder.
We zien een prachtige zonsondergang, een hele gele lucht. Helaas kwam de foto niet geheel tot zijn recht dus die heb ik maar niet geplaatst.
Precies op tijd voor het diner zijn we terug in ons hotel. Toch eerst nog maar een wijntje of twee als aperitief voor het eten, want dat kan wel even wachten.

dinsdag 16 december
Kairouan staat vandaag op de planning. Het een chaos onderweg. Je komt ogen tekort om alle malloten in de gaten te houden die van de weg gebruik maken. Zelfs op de snelwegen moet je niet vreemd opkijken van wandelaars, fietsers en zelfs mensen die gewoon oversteken of schaapkuddes die in de berm lopen. Iedereen doet wat hij denkt dat goed is en haalt in zonder te kijken of het wel verantwoord is, het is dan ook niet vreemd dat je om de haverklap boven op de rem moet staan omdat er weer een auto tussen moet die het toch maar even probeert om in te halen maar de tegenligger iets dichterbij is dan goed voor hem is. Maar we halen het zonder kleerscheuren of deuken en parkeren de auto vlakbij de oude stadsmuur.

Als we de ommuurde stad binnengaan worden we natuurlijk weer aangeklampt door iemand die ons iets bijzonders wil laten zien. We gaan mee (zijn we er toch weer ingetuind) en komen in een mooi huis met veel kleuren en stucwerk.

En, wat verbaast ons dat nou toch, een verkoopadresje voor tapijten. We kijken even rond en bedanken voor de rondleiding maar maken de man duidelijk dat we niets voelen voor een verkooppraatje omdat we totaal niet in de markt zijn voor de aanschaf van een tapijt. We geven hem een klein bedrag voor de moeite en maken dat we wegkomen.

Veel worden we hier verder niet lastig gevallen, wat ons zeer verwonderd, want we zijn echt de enige buitenlanders die hier rondlopen.

De moskee laten we voor wat het is. Om voor zes moskeeën te betalen terwijl we er misschien maar één willen bezoeken, vinden we geen goede deal.
We vinden zowaar een terrasje in de zon waar we een kop koffie kopen. Na nog wat rondgewandeld te hebben gaan we weer verder, nu via een andere weg terug richting ons hotel.
Deze weg is veel leuker, en rustiger, dan die van vanochtend.

Onderweg zien we allerlei potteriën, heel kitscherig met veel glitters.

Een kunstwerk op een rotonde voorstellende een tapijt.

Als we in Port El Kantaoui aankomen wandelen we de haven rond en belanden op het terras waar we zondag ook heerlijk in de zon hebben gezeten. Na een half uurtje wordt de lucht wat donker en denken we dat we het misschien niet droog houden. We stappen daarom maar weer op en gaan naar het hotel. De bewolking drijft gelukkig over.