Tunesië

zaterdag 13 december
Heel vroeg moeten we al op Schiphol zijn zodat we met de tram van 0.22 uur richting Den Haag Hollands Spoor vertrekken. Van daar met de trein naar Schiphol.
Om 02.00 uur kunnen we de koffers inchecken, de rest hebben we al via internet geregeld.
Ik begrijp niet waarom alle winkeltjes op Schiphol gesloten zijn als er wel de hele nacht door mensen rond lopen die wellicht iets willen kopen. Het is trouwens helemaal niet leuk meer nu er overal wordt verbouwd. Als we dichtbij onze gate komen waar ons vliegtuig zal vertrekken kunnen we gelukkig wel een kop koffie kopen. Het is zo stil dat een muis het aan durft om eens rond te neuzen midden in het gangpad. Voorzichtig is hij/zij echter wel want al heel snel gaat het weer richting banken zodat het niet meer zo zichtbaar is. Heel af en toe komt hij/zij nog even te voorschijn tot het wat drukker wordt en zich niet meer laat zien.
Als het tijd is om aan boord te gaan mogen wij als één van de eersten aan boord omdat we een upgrade hebben voor een stoel met extra beenruimte. Ook krijgen we tijdens de vlucht extra drankjes, snoep en bonbons.
We maken een tussenstop op Djerba, waar de vrouw naast ons uitstapt. Zij is op weg naar haar dochter die al zeven jaar hier woont en getrouwd is met een Tunesiër. Na ongeveer een uurtje vliegen wij nog even door naar onze bestemming. Hier aangekomen nog een half uurtje met de bus en dan zijn we in Port El Kantaoui. Na de koffer op de kamer te hebben gezet gaan we de omgeving van ons hotel verkennen. Eerst maar het strand bekijken. Er staat wel wat wind en is dus en beetje te fris om een bedje te nemen.

 

Voor de kinderen is er douche als een reuze pinguïn vermomd.

In het zwembad, achter een klein muurtje is het prima toeven. We pakken een ligbed en nemen het ervan. Al snel liggen we lekker in de zon een tukkie te doen. Ja, wat wil je ook na een nacht doorhalen? Na de lunch weer even naar buiten en belanden uiteindelijk op en bedje aan het strand. Wat is dit lekker, nog even wegdoezelen in het zonnetje.
Later gaan we ook het buitenterrein verkennen en bezoeken een paar winkels, halen een fles water en gaan de koffers uitpakken. Omdat we toch nog een beetje moe en rozig van de zon zijn, kruipen we nog even in bed en voelen er weinig voor om voor het diner onze kamer te verlaten.  We besluiten dan ook om lekker in bed te blijven. Zou dat dan toch met onze leeftijd te maken hebben dat we een nachtje doorhalen niet meer zo makkelijk kunnen als voorheen?

zondag 14 december
Om half zeven worden we wakker. Hebben we toch mooi het klokje rond geslapen. We ontbijten lekker vroeg en gaan op weg naar Sousse waar er markt is. Met de taxi worden we bij de wekelijkse markt afgezet. Wat een drukte en chaos. We zijn hier echt de enige niet Tunesiërs die hier rondlopen en worden dan ook  als zodanig bekeken.

Het is hier zo achterlijk druk en, omdat het niet echt een leuke markt is, houden we het al snel voor gezien en gaan wandelend naar de Medina.

Hier is het een stuk rustiger en de meeste winkeltjes zijn nog gesloten. Het is dan ook pas half tien.

De vele zwerfkatten hebben hier een luizenleventje.

Voor ons gevoel is het al veel later. De mensen die we hier zien proberen ons mee te voeren naar hun winkel met allerhande koopwaar. Hierin zijn we niet echt geïnteresseerd en bedanken dan ook vriendelijk, wat niet altijd direct wordt aanvaard, maar wij houden voet bij stuk en lopen door.
De slager heeft een koeienkop opgehangen.

Als we aan de andere kant de Medina weer verlaten gaan we op zoek naar een plek om koffie te drinken.

 

Na nog een paar straatjes te hebben verkend gaan we met de taxi richting Port El Kantaoui om een kijkje te nemen rond de haven.

We nemen niet de directe weg (omdat we die niet direct hebben gezien) maar lopen een eindje om om via het strand terug te gaan en zo uiteindelijk toch bij de haven komen.

Hier zijn veel restaurantjes en, hoe kan het ook anders, weer veel souvenirwinkeltjes. Als we een lekker plekje hebben gezocht voor een broodje en een drankje krijgen we bezoek van een rode kat, die wel heel brutaal is en gewoon op schoot springt om de restjes van ons bord te eten.

Als we hem uiteindelijk op de grond zetten komt hij even laten weer terug om op Gerard's schoot lekker te gaan liggen soezen.

Na een poosje stappen we weer op en lopen weer terug naar de haven om hier nog eens goed rond te kijken.
We drinken nog wat op een terrasje in de zon. Ik een thé amande, precies wat het zegt, thee met amandelen. Beetje vreemd maar ik houd van thee en amandelen, dus vooruit dan maar. Krijg ik een kop thee met hele amandelen erin. Een thee met een bite, zogezegd.

Op weg naar de taxistandplaats besluiten we echter om een auto te huren voor een paar dagen.