New Mexico 6 - 12 april 2015 (week 3)

maandag 6 april
Werk aan de winkel. Blog bijwerken, want in de cabin was er geen internetverbinding en geen telefoonontvangst. En, net als thuis moet ook hier het bed verschoond en de was gedaan worden .
Ja, ja, mensen, het is af en toe ook een beetje afzien hoor. (fijn hè?)
We gaan nog wel naar één van de malls om te winkelen en schaffen nog iets aan ook.
Sokjes voor mij, omdat er een gat zit in die ik had meegenomen en een tas (altijd handig).

dinsdag 7 april
Vandaag hebben we afgesproken om met Al ergens te gaan lunchen. Hij belt om te vertellen dat hij om half twee een afspraak heeft met de dokter, dus we gaan iets eerder naar hem toe zodat we genoeg tijd hebben voor de lunch.
Als we bij zijn huis, iets lager gelegen op dezelfde heuvel, aanbellen laat hij ons binnen want hij moet nog een telefoontje plegen. Zijn prachtige huis is dan wel iets lager gelegen dan waar wij zitten maar ook hier een fantastisch uitzicht over de Mesilla Valley. Nadat hij klaar is met het telefoongesprek zetten we zijn vuilbak nog even rechtop, want die is omgewaaid doordat er veel takken bovenuit steken die veel wind vangen.
Al neemt zijn eigen auto mee zodat hij direct na de lunch doorkan. We eten bij Al's favoriete tentje, waar we vorige keer ook met hem waren. Het eten is wederom heerlijk.
Na afloop gaan we Mesilla nog in om te winkelen en een drankje te doen bij Josefina's.

De aanschaf van vandaag is een Qail met haakjes om je sleutels o.i.d aan op te hangen.

Waar dit thuis komt te hangen weet ik nog niet, misschien wel nergens.
Nu nog vlees halen voor vanavond en weer richting huis. We eten echt Hollands vanavond: speciebonen, vlees en aardappelen.
Via de laptop kijken we naar een uitzending van DWDD en 't Schaep Ahoy, net alsof we weer thuis zijn., alleen met beter weer.

woensdag 8 april
Ontbijten, koffie drinken, mail checken en dan...horen we een raar geluid. Eerst schenken we er geen aandacht aan omdat dit huis wel meer vreemde geluiden produceert. Als Gerard de koffiepot wil omspoelen komt er geen water uit de kraan, ook het water dat buiten in de tuin voortdurend druppelt voor de vogels, is ermee gestopt. Dat heeft vast met dat geluid van zonet te maken. Douchen moet dan maar even wachten.
Na een poosje horen we weer wat gepruttel en is het probleem weer opgelost. Gelukkig maar.
De markt die vandaag in Las Cruces wordt gehouden is een heel stuk kleiner dan die van zaterdag en we zijn we dan ook snel uitgekeken.
Op naar El Paso. We komen al snel in het deel terecht waar we denken te moeten zijn. Allemaal winkeltjes, echter alleen maar kleding en schoenen met een assortiment wat niet zou misstaan op de Haagsche  markt.
Het enige wat ik hier koop is een verpakking zakdoekjes, want mijn verkoudheid is nog steeds niet helemaal over.
We lopen nog wat rond op zoek naar een leuk plekje om een bak koffie te drinken maar vinden alleen maar McDonald's, Taco Bell, Burgerking, en nog een paar van dit soort ketens. Dan maar bij Burgerking naar binnen, ziet er het minst slecht uit, en bestellen een Cola Zero, want koffie hebben ze niet.
Het is net of je hier al in  Mexico zit want er wordt overal Spaans gesproken, niet zo gek als je ziet dat aan het eind van de straat de grensovergang is.
Na verloop van tijd houden we het voor gezien en gaan richting New Mexico, maar niet voordat we een Outlet Mall bezoeken. Ook hier vinden we niets van onze gading. Ik ben ook niet echt op zoek naar iets, dat verklaart misschien een hoop.
We belanden nog wel in een behoorlijke zandstorm en kunnen de auto nog maar net op de goede weghelft houden. Een paar regendruppels kunnen er ook nog wel bij. Het schijnt toch hier en daar wel behoorlijk geregend te hebben aan de weg te zien, maar dat hebben wij niet meegekregen.
Als we thuiskomen is er nog steeds water en kan ik de planten ervan voorzien.
Geen foto's gemaakt vandaag.

donderdag 9 april
Vanochtend hebben we een Skype afspraak met Ferry en Hugo om bij te praten.
Het is goed om ze weer te zien en we kletsen lekker lang met ze.
Het tripje wat we vandaag zouden gaan maken verplaatsen we dan ook naar morgen, we hebben alle tijd.
Gerard gaat nog een stukje fietsen en ik bekijk intussen wat nu toch de naam is van de zoet geurende bomen die hier in de tuin staan, met lila bloemen en gele bessen. Het blijken Chinaberry's te zijn. zo dat weten we ook weer.
De waterbakjes van de vogels heb ik ook weer bijgevuld want verdampen gaat snel met deze temperaturen.

Michèle komt ook nog even op Skype langs en we zijn weer helemaal bijgepraat met het thuisfront.

Gerard komt helemaal stuk terug van het fietsen maar hij heeft wel in Las Cruces een bureautje gevonden dat ook bustransfers verzorgt naar o.a. Phoenix. Misschien is dit wel een optie om te overwegen i.p.v. een huurauto of trein.
Als Gerard in de Jacuzzi zit hoor ik een klap bij het keukenraam, wat nu weer. Er blijkt een vogel tegenaan gevlogen te zijn want ik zie kleine veertjes. Na onderzoek in de tuin kan ik niets vinden en hoop maar dat het ongelukkige beestje er zonder veel blessures is afgekomen.

vrijdag 10 april
Na het ontbijt gaan we richting Columbus en weer moeten we door de politiecontrole. Dit keer gaat het wel heel snel, de auto voor ons, uit Mexico, wordt gecontroleerd maar wij hoeven niet eens onze paspoorten te laten zien en kunnen doorrijden.
In Columbus, bekend van de strijd met Pancho Villa, stoppen we bij het State park waar ook een museumpje bij is.

Er staat een wel heel bijzonder voertuig. Het doet me denken aan "my little tank" uit de serie "Allo, Allo".

Nader onderzoek wijst uit dat het park alleen maar een stukje grond is met parkeerplaatsen voor RV's en picknickplekken. Niets voor ons dus en die $ 5,00 houden we in onze zak.
Dan maar het museum. De beheerder is echter net van plan om te gaan lunchen en  komt pas na een half uur terug, als we door de raampjes naar binnen kijken, lijkt ons dit nou ook niet echt iets waarop we moeten wachten. Dan maar door naar Palomas, net over de Mexicaanse grens. We parkeren de auto op het parkeerterrein aan de Amerikaanse kant en wandelen zonder te zijn gecontroleerd of zelfs maar aangesproken, de grens over. Van Al hebben we gehoord dat er net over de grens aan de linkerkant van de weg een grote roze winkel is waar je van alles kunt kopen en ook nog kunt eten.

Eest maar eens de straat aflopen en kijken wat dit stadje te bieden heeft.

In de straat zijn we de enige toeristen en dat heeft een reden, er is niet veel te zien. Iedereen komt hier alleen maar voor de Pink Store, alhoewel we ook twee Amerikanen een winkel met handgemaakte laarzen zien binnengaan.

Volgens mij kan je hier ook goed en misschien wel heel goedkoop terecht voor een dental behandeling want ik heb zo'n vier, vijf dental klinieken geteld in de straat.
Van de kleuren alleen al zou je spontaan gaten in je kiezen krijgen.

Wij hebben onze tandartscontrole al thuis gehad dus nemen we uiteindelijk ook maar een kijkje in het roze gebouw.

Je kunt het niet bedenken of ze hebben het hier wel, de meest kleurrijke (en verschrikkelijke) souvenirs, aardewerk, kleedjes, sieraden enz., maar, ook die leuke metalen cactussen, alleen een beetje lastig meenemen in de koffer.

Het restaurant is goed bezet met vooral Amerikanen die hier voor cadeautjes en de goedkope Margaritas komen. Het is er gezellig en er speelt een Mexicaans mariachi bandje als we een tafeltje zoeken voor een hapje eten. (als toetje natuurlijk ook één Margarita).

Nadat we een fles anijsdrank en oorbellen met een afbeelding van Kokopelli hebben gekocht, gaan we de grens weer terug over, maar hebben nu wel iets meer vertraging dan op de heenweg. De Amerikaanse douane wil wel iets meer weten van ons, waar we heen gaan hoelang we blijven en of we in een hotel overnachten of bij familie enz.. Na alles verteld te hebben mogen we weer door. Ook de fles anijsdrank mag mee.
Als we weer in Las Cruces terugkomen moeten we nog langs de supermarkt voor ons avondeten. Op het internet heb ik gezien dat hier op hetzelfde terrein een nagelstudio zit. Ik ga er binnen om me te oriënteren, want mijn nagels zijn dusdanig uitgegroeid en weer aan een opknapbeurt toe. Het ziet er keurig uit en ik neem een visitekaartje mee zodat ik van de week een telefonische afspraak kan maken, want ik heb de planning van volgende week niet in mijn hoofd zitten. Ook bij Walmart is er een nagelstudio die ik bekijk, deze bevalt me echter niet en ik besluit om hier geen afspraak te maken.

zaterdag 11 april
Op de planning staat een Skype gesprek met de mensen van onze volgende huizenruil. Alles is nu duidelijk en vastgelegd, jammer alleen dat er geen beeldverbinding was. Volgende keer beter.
Na wat huishoudelijks is het tijd voor ontspanning met een boek. Een heel leuk boek wel te verstaan, over beruchte mensen die hier de buurt onveilig hebben gemaakt. "Jerks in New Mexico History"
Het spreekt, nu we de plaatsen ook daadwerkelijk hebben bezocht, ook veel meer tot de verbeelding.
Als Gerard terug is van het fietsen pakt ook hij een boek en komt bij me op het terras zitten.
Vanavond gaan we uit eten. Wel vroeger dan we gewend zijn want hier sluiten de restaurants al om 21.00 uur. (Wat een verschil met vorig jaar in Spanje, daar ben je de eerste als je om 21.00 uur komt.)
Het restaurant is niet zo ver en we nemen een tafeltje op het terras want het is nog heerlijk in de zon. Na het bestuderen van de kaart kiezen we beiden voor pasta met zalm vergezeld van een  fles Pinot Grigio. Op het jengelende kind na, die naast ons aan een tafel zit, hebben we het uitstekend naar ons zin.

zondag 12 april
Wat een verschil met gisteren. Zaten we gisteravond nog buiten te eten is het nu koud en bewolkt.
Nou ja koud, na drie weken vinden we 20 graden al koud, erg eigenlijk hè?
Toch gaan we op pad, eerst langs het kantoortje van de buscentrale waar we na veel puzzelen het vervoer naar ons volgende adres in Arizona hebben geboekt.
Verder naar het noorden bezoeken we fort Selden, een overblijfsel van het fort met een klein museum erbij.

Nadat we binnen de expositie hebben bekeken gaan we buiten de overblijfselen bewonderen.

 

 

Er is echter niet veel van over, alleen wat muurtjes van het in Adobe materiaal gemaakte fort.
En ja, je ziet het goed, de donkere vlekken op de steen zijn inderdaad regendruppels. Ook dat nog.

Het is echt niet lekker meer, dus gaan we snel naar binnen en bekijken de expositie nog maar eens nauwkeurig.

Hierna gaan we richting Hatch.

Onderweg passeren we weer een politiecontrolepost en na de vraag waar we heen gaan, geeft hij ons een restaurantnaam in Hatch die zeker het bezoeken waard is.

Dat is niet gek, we hebben best wel een beetje trek gekregen. Als we echter bij Sparky's aankomen, staat er een rij wachtenden buiten voor de deur.

Dit zien we niet zo zitten, in een rij staan voor eten en rijden door. Er zijn vast nog wel meer adresjes waar we kunnen eten. Op zoek hiernaar passeren we nog een bijeenkomst waarbij wordt gedanst en er ook eettentjes staan. Misschien kunnen we hier iets eten? We nemen een kijkje en ontdekken dat het een bijeenkomst is van een of andere religie. Niets mis mee hoor, hou me ten goede, maar we voelen ons hier niet echt thuis, dus maar weer verder.
We eten tenslotte bij een Mexicaans winkeltje met allerlei tuinbeelden en potten, dat ook een restaurant gedeelte heeft. (Net zo iets als in Palomas maar alleen een stuk kleiner).
Als we eenmaal weer thuis komen is het zo grijs en regenachtig dat we de bergen niet meer kunnen zien, vreemd hoor.