Bonaire > Curaçao 25 - 31 maart (week 2)

zaterdag 25 maart
Ja, wat gaan we vandaag doen. Naar de wekelijkse zaterdagmarkt? Ja, waarom niet. Tegenover Warehouse supermarkt moet het zijn. En ja hoor, het is hier ook. Zeker wel vier of vijf kraampjes met plantjes, kleding en eten. That's it.
We nemen de moeite niet om te stoppen en rijden dan ook door naar Seru Largu.

Op deze top heb je een mooi overzicht over het eiland en zou je zeker bij helder weer erg ver kunnen kijken.

Nu hebben we, zolang we hier zijn, nog niet echt een onbewolkte dag gehad maar ik denk dat we daar ook maar blij om moeten zijn. Zoals nu is het al warm genoeg en zijn we blij met een enigszins bedekte lucht.
Bovenop de 'berg' staat een (volgens mij) mangoboom en er hangen veel vruchten in. Door de wind is hij één kant opgegroeid.

Op de terugweg slaan we appelazijn in, want we willen er alles aan doen om de jeuk een beetje draagbaar te houden en dit moet beter helpen dat 'gewone' azijn. In ieder geval geeft het wat verlichting.

zondag 26 maart
Gisteren hebben we het er samen al over gehad, we gaan hier weg. We zijn dusdanig gestoken en lopen de hele dag te wrijven/krabben, dat we besloten hebben dat het genoeg is en hebben een vlucht geboekt voor a.s. woensdag. We kunnen niet buiten, maar eigenlijk ook niet binnen zitten of we worden belaagd door die krengen en nu zijn we het zat.
De hele ochtend besteden we dan ook om gunstige vluchten uit te zoeken en natuurlijk een plek om te overnachten. De bewoners van het huis op Bonaire stellen we op de hoogte van onze plannen en verzekeren hen dat het voor hun plannen geen consequenties zal hebben. Het geeft voor ons in ieder geval rust en opluchting nu dit alles geregeld is. Hotel voor Miami zoeken we van de week dan wel weer uit.
Vanmiddag stellen we ook de buren hier op de hoogte van ons vertrek zodat zij de verzorging van de hond weer kunnen overnemen.
Vanavond naar de film Hidden Figures gekeken over het verhaald van drie zwarte vrouwen die met hun wiskundige berekeningen, heel veel hebben betekend voor de ruimtevaart.

maandag 27 maart
Nog één weg te ontdekken, Kaminda Lagun. Deze leidt naar een lagune en misschien wel een leuk uitje voor vandaag. Moeilijk is de weg niet, zesde straat links en alsmaar rechtdoor. En ja hoor, daar is de lagune.

De omgeving is echter wat shabby, veel afval en weinig reden om hier even aan het kleine strandje te blijven. Ik neem nog wel een foto van een wel heel bijzondere speling van de natuur, een boom die dienst doet als entree.

Op de terugweg proberen we via een andere weg nog wel aan de andere kant van de lagune te komen want we hebben gezien dat daar een aantrekkelijker standje is en ook wat mensen in het water. Het blijkt een dirt road te zijn en na een poosje rijden hebben we het water nog steeds niet in zicht, wel waarschuwingsborden dat het hier een schietterrein betreft en we keren dan ook maar terug omdat we hier zeker geen lekke band willen riskeren.
Vlakbij het vliegveld staan leuke gekleurde huisjes in aanbouw, behorende tot het Courtyard Marriott Hotel.

We halen nog een broodje en lunchen thuis op het terras, nadat ik me eerst goed heb ingesmeerd met Deet. De levensmiddelen die we eerder deze week hebben ingeslagen, moeten we of opmaken of weggooien voor we woensdag vertrekken. Dat wordt nog even dooreten en drinken dus.
Vanavond naar Brimstone gekeken.

dinsdag 28 maart
Voorbereidingen treffen voor ons vertrek van morgenochtend vroeg. Koffers pakken, schoonmaken, afval wegbrengen bij de milieustraat, auto weer voltanken, wassen enz. enz., maar dan wel op een Caribbean tempo.

woensdag 29 maart
De wekker loopt af om kwart over zes. Snel koffie zetten, boterhammetje klaarmaken en zorgen dat alle afval is verwijderd en afwas is gedaan.
De laatste dingetjes nog even snel in de koffer. De taxi is er sneller dan besteld, dus dat wordt nog even haasten.
De sleutel met een briefje voor de buren dat de hond al eten heeft gekregen en of ze de vuilnisbak morgen aan de wegkant willen zetten, want er zitten levensmiddelen in die we niet opkregen.
Ruim op tijd komen we bij het vliegveld aan en kunnen daar nog rustig even zitten voor we in kunnen checken. Zoals verwacht is het allesbehalve druk.

Precies op tijd kunnen we naar ons vliegtuigje dat ons in 25 minuten naar Curaçao zal brengen. 

Het is een heel klein vliegtuig waar in totaal tien mensen in kunnen. Voor mij is dit de eerste keer in zo'n ding maar als we eenmaal in de lucht zijn, vind ik het geweldig.

 

Als we over de rand van het eiland vliegen zie ik aan de kade de mooie vijfmaster liggen die we, toen we bij het vliegveld zaten al aan zagen komen.

Nadat we met een taxi naar ons hotel zijn gebracht en de koffers op de kamer hebben gezet gaan we op zoek naar een kop koffie en nog iets te eten.

Na het een en ander verkent, geluncht en nog wat gedronken te hebben, wil ik eigenlijk maar één ding, douchen en nog even slapen in een koele kamer. Ik ben bijna oververhit geraakt van deze warme, klamme ochtend. Gerard gaat nog op zoek naar een krant en laat me lekker even mijn gang gaan.
Dit doet me goed en na een poosje komt Gerard, met krant, ook naar het hotel. We kijken nog even naar het journaal en DWDD en gaan daarna op pad naar een leuk plekje voor het avondeten.
We lopen de straatjes door en kijken hier en daar op een menukaart en vinden even later een prima plekje aan de waterkant met zicht op de welbekende drijvende brug. Ook de vijfmaster van vanochtend zien we nu in vol ornaat hier aan de overkant liggen.
Wat zitten we hier lekker en zeker nu het in de avond gelukkig wat beter uit te houden is. We bestellen wat van de menukaart en nemen er een fles rosé bij, zodat we nog een tijdje kunnen blijven zitten en alle bedrijvigheid op en om het water goed kunnen bekijken.
De brug gaat herhaaldelijk open en als er een blauwe lamp brandt, duurt het wel even voor hij weer dicht zal gaan en komen de pontjes direct in actie om de mensen van en naar de overkant te brengen. Brandt er echter een oranje lamp, dan is de opening maar van korte duur.
Na de koffie wandelen we rustig aan weer richting hotel en willen toch nog wel even ergens wat zitten voor we naar de kamer gaan maar de meeste tentjes zijn al dicht, terwijl het nog maar net half tien geweest is. Alleen het terras waar we vanmiddag ook geluncht hebben is nog open dus drinken we daar een laatste drankje en gaan daarna naar de kamer.
We zijn van Bonaire gevlucht vanwege de insectenbeten die we in overvloed hebben opgelopen, maar we ontdekken vandaag toch ook weer enkele nieuwe bulten, of die nu hier zijn opgelopen of dat ze nog van gisteren of vanochtend zijn, is nog maar de vraag, dus ik blijf volharden in smeren.
Gerard heeft uitgezocht dat het ook wel eens 'no see ums' kunnen zijn. Die zie je niet maar zijn niet minder kwaadaardig. Dat zou best wel eens zo kunnen zijn want eigenlijk hebben we nooit gezien of gehoord wie ons nu steeds zo te grazen nemen. Misschien beschuldigen we de muggen van iets wat ze niet gedaan hebben, wie zal het zeggen.

donderdag 30 maart

Na het ontbijt even langs de receptie en vragen of er een andere kamer beschikbaar is. Wij zitten aan het eind van een gang direct naast de 'machinekamer' van de airco. Zelfs als wij de airco niet aan hebben, hebben we wel de herrie ervan. Gelukkig is het hotel niet volgeboekt en kunnen we uit diverse kamers kiezen. We kiezen voor één op de topetage waar we zelfs nog meer ruimte hebben dan in de andere kamer en krijgen er ook nog een koelkastje bij. Wat een service. Nu kan ik wakker worden zonder hoofdpijn van het doorlopende harde gezoem. Dit uitzicht is toch niet echt verkeerd?

Als we onze spullen verkast hebben gaan we naar buiten. We lopen vanuit het hotel naar de overdekte markthal en steken de brug over, slaan rechts af en als we aan het eind van het water zijn, slaan we links af en komen zo bij een stuk waar prachtige huizen direct aan de kust staan.

Echter geen enkele kans om bij het water te komen dus keren we terug en komen dan ook langs minder mooie huizen.

Uiteindelijk weer bij de Handelskade met de pontjesbrug.

De toeter van de brugwachter gaat af en de blauwe vlag is gehesen, dat kan dus nog wel even duren voor we naar overkant kunnen. We nemen dit keer het pontje.
In Otrobanda bekijken we wat straten en het winkelcentrum en slenteren weer terug.

We zoeken naar een koel plekje want het is weer verknetterend warm en klam. Bij een terrasje direct tegenover de Handelskade, dus het mooiste uitzicht, nemen we een flesje water en als de dorst eenmaal gelest is ook nog een biertje. We zitten hier prima met een heerlijk muziekje op de achtergrond.
We gaan lunchen bij een van de kraampjes bij de overdekte markthal, doen wat boodschapjes voor in de koelkast en nemen een siësta, daarna Happy Hour.

Het is vanavond overal gezellig druk, overal zijn er kraampjes langs de straat en de winkels zijn zowaar ook langer open. Er is veel muziek, zo ook voor ons hotel op de hoek bij een gezellig
eettentje. Dit was gisteren gesloten maar vandaag kunnen we er wel terecht. Als specialiteit is er vanavond vlees van de BBQ. We zoeken een tafeltje waar we in de open lucht zitten en niet onder het enigszins warme afgedekte deel. Nadeel is echter wel dat de wind soms onze kant op staat en we in de volle laag van de BBQ-rook zitten.
We bestellen ook het BBQ gerecht en dat was een goede keus, met z'n tweeën krijgen we het volle bord met diverse soorten vlees niet leeg.

vrijdag 31 maart
Wat was het een goede keus van ons om naar Curaçao te gaan. Het is hier gezellig en blijken tot nu toch geen extra bulten opgelopen te hebben. Zalig zo'n jeukloos bestaan!!
Na het ontbijt nemen we eerst een glas sinaasappelsap om de hoek en lezen de krant.
We doen iedere dag even een rondje langs de drijvende markt, over de brug naar Otrobanda enz.

We lopen wat winkeltjes binnen op zoek naar een leuke magneet voor thuis, dat valt nog niet mee om er één te vinden die een klein beetje leuker is dan het gros.

Overal hebben ze haast hetzelfde assortiment, maar ik vind er uiteindelijk toch één die me bevalt. Voor Gerard kopen we een zonnebril, die van hem is hij vergeten mee te nemen.

We gaan lunchen op het terras aan de overkant waar we gisteren ook zaten. We nemen allebei een Johnny's Cake met vis, waarbij de ogen van de bediende gisteren zo begonnen te glinsteren toen we vroegen wat het eigenlijk was en hij ons verzekerde dat we het erg lekker zouden gaan vinden. 

 

Nou, we kunnen je vertellen, het is heerlijk.
De op passagiers wachtende taxichauffeurs spelen heel fanatiek een spelletje domino en schelden elkaar af en toe de huid vol, en het gaat helemaal nergens over want er wordt niet om geld gespeeld.

De leuke nummerborden van het eiland. Deze drie suikerdiefjes zijn gemaakt van allerlei elektronische onderdelen.

Onze tweede week zit er inmiddels op.