Florida, Miami > Keys > Naples 8 - 14 april (week 4)

zaterdag 8 april
Gerard probeert tevergeefs de sim-card te activeren die we gisteren gekocht hebben. Hij is bestemd voor mijn oude HTC telefoon zodat we ook nog onder ons Nederlandse nummer bereikbaar kunnen blijven.

Hij voert een gesprek met de helpdesk, wat geen onverdeeld genoegen is, omdat er toch vervelens toe wordt gevraagd naar kaartnummer, activeringscodenummer, ja, zelfs naar email en naamgegevens. Al met al een gesprek dat duurt en duurt en uiteindelijk uitmondt in een gesprek met de manager die hem ook lange tijd aan het lijntje houdt met dezelfde vragen en ons terug wil sturen naar Walmart omdat de sim-card verkeerd gescand zou zijn. We krijgen nu toch het idee, met de aankoopbon voor onze neus, dat wij worden verdacht van het oneerlijk verkrijgen van deze card. Wat we ook kunnen doen, zegt de man, onze aankoopbon naar hem faxen en dan kunnen we over 24 uur weer bellen voor uitsluitsel. Faxen, natuurlijk, een fax nemen we altijd mee als we met vakantie gaan. Doen we!
De stoom komt intussen uit Gerard's oren en hij maakt een eind aan het gesprek. Wat doen we?
Toch maar terug naar Walmart en dat leert ons dat deze simkaart helemaal niet geschikt is voor ons. Waarom kon die man aan de telefoon ons dat niet vertellen, hij had toch immers alle gegevens van Gerard gekregen? We krijgen ons geld terug en het advies om naar Cricket te gaan. Daar hebben ze ook niet iets betaalbaars wat voor ons zal werken. Dan zullen we het maar verder alleen met onze Nederlandse telefoons doen en internetten alleen via Wifi spots. Bellen doen we trouwens toch zelden.
Als we dit besloten hebben vertrekken we richting Coconut Grove waar we door een prachtige wijk met tropische beplanting rijden (geen foto's) en nemen een kijkje bij de organische zaterdag markt op Grand Avenue. Wat een diversiteit aan groente, fruit, salades, ijsjes, sapjes enz.

We kiezen allebei een uiterst gezonde salade en een bakje gemengd fruit uit voor de lunch.
We brengen een redelijk uitgebreid bezoek aan Vizcaya Museum & Gardens. Dit 'bescheiden' optrekje was van James Deering.

De tuin is ook een prachtige locatie voor een bruidsreportage.

Zeker onder zo'n mooi gedecoreerd plafond.

Inpakken en weer wegwezen.

Hierna rijden we verder en komen bij het gedeelte met winkeltjes en terrasjes uit. Ziet er heel gezellig uit maar ik heb niet zo'n zin in winkelen dus rijden we door naar de evenzo leuke wijk Wynwood.

We parkeren de auto en lopen zo een terrein op waar ook marktkraampjes staan, maar dan met allerlei kunstzinnige dingetjes, zoals sieraden, kleding enz. Dit alles omzoomd met ruim twintig foodtrucks, die de heerlijkste dingen verkopen. Wij hebben nog wel een beetje trek en kiezen voor een gyros-pita.
Deze smaakt heerlijk maar je krijgt er wel dorst van.

Op zoek naar een leuk plekje om iets te drinken komen we langs Wynwood Walls, een verzameling van graffiti in een klein 'park', we nemen eerst hier een kijkje, de dorst kan nog wel even wachten.

Deze heeft verreweg mijn voorkeur.

Een bijzondere motor en een achterkant van een auto.

Na een lekker tapbier gaan we, niet zoals eerder gepland naar Ocean Blvd. maar, naar het hotel terug. Het blijkt maar weer eens dat we niet zulke stadsmensen zijn en al snel genoeg hebben van al die drukte. Wij zijn liever on-the-road en dat gaan we morgen ook weer doen. Op naar de Keys.
Dit is iets dat wij nog heel graag willen zien en dan snel weer de zuid Florida regio achter ons laten.
Vanavond houden we ons voornamelijk bezig met het zoeken naar een  leuke, en enigszins betaalbare, plek om te overnachten op Key West. Na wat speurwerk hebben we dat gevonden.

zondag 9 april
We vertrekken vrij vroeg want de reis is lang. Ondanks de leuke plekjes op de Keys waar we voorbijrijden, vallen mijn ogen af en toe toch dicht.
Rond twaalf uur zijn we op Key West en rijden zo op het meest zuidelijke punt af maar, wat een menigte hier!

In de rij staan om een foto te maken van een homp met letters, nu even niet, dat kan wellicht morgenochtend vroeg wel. We rijden verder en melden ons alvast bij de Bottle Inn, waarvan we uitstekende recensies hebben gelezen.

De kamer is nog niet klaar maar dat geeft niet. We laten de auto daar staan en wandelen naar Duval Street.

Wat een gezellige drukte. (Hier is het nog wat rustiger).

Eerst maar wat eten en dan verder. Duval Street is zo lang en Gerard is me af en toe kwijt als ik weer een winkeltje ben ingedoken, op zoek naar leuke magneetjes als souvenir.

We zien hier ook een standbeeld van de matroos met verpleegster die elkaar kussen net als in San Diego, zou deze ook langs verschillende plaatsen reizen, net als het Marilyn Monroe beeld dat we destijds in Palm Springs zagen?

We maken verschillende uitstapjes naar zijstraten en als we eindelijk aan het eind van Duval Street zijn ben ik wel weer toe aan een kleine pauze.
Bij Gas Monkeys nemen we plaats op het terras en blijven hier een hele poos zitten, onderwijl kijkend naar alles wat er zoal voorbij komt. Als we uiteindelijk weg willen gaan hebben we weer trek gekregen in een klein hapje en waarom doen we dat ook niet hier, hoeven we ook niet te zoeken naar een ander plekje.

Na nog meer straatjes komen we ook langs de bakkerij die de Lime Key Pie verkoopt.

We stappen naar binnen en nemen er één om samen te delen, want we hebben net ook al gegeten. Op het bankje voor de winkel proeven we deze specialiteit en zijn het er beiden over eens dat er in Nederland zeker net zulke lekkere, misschien wel nog lekkerdere, citroen cheesecakes te koop zijn die in ieder geval minder mierzoet zijn.

We wandelen weer richting ons verblijf van vannacht en nemen onze intrek in de (veel te dure) kamer.
Vanavond nemen we de (bescheiden) auto en nemen toch nog een kijkje bij het meest zuidelijke punt.

Het is nu niet meer zo druk maar, om in de rij te gaan staan no way, ik trek mijn eigen plan en maak een paar foto's.

om vervolgens terug te gaan naar Duval Street en omgeving en naar de zonsondergang te kijken, en zo denken er veel mensen over. Nergens langs de straat een plekje te vinden, dan maar de parkeergarage in.
Hier geen strandkippen maar stadkippen.

Als we bij de kust komen zijn wij inderdaad niet de enigen, het ziet zwart van de mensen die met de camera of telefoon boven hun hoofd een foto maken van de ondergaande zon.

Ook hier weer een bruidspaar dat een mooie plek heeft gekozen voor foto's en feestlocatie.

Als de zon dan eindelijk in zee zakt, wordt er geapplaudisseerd. Ja, dit maak je tenslotte niet iedere dag mee ;-)

We maken het uur vol door de gezellige straatjes met veel muziek, acrobaten en flanerend publiek en stappen dan weer in de auto terug.
Op de veranda kunnen we nog even heerlijk nazitten voor we naar bed gaan.
Ondanks de vele goede recensies, hapert er nog wel wat aan de kamer, zoals ontbrekende lamellen van de luxaflex, die het inzicht van de kamer moeten afschermen voor de over 'ons' terras voorbijkomende gasten,

de wc die niet doortrekt, het kettinkje dat de vlotter omhoog moet halen ligt los in de stortbak. Na deze vastgemaakt te hebben ligt die bij het tweede toiletbezoek weer los, dus weer tot de elleboog in de stortbak om het vast te maken. Het beloofde internet werkt niet een beetje, maar werkt helemaal niet. De schuttingdeur die met dezelfde sleutel geopend en gesloten kan worden, ontbreekt in het geheel en staat ergens opzij tegen de andere schutting aan, zodat iedereen zo bij ons de tuin kan inlopen. De deur van onze kamer kan vanaf buiten niet afgesloten worden, alleen als je in de kamer zelf eerst het palletje omdraait gaat de deur op slot (handig?).

maandag 10 april
De deur blijkt vannacht niet goed te zijn afgesloten en kan ongehinderd worden geopend zowel van binnen- als van buitenaf. Nou ja, zo te zien hebben we alles nog.
Gelukkig blijkt niet alles negatief aan dit verblijf, de douche is heerlijk (beetje jammer van het wel erg harde geluid van de afzuiging) en we hebben goed geslapen.
Het ontbijt is erg uitgebreid met aparte gevulde broodjes en quiches, die we op de veranda kunnen verorberen. Maar nee, al met al moeten we toch stellen dat duur en goed blijkbaar toch niet samen gaan op een zo gewilde plek als Key West.
We blijven hierna nog in de tuin wat uitvogelen op het internet (dat nu gelukkig wel werkt) want we zoeken nieuwe overnachtingsplekken. De 'buurvrouw' komt over ons terras langs om de auto in te laden en blijft even hangen voor een gesprekje.
Nadat Gerard iets gevonden en geboekt heeft stappen ook wij op om te vertrekken.
Onderweg vliegt er een meute pelikanen vlak boven onze hoofden over.

Ook voor vannacht hebben we weer een motel gevonden vlakbij de Dixie Hwy.

dinsdag 11 april
We verkassen naar Naples, waar we blijven tot de 16e. Via een weg door de Everglades waar we even stoppen voor koffie bij een locatie waar je met een airboat het gebied in kunt.

Wij hebben daar geen zin in want het gebied trekt ons niet echt en het lawaai van zo'n propellorboot nog minder, dus na de koffie rijden we door naar Naples.

Bij een uitkijkpunt maken we een stop en zien hier zowaar enkele alligators en mooie vissen.

Deze vissen waren serieus aan het 'bekvechten'.

Aan het grassprietje kun je zien hoe klein deze hagedis is.

Als we in Naples aankomen gaan we eerst maar eens  wat eten bij een Peruaans restaurant en daarna verkennen we het stadje en de jachthaven.

De lente geeft ook hier de duiven kriebels.

We checken in bij het motel en laden de auto uit. Koffers uitpakken en even het terrein verkennen.
We hebben een grote kamer op de begane grond met een terras aan de golfbaan.

Of we hiervan veel gebruik zullen maken is nog de vraag want er vliegt hier van alles rond. Een beetje panisch zijn we intussen wel geworden, na onze ervaringen op Bonaire.
We worden in ieder geval verwelkomd door een vreemde eend die komt kijken wie er nu in deze kamer huist en of er misschien wel iets te halen valt.

De bar ligt op nog geen vijftig meter van onze kamer en die is helemaal open, dus alle vliegende beesten kunnen er vrij in en uit. Als we hier iets gaan drinken wordt dit dus de maatstaf voor de rest van ons verblijf of we ons werkelijk buiten kunnen wagen voor een tijdje of dat we toch maar beter binnen blijven met de deuren dicht.
Een (of twee) drankje aan de bar tijdens Happy Hour en we gaan richting kamer om ons eten, wat we gisteren meekregen bij Olive Garden, op te warmen en verder helemaal niets.
Koffie zetten en blog bijwerken.
Morgen bekijken we of er bulten zijn bijgekomen.

woensdag 12 april
Het enige waarvoor we vandaag weggaan is om wat te eten te halen. We slaan twee sandwiches in bij Walmart, een bakje aardappelsalade en een paar potjes rice pudding. Het valt me iedere keer weer op bij welke supermarkt je ook komt, iedereen laat zijn karretje staan waar ze hem geleegd hebben. Al diverse malen heb ik gezien dat ze tegen auto's aangerold zijn en vraag me steeds af, waarom lopen mensen toch die twee meter extra, want meer is het vaak niet, om ze even netjes is het daarvoor bestemde vak terug te zetten.

Verder is het een rustdag.
We eten vanmiddag eerst wat bij het hotel en vanavond eten we de sandwiches, tenminste, dat was de bedoeling. Wat een droge broodjes, er is haast niet om doorheen te komen Na een paar happen verdwijnen ze dan ook in de prullenbak, een goede leer voor de volgende keer.
P.S. Geen extra bulten vandaag bijgekregen.

donderdag 13 april
Shopping day. We rijden vandaag naar de Miromar outlet. Het is niet al te heet en ook niet erg druk. Eigenlijk hebben we niets nodig maar je moet je dagen toch op de één of andere manier gevuld zien te krijgen. Winkel in en winkel uit, lunchen bij een restaurant met Franse eigenaars, zodat Gerard ook zijn Frans weer even kan ventileren. We nemen beiden een salade Niçoise.
Rond half vier zijn we weer bij het hotel terug, drie korte broeken voor Gerard en een Bose hoofdtelefoon voor mij rijker.

Hier ben ik echt blij mee, scheelt een hele hoop herrie tijdens vliegen en ook handig als ik iets wil luisteren en Gerard niet wil storen met het geluid.
Vanavond was er life muziek bij de bar, vanuit onze kamer hebben we heerlijk kunnen meegenieten.
Ook hebben we de film "The Founder" bekeken, die gaat over hoe de fastfood keten McDonald's is ontstaan.
Daarna iets van geheel andere orde, The Passion. Toen vond ik het welletjes en ben gaan slapen.

vrijdag 14 april
Gaan we naar de Corkscrew Swamp Sanctuary of niet. Het zal best prachtig zijn maar we besluiten uiteindelijk van niet.
Op de weg van Miami naar Naples hebben we al de mooie Tamiami Trail gereden en al veel van de omgeving, waaronder ook veel verschillende vogels en alligators, gezien. Als ik daarbij ook de vele recensies lees over de vele muggen die er zijn, haak ik toch maar af.
In plaats hiervan brengen we ochtend door aan het zwembad. Het wordt ook een beetje veel om echt iedere dag iets te ondernemen, zeker als je langer dan een normale vakantieperiode hier bent.