maandag 17 juli
Gerard wil wat afleiding voor de pijn in zijn rechterarm, waar volgens de huisarts een behoorlijke ontsteking zit, zodat we een uitstapje naar Hoek van Holland maken.
We parkeren naast de Nieuwe Waterweg en lopen een stuk. Dit roept nostalgische herinneringen op want als kind zijnde kwam ik hier nog al eens met mijn pa en ma (met verrekijker in de aanslag), die dan vanuit de auto zittend naar de boten keken die langs kwamen. Dat het voor mij als kind niet al te spannend was, kwam volgens mij niet echt in hen op.
Maar nu vind ik het toch wel leuk om na ruim vijftig jaar hier weer eens te zijn om te zien hoeveel er nog van over is. De families met spelende kinderen hebben nu plaats gemaakt voor senioren die hun stoeltjes uit de campers hebben gehaald en langs de kant met een bak koffie zitten of op het grasveld zijn neergestreken met een boekje.
Inmiddels is het etenstijd en, in tegenstelling tot vroeger, staan er nu twee restaurants aan de kant van het water waarvan we bij één ervan op het terras gaan zitten en een portie heerlijke calamaris eten.
Ook hier senioren (waar wij inmiddels ook toe behoren) met een verrekijker om te kunnen lezen waar de containerschepen vandaan komen en te kunnen zien wat er allemaal aan de overkant gebeurt.
Misschien is het toch niet zoveel anders dan toen, alleen de kinderen ontbreken.
We lopen hierna richting pier, die veel langer lijkt dan ik me herinner, of zou het komen doordat de duinenrij nu breder is en het strand verder weg?
Wel staan er, net al vroeger, mannen langs de kant te vissen en zien we zelfs een zeehond midden op het water en langs de kant tientallen zwanen.
Op het strand zelf staan nu rijen vakantiehuizen. Het lijkt mee geweldig om hier een weekje te zitten met 's avonds alleen het geluid van meeuwen en de branding te horen.
We lopen niet helemaal tot het eind maar keren bijtijds terug om bij het snacktentje aan het begin van de pier (stond hier vroeger ook al) een flesje water te kopen om de pijnstiller van Gerard mee weg te spoelen.
Op de terugweg rijden we ook De Lier nog in maar daar is weinig te doen en veel winkel zijn dicht wegens maandagsluiting.
Rond drie uur zijn we weer thuis. De pijnstillers zijn nog niet goed aangeslagen.
2 opmerkingen:
Grappig, terug in de tijd.
Ook langs Westerlee geweest ?
Gr Jan(Wilde een Tuin)
Jazeker, langs jouw oude werkplek.
Westerlee Groningen moet ik ook snel weer eens langs.
Een reactie posten