Den Haag > Burela (Spanje) 8 - 14 oktober (week 1)

zondag 8 oktober
Alles staat in de auto en we hebben de buren gedag gezegd. We kunnen aan de trip beginnen en rijden om 10:30 uur weg.
Het regent en we zijn blij dat we dat achter ons kunnen laten, voorlopig althans.
In België krijgen we ook nog eens flink wat water over ons heen voor het zonnetje zich laat zien.
Net op tijd heb ik mijn fototoestel klaar om vanuit de auto het Havenhuis vast te leggen.

Onze eerste stop is in Lille waar Gerard eindelijk weer eens moules frites kan eten en waar ik het veilig op een lasagne houd.

Toch kan ik het niet laten om ook een mossel te proeven en ik moet toegeven, hij is lekker. Zal ik dan toch ooit ook eens een portie kunnen opeten? Uiteindelijk ging het met olijven net zo, blijven proberen tot ik ze lekker vond.
Na het eten lopen we nog wat rond en zien dat er diverse standbeelden getooid zijn met glimmende blokken als hoofden. Geen idee wat de achterliggende gedachte hiervan is.

Als we aangekomen zijn bij ons hotel in Amiens gaan we ook hier eerst de omgeving verkennen.
We nemen een kijkje in de kathedraal met een prachtige vloer en drinken iets op een terrasje aan het water.

We lopen weer terug en gaan bij het station mijn email checken, daar hebben ze tenminste wel wifi, daarna zoeken we een klein restaurantje om iets te eten, we hebben beiden niet veel trek dus wordt het iets kleins. Ik neem een super verse salade met tonijn.

Veel is hier in de omgeving niet te doen, geen gezellig barretje of iets dergelijks waar we nog wat kunnen drinken en stappen daarom dan maar weer richting hotel.
Deze smalle toren lijkt meer op een zendtoren dan op een appartementengebouw.

We klimmen de drie etages van het hotel, zonder lift, omhoog en nemen daar dan een glas wijn en vallen vrij vroeg in slaap.

maandag 9 oktober
Goed hebben we niet geslapen maar toch worden we pas tegen 8:00 uur wakker. Net genoeg tijd om te douchen, aan te kleden en het kleine dagkoffertje weer in te pakken voor we om 8:30 uur voor het ontbijt worden verwacht.
Ik zal even uitleggen wat het dagkoffertje inhoudt; we hebben een grote koffer voor ons beiden waar alles inzit, dan nog wat tasjes voor naar het strand, voor in een appartement met schoonmaakspulletjes, een tasje met brillen en snoepjes voor vóór in de auto, tas met schoenen enz.
Ja heel wat, zo alles bij elkaar, zeker als je minimaal een maand of twee weg wilt blijven.
Het dagkoffertje is een klein koffertje waar we kleding indoen voor de volgende dag, tandenborstels, deodorant, föhn, make-up, dagcrème, opladers enz. Hoeven we niet iedere dag de grote koffer mee te zeulen.
Om 11:41 uur worden we gebeld door Ferry, of we even kunnen praten.
Auto aan de kant en we krijgen via video te zien of ons eerste kleinkind een kleinzoon of -dochter zal worden.
De ballonnen zijn ......... roze.

Helemaal geweldig. De verbinding is echter behoorlijk slecht zodat het bij een kort gesprek blijft. We proberen het later vandaag nog wel eens, vanaf een gunstigere locatie dan aan de kant met langsrazend verkeer.
Op weg naar Caen gaan we langs Arromanches-les-Bains waar we ook gelijk gaan eten.

Vervolgens langs Juno Beach.

In de duinen een klein gedenkplekje.

Het tweede contact zit er vandaag helaas niet meer in. Geen bereik/gehoor.

dinsdag 10 oktober
Om 9:30 uur zijn we bij het Memorial de Caen museum. Het is groot en heel indrukwekkend met diverse films over o.a. de landing in Normandië, bekeken vanuit zowel Engeland als Frankrijk, gelijktijdig afgespeeld. Het is meer dan 35 jaar geleden dat ik deze film hier ook zag en opnieuw ben ik zeer onder de indruk.

Dit is een wel heel vreemde foto. Volgens mij heeft de fietser geen hoofd.

We lopen ook de tuin nog even door waar de bomen al veel blaadjes hebben laten vallen.

Van alle staten is er een gedenkplaat ingemetseld.

We bekijken de tentoonstelling zeer uitvoerig en vier uur later stappen we pas weer naar buiten.

We gaan naar Rue du Vaugueux waar we bij La Fringale voortreffelijk eten.

We lopen hierna nog wat verder de straatjes door en rijden dan naar de Pegasus brug, waar we een kop koffie drinken.

Rond 18:00 uur zijn we terug in het hotel.

woensdag 11 oktober
Poitiers is ons doel vandaag. Onderweg hebben we heerlijk kunnen picknicken. Na ± 150 km niets anders dan blauwe lucht en zon.

donderdag 12 oktober
Koffie in Pissos.

Lunch in Contis la Plage. Leuk plekje achter een duin. Daarna nog even het duin over en een kijkje bij het strand met mooie wilde golven.

 Saint Jean de Luz.
We hebben een hotel zo dicht aan het strand dat we de golven kunnen horen. Dat noem ik nog eens rustgevend.
We zetten het koffertje op de kamer en vinden een parkeerplaatsje in een straat verder. We hoeven nog maar voor een paar uurtjes te betalen en de hele nacht tot de volgende ochtend negen uur is het vrij parkeren.
Eerst maar eens het plaatsje (opnieuw) verkennen.

Het is bijna net zo druk als de vorige keer maar we hebben nu meer tijd en struinen de straatjes af en pakken een terrasje op het plein. Heerlijk zitten en mensen kijken.

Tegen etenstijd stappen we op en gaan op zoek naar een gezellig eettentje. We belanden uiteindelijk weer op hetzelfde pleintje alleen bij een ander terras.

Als we weer bij het hotel terugkomen en willen gaan slapen ontdekken we dat er geen overgordijnen zijn alleen maar vitrage. Wel gek hoor want we zitten op de begane grond en ons raam is aan de straatkant. Ik kan van hieruit ook bij de mensen aan de overkant binnenkijken dus dat kan ongetwijfeld ook andersom. Nou ja, omkleden in de badkamer en dan het bed in.

vrijdag 13 oktober
We hebben geen hotel-ontbijt besteld dus gaan we er op uit om dit ergens anders te nemen. We wandelen de straatjes weer door en, hoe kan het ook anders, we belanden weer op hetzelfde plein, op weer een ander terras.

De zon komt op boven de huizen en we genieten van onze koffie met croissant. We overwegen nog even om hier nog een nacht bij te boeken maar besluiten toch dat we weer verder gaan. Als ik het zijstraatje nog even inloop en Gerard al op de kamer is om de spullen te pakken zie ik dat er aan de buitenkant van de ramen luiken zitten die je dicht kunt doen.

Dat was ons van binnenuit helemaal niet opgevallen en voel me een beetje onnozel dat ik dit nu pas ontdek. Goed dat ik nog geen recensie op Tripadvisor had geplaatst.
Om 10:00 uur rijden we weg uit Saint Jean de Luz.
Tegen etenstijd zoeken we een leuk plekje om te picknicken maar dat valt niet mee. Uiteindelijk vinden we toch een heel geschikt plekje aan de kust.

Voor vannacht zoeken we een hotel in Santander zonder resultaat, alles zit vol.

Dan maar verder weg van de kust en in Torrelavega vinden we wel wat.
Via internet is er niets onder de €100,= te vinden maar als we een hotel tegenkomen langs de route, hebben we toch beet. Een mooi hotel met grote kamer en badkamer, incl. ontbijt voor €90,=.
We gaan om 19:00 uur het stadje in om te eten en we verbazen ons over de hoeveelheid mensen met kinderen die er op de been zijn. Het is gigantisch druk en een enorme herrie van iedereen.

We moeten wel even wennen aan het tijdstip dat hier de keukens pas open gaan, pas om 20:30 uur kan je wat te eten bestellen, voor die tijd alleen maar wat te drinken.
We vinden een leuk plekje aan het plein en het duurt even voor we geholpen worden maar als ik dan toch de blik van de ober weet te kruisen en knikt dat hij ons in de smiezen heeft, duurt het toch nog zeker tien minuten voor we, zonder dat hij ook maar bij ons langs is geweest, besluiten een ander restaurant te zoeken. We gaan naar het tegenover liggende terras en daar worden we al direct geholpen. We eten voortreffelijk, drie gangen, fles wijn, brood en koffie toe voor totaal €30,=.
Het leven hoeft niet altijd duur te zijn. Spanje, ik was er al fan van en het wordt alleen maar meer.

zaterdag 14 oktober
Overnachting in Burela is geboekt en op weg ernaartoe hebben we weer een prima picknickplekje gevonden.

In Salinas (Asturië) gaan we koffie drinken en lopen we het pad naar het uitkijkpunt, waar een geweldig manshoofd uit de rotsen komt.

Niet alleen slotjes maar ook de ringen hangen hier.

Het hekwerk en de prullenbakken hebben een maritieme uitstraling.

We gaan ook nog langs Ribadeo om de mooie rotsformaties van bogen te zien. Hiervoor moet je wel het strand op en dat hebben we niet gedaan.

Wel zijn we bij de diverse uitkijkpunten geweest en de boogrots in de verte zien liggen.

Deze rots heeft wel wat weg van een mannenhoofd.

Ons volgende hotel is een aangename verrassing, met een zeer luxe douche-wc,

inloopdouche, tandenborstels, scheermesje, kam enz. in de badkamer. In de kamer zelf een koelkastje, snel internet, ramen tot op de grond en dat alles voor slechts €34,= per nacht.
We lopen naar het strand wat een paar straten verder is en dat valt dan wel weer een beetje tegen. Toch overwegen we morgen hier te blijven om een dagje te relaxen op het strand zodat we niet op zondag aankomen in Santiago de Compostella.
We eten in het hotel-restaurant en lopen erna nog een rondje. Nog veel mensen op straat en in de bars.
Hier vinden we ook een automatiek. niet meer snacks maar, met allerlei vishaken en kunstaas.