Praia da Rocha (Portugal) 29 oktober - 4 november (week 4)

zondag 29 oktober
Zoals gewoonlijk word ik wakker op een vroeg tijdstip. Ik sta op en maak alvast de ontbijttafel klaar en check mijn email. De zon is nog niet echt op en ik vind dit tijdstip heerlijk om de dag te beginnen. Deuren en gordijnen open en langzaam op gang komen.
Ik ontdek dat ook hier in Portugal de wintertijd is ingegaan wat betekent dat we een uur extra hebben.
Om de één of andere reden vind ik dat dat ene uur altijd veel meer impact heeft dan alleen maar een uur extra. Het lijkt wel of de dag niet omkomt.
We gaan vandaag naar Silves waar we nog nooit eerder zijn geweest.

Maar als we eenmaal op de top zijn aangekomen zie ik een beeld staan wat me toch wel bekend voorkomt.

Zouden we hier dan toch eerder zijn geweest. Ik moet dat thuis toch even nakijken in de fotoboeken.
In het kleine stadion, waar we langs rijden, wordt er een wedstrijd gespeeld en Gerard zou Gerard niet zijn als hij daar niet even een kijkje wilt nemen. We vinden een plekje in de schaduw voor de auto en als we in het stadion aankomen is het net afgelopen (of pauze) Goh, wat jammer nou.
We kopen in een kleine supermarkt twee flesjes gekoeld water en stappen weer in de auto. Als we weer langs het stadion komen wordt er toch weer gespeeld. Tot mijn opluchting vinden we geen parkeerplek meer in de schaduw en gaan richting Monchique.

Veel struiken staan hier nog in volle bloei.

Ben ik hier echt eerder geweest? Wat ik me herinner was een mooi plein omringd door grote bomen met allerlei terrassen en dure hotels. Of we hebben de juiste plek niet gevonden of het is er echt veranderd in de jaren. Jammer hoor want het was in onze herinnering zo mooi.

Na terugkomst in Praia gaan we nog even het centrum in want het is nog zo vroeg. Het extra uur lijkt langer dan het in werkelijkheid is.

maandag 30 oktober

Een wandeling naar de krantenkiosk is voor vandaag het enige uitje. Op het uitkijkplateau blijven we even hangen en ik neem hier nog wat foto's voor we weer naar huis wandelen.

dinsdag 31 oktober
We gaan vandaag naar Lagos Zoo. Een kleinschalige maar heel leuke dierentuin. Buiten de huis-tuin en keukendieren hebben ze ook kleine nijlpaardjes, een lynx, flamingo's en twee krokodilletjes.

 Ook aardig wat vleermuizen die behoorlijk druk zijn.

 Een grote vijver met eilandjes waarop pelikanen, diverse apensoorten, zwanen enz. zitten.

We blijven er langer dan we hadden verwacht maar niet lang genoeg om vanavond bij het ernaast gelegen restaurant te eten en naar de door een kennis aangerade live Fado te luisteren. We rijden naar Luz en slenteren langs de kust op zoek naar een geschikte plek voor de lunch. We moeten echter wel opschieten want de meeste restaurants in Portugal sluiten de keuken om 15:00 uur. 

De Tuna Salad smaakt prima maar is zo royaal dat Gerard er ook nog van mee kan eten. We zitten hier heerlijk en bestellen nog maar wat te drinken voor we weg gaan. Gelukkig zitten er nog meer mensen op het terras dus de bediening gaat nog wel even door.
Er zijn hier nog veel bloeiende struiken te vinden zoals deze met gele bloemen.

woensdag 1 november
Bewolkt vandaag maar temperatuur blijft rond 23º. Nadat we onze lunch hebben gehad gaan we op zoek naar een brievenbus. Gerard heeft een aantal kaarten geschreven die op de bus moeten. Je kan nog wel overal kaarten en postzegels kopen maar brievenbussen zijn erg schaars. We vragen twee agenten, die toch niets te doen hebben, waar we er één kunnen vinden. Nou, dat valt nog niet mee, zij weten het ook niet echt. Dan maar bij toeristeninformatie. Waarschijnlijk in de eerste straat links en dan de laatste winkel aan de rechterkant, voorbij de taxistandplaats, maar of die open is, denk het niet. Is er dan een bus aan de buitenkant van de winkel, denk het niet.
We lopen de straat toch maar in en ontdekken dat de winkel gewoon open is en dat er ook een bus aan de gevel hangt. Nu maar hopen dat de kaarten eerder hun plek hebben bereikt dan dat wij thuis zijn.
We slenteren nog wat verder en nemen wat te drinken bij het tentje waar we een paar dagen eerder ook waren. Er zitten weinig mensen terwijl het terras ernaast meer aanloop heeft. Maar wat maakt het uit, we zitten goed. Na een poosje begint me het toch wel op te vallen dat er wel erg veel kerstliedjes worden gedraaid, en dat op 1 november, ze lijken wel gek bij On the Rocks. Zitten we net te memoreren dat we helemaal geen zin hebben in de wintermaanden worden we getrakteerd op kerstmuziek. We maken ons glas leeg en vertrekken snel. Zijn ze nou helemaal gek.
De bewolking is inmiddels steeds sterker toegenomen en boven zee en een stuk landinwaarts is het nu loodgrijs. Prachtig om te zien hoe de veelal witte gebouwen tegen deze lucht afsteken.

Vooralsnog blijft het alleen dreigen en is van neerslag geen sprake.

donderdag 2 november
Vanochtend om 6:45 uur zie ik wel heel spectaculaire kleuren in de lucht.

Morgenrood, regen in de sloot. Nou, dat klopt dus. Om een uur of negen gaat het dan echt gebeuren. Het duurt niet lang en de zon komt al snel weer terug. Later op de dag krijgen we nog wel wat meer te verwerken.
Bijna op iedere hoek van een straat zie je hier ondergrondse containers voor papier, plastic, glas enz. Waarom is dat in Nederland niet zo en mag je blij zijn dat er bij een winkelcentrum wat te vinden is. Ze zijn nog een stuk mooier dan bij ons ook.

vrijdag 3 november
Bijtijds gaan we naar de overdekte vismarkt in Alvor.
Zou het komen dat het hoogseizoen voorbij is of is de klad er ook hier ingekomen. Er zijn slechts twee plekken voor vis en een stuk of drie voor groente, fruit enz.
We zijn al weer snel buiten en gaan dan maar bij een strandje kijken.

We zien in de verte heel donkere wolken boven Lagos hangen maar besluiten er toch heen te gaan. Het valt reuze mee, buiten een paar druppels, waar we niet echt nat van worden, blijft het droog. 

Enige dagen geleden heb ik de Gudi-fabriek van de sardinenpatê aangeschreven met de vraag waar ik hun product kan kopen omdat ik ze nog niet ben tegengekomen. Tot op heden geen antwoord gekregen.

Tot die tijd moet ik zelf op onderzoek uit en stap dan ook bij Intermarché naar binnen in de hoop hier ook andere merken aan te treffen dan bij de supers in de buurt. Laat ik nou het geluk hebben dat ze hier wel verkocht worden. Ik schaf direct 15 blikjes aan en weet nu waar ik er eventueel nog meer kan kopen.
Een kijkje in de St. Anthony kerk, waar niet gefotografeerd mag worden en nu alleen het kerkgedeelte te bezichtigen is terwijl er toch ook een museum aan vast zit dat ook zeker een bezoekje waard is, weten wij van een voorgaande keer. Maar dat blijkt compleet afgegrendeld, jammer.

In een andere kerk, Santa Maria, lopen we ook even binnen, waar we wel mogen fotograferen.

Bij het grote visrestaurant kunnen we alleen binnen eten en dat is niet wat we willen want het is heel druk en behoorlijk benauwd. Bij een restaurant verderop kunnen we wel buiten zitten.
Hierna lopen we naar het fort Ponta da Bandeira waar je niet zo maar meer naar binnen kunt want nu blijkt er ook een museumpje in gevestigd.