Torrevieja > Peñiscola 16 - 22 november (week 2)

vrijdag 16 november
Na een ontbijt op het terras gaan we richting Almería, om precies te zijn Roquetas de Mar. Maar voor het zover is krijgen we heel wat water over ons heen. Af en toe is de bui zo heftig dat we echt geen hand voor ogen zien en is rijden geen pretje. Gelukkig duren deze hevige buien niet erg lang en kunnen we weer vol gas verder. In een plaatsje dichtbij de eindbestemming voor vandaag doen we wat inkopen waaronder een antislipmatje voor in de douche. Ik ben wel heel voorzichtig geworden met gladde vloeren. Nadat ik vanochtend onder de douche onverwachts opzij moest stappen toen Gerard een andere kraan open draaide en ik daardoor onder een wel heel hete straal kwam te staan, had ik moeite mij staande te houden. Deze reis wil ik toch wel graag op een fijnere manier afsluiten dan de vorige.
Het appartement dat Gerard voor vannacht heeft uitgekozen ligt dicht aan het strand met alleen een parkeerstrook voor campers ertussen. Hier staat een zgn. fifth-wheel en een camper, beide met slide- outs wat we nog niet eerder in Europa zijn tegengekomen. 

We horen het geluid van de branding zelfs door de dichte deur heen en hiervan word ik toch wel heel blij. 

zaterdag 17 november

O, wat is het heerlijk wakker worden met het geluid van de golven en een lekker warm zonnetje op het terras.

We moeten echter weer door. We pakken onze spullen en gaan nog wel even langs bij de arena want daar staan een paar leuke stieren op het plein.

Vroeg in de middag komen we aan in Torremolinos. Dit was de eerste buitenlandse vakantiebestemming van mij 48 jaar geleden, zonder ouders. Hoe zou het er nu uitzien? We vinden een parkeerplek aan de boulevard en lopen de smalle straatjes in van de oude binnenstad. Het is hier behoorlijk druk met nog veel vakantiegangers van wat oudere leeftijd, precies waar ook wij nu toe behoren. Tja, het is nu eenmaal zo, ook al denk je er misschien diep van binnen anders over.

De straatjes zijn heel smal, zoals ik me herinner, maar wat me niet meer bijstaat is dat het ook erg in hoogte verschilt. 

Veel trappen op, dat gaat gelukkig prima. Eerst wat drinken en dan verder onderzoeken. Wie naar boven gaat moet ook weer naar beneden, dat valt minder in de smaak, mijn enkel sputtert goed tegen maar ik heb geen keus, rustig doorstappen.

Eenmaal weer aan de boulevard nemen we een lunch bij een restaurantje aan het strand. 

Ons hotel ligt ook niet ver hier vandaan, dus we laten de auto lekker staan en lopen erheen.

Als we een upgrade van kamer hebben gekregen (met ruim terras en een etage lager) gaan we de auto wat dichterbij halen. 

Nee, niet dit terras, dit is het terras voor alle gasten.

We besteden de rest van de middag met lanterfanten op ons terrasje en krantje lezen. 

Als we 's avonds nog een blokje om gaan komen we terecht bij een, hoe kan het ook anders, Nederlands eetcafé. We bestellen een koffie en komen in gesprek met de eigenaars en nog wat andere gasten over een appartementje in de omgeving. De eigenaar weet wel wat maar dat blijkt pas vanaf 1 december vrij te komen voor twee weken. We rijden met hem er even langs voor de locatie in ons op te nemen en drinken aansluitend nog wat in zijn kroeg. 

Later op de avond overwegen we of we dit nu wel of niet zullen doen.

zondag 18 november

Het besluit is vanochtend genomen, we wachten geen twee weken voor we er in kunnen, we zoeken verder. 

Dit valt echter niet mee hoor. Alles is piepklein en de prijzen niet navenant. 

Eerst even naar buiten, wat een kou en wind, de zee is erg woest. Wat we gaan doen bespreken we bij een kop koffie waar we uit de wind kunnen zitten.

We besluiten hier nog een nacht bij te boeken om verder te zoeken, maar eerst gaan we op pad naar Fuengirola.

Onderweg krijgen we weer een wolkbreuk over ons heen wat niet mooi meer is en de straten staan helemaal blank. Dit is niet leuk meer.

Voorzichtig rijden we de boulevard op om een plekje te zoeken waar we iets kunnen drinken.

Als we dit hebben gevonden en wat hebben gedronken is het iets lichter geworden en staan de straten niet meer zo blank als even ervoor. We gaan weer terug naar Torremolinos, waar inmiddels de straten ook blank staan. Wie kwam ook alweer op het idee dat het lekker zonnig en warm zou zijn in Spanje?

De voorspellingen zijn niet al te best voor deze regio, wellicht moeten we iets geheel anders verzinnen.

Via Facebook hebben we inmiddels contact met een eigenaresse van een topappartement vlakbij Calpe. Zij stuurt foto's en, als we de exacte ligging ervan bekijken is dit toch echt iets te ver van het deel waar we zouden willen zitten dus, blazen we het af. Je merkt het al, we zijn er nog lang niet uit.

maandag 19 november

Weg uit Torremolinos. Volgens Gerard zijn de weersomstandigheden rond Almería beter de komende dagen. Onderweg hebben we in ieder geval zon. Als we moeten tanken en bij McDonald's stoppen voor een sanitaire stop zoekt Gerard een adres op voor de komende nacht. Dit is echter niet in de buurt van Almería maar in Calpe. Om de één of andere reden is hij gecharmeerd geraakt van deze plaats.

Als we de gps instellen is het wel even schrikken, nog bijna 400 km. maar er is geboekt dus moeten we wel.

Na een poosje wordt het al maar bewolkter en vrezen we dat het toch niet echt een goede keus was.

We komen alweer in de regen terecht en ook in Calpe is te zien dat het hier hevig heeft geregend en af en toe nog steeds doet.

Met wat moeite lokaliseren we ons hotel voor de nacht en zoeken onze kamer op. Het is al  over vijven, alweer een dag autorijden voorbij.

Rond zeven uur gaan we naar beneden en nemen een drankje en wachten tot we kunnen eten. Op het nieuws zien we dat er in heel Spanje en de daarbij behorende eilanden overal overstromingen zijn, dan hebben wij tot nu gelukkig nog niet zo erg meegemaakt. Je moet er toch niet aan denken dat je je auto weg ziet spoelen of erger. 

Na het eten wil ik nog wel even wat lopen en als we buiten komen regent het nog steeds, dit gaat het dus niet meer worden vandaag. Als we de lift naar onze kamer nemen zien we een briefje waarop staat dat op dinsdag de 20e een brandoefening gehouden zal worden waaraan we worden geacht mee te werken. Ach ja, kan er ook nog wel bij. Hopelijk is dit na half negen, dan ben ik tenminste klaar met douchen en aankleden.

Ook het internet op mijn laptop wil niet werken want met het aantal devices dat we al in gebruikt hebben, twee telefoons en de laptop van Gerard, is het maximum bereikt. Grrrr.

Volgens mij wordt deze reis niet wat we gehoopt hadden. Misschien dan toch maar weer richting Den Haag en volgend jaar opnieuw een kans wagen?

Op een enkele dag na hebben we iedere dag uren in de auto gezeten en, hoewel ik absoluut geen hekel heb aan autorijden, denkt mijn enkel er toch inmiddels even anders over en moet zo langzamerhand echt een dagje omhoog.

dinsdag 20 november

Na het ontbijt besluiten we toch maar een nachtje bij te boeken en nestel ik me met boek op een stoeltje op het terras. De zon laat zich gelukkig weer zien vandaag maar na een uurtje houd ik het toch voor gezien want de wind is best koud.

Gerard is er alleen op uit gegaan om de omgeving te verkennen en als hij terug komt vindt hij me in de lounge met mijn benen omhoog op de bank. Heerlijk, niemand te bekennen hier dus lekker rusten en lezen. Om niet helemaal te verstijven gaan we nog wel naar de andere kant van de rots waar Gerard nog wat leuke terrasjes heeft gevonden. Hier kunnen we heerlijk uit de wind en in de zon zitten. 

Zo is het nu bedoeld.

Voor de lunch gaan we het centrum in en wat in het verleden meer het probleem was om omhoog te klimmen (de straten zijn vrij steil) is het nu meer andersom en heb ik problemen met het naar beneden lopen.

Gelukkig hebben we door dit uitje wel de brandoefening gemist zodat ik ook niet nog eens drie etages via het trappenhuis omlaag hoef.

woensdag 21 november

Richting Peñiscola. Hier hebben dan voor iets langere tijd (een week) een appartement gehuurd, direct aan zee. 

Het ligt iets verder van het centrum maar we hoeven ook geen berg op zoals twee jaar geleden.

Op weg er naar toe halen we eerst wasmiddel. Een voordeel is dat we de weg weten en niet hoeven te zoeken naar een supermarkt. Ik moet nu toch echt eerst even de was doen anders komen we in de knel met schone kleding. (ook op reis gaat het huishouden door).

Als we vanavond wat boodschappen hebben gedaan moeten we nog wel ergens koffie drinken, maar waar? Op weg naar de supermarkt zag ik in het voorbijgaan vlakbij ons verblijf een bar (dacht ik tenminste) dat er wel heel erg gezellig uitzag. Misschien hier maar eens proberen. We komen binnen in een wel heel erg gezellige tent, lijkt meer op een brocante winkel dan een Mexicaans restaurant. Overal gezellige plekjes met snuisterijen, banken met heel veel kussentjes en tjokvol met van alles en nog wat.

We vertellen dat we alleen iets willen drinken en dat is geen probleem. Een klein hapje kan ook wel en we laten de keus aan de bedienende man over. Wat we voorgeschoteld krijgen is een overheerlijke nacho-schotel met een karafje rode wijn. 

Daarna koffie en, we komen morgen zeker terug.

De eigenaars, uit de Tsjechische Republiek, blijken vier jaar geleden hier te zijn gekomen voor vakantie en zijn niet meer weggegaan.

donderdag 22 november

Vandaag is er marktdag in Vinaròs. Niet echt spectaculair maar je moet wat. Druk is het er wel.

Nadat we enkele rijen hebben afgelopen en er niet veel variatie is in het aanbod stappen we richting koffie. 

Omdat ik toch jarig ben nemen we daarna beiden een glas  rode Vermouth met een aantal tapas. 

Lekker voor lunch en ach, we nemen nog maar een glas. Ik wordt gebeld door Ferry en kletsen een poosje. 

Als we wat later opstappen nemen we toch nog even een kijkje bij wat kraampjes waar we niet eerder gekeken hebben en zowaar, ik slaag voor een trui. Via de Lidl in Benicarló gaan we langzaamaan weer richting huis.

Omdat hier alle vloeren betegeld zijn is het binnen best frisjes en hebben zelfs de kachel moeten aansteken. Niets korte broeken en t-shirts, spijkerbroek en trui is meer op z'n plaats.

Als we rond acht uur lopend op pad gaan naar het Mexicaanse restaurant is er geen wind en hoeven alleen een vest aan, dat dan weer wel.