Eindelijk ben ik na mijn enkelbreuk weer dusdanig mobiel, dat we weg kunnen voor een langere periode.
Nog wat laatste dingetjes en we kunnen op weg naar onze eerste overnachting in Compiègne.
Iets over drieën komen we aan bij het hotel. Het kleine dagkoffertje en de laptops brengen we naar de kamer, nadat we eerst in de bar een glas wijn hebben gedronken omdat de kamer nog niet klaar is en gaan daarna de stad verkennen.
We zien een gezellige uitspanning maar gaan nog niet naar binnen, eerst even op een bankje bij de kerk waar we wat mensen zien samenscholen en waar ook enkele kransen op een bankje klaar liggen, dus dat lijkt erop dat er een plechtigheid gaat plaatsvinden.
Het windje blaast wat in onze nek en we kiezen dan maar de beschutting van de kerk op te zoeken. Als we binnenkomen horen en zien we een ensemble oefenen voor de plechtigheid van weet ik veel.
We nemen plaats op één van de banken en blijven luisteren, het klinkt geweldig.
Als we dan toch maar weer eens opstappen komen we net op tijd voor de plechtigheid buiten. Er staan nu twee rijen, vooral oude, mannen met vaandels aan weerskanten van het pad en aan het eind een aantal mensen, waaronder de burgemeester.
Als ook wij ons aansluiten bij de menigte komt de burgemeester (de man in het midden zonder driekleur) langs om iedereen de hand te schudden, ook wij worden niet overgeslagen.
Na de kranslegging gaan we wat drinken en daarna zoeken we een restaurantje direct aan het plein waar op het stadhuis een lichtshow wordt gegeven m.b.t. de eerste wereldoorlog. Vanaf onze stoel kunnen we alles goed overzien terwijl we de warme chocolademelk naar binnen werken. We schuiven even later een stoeltje op om hier ook maar wat te eten. Na het eten gaan we de lichtshow vanaf het plein bekijken en als die afgelopen is, stappen we maar weer eens op.
zaterdag 10 november
Het heeft geregend en er valt nog wel wat meer vandaag. Na het ontbijt gaan we eerst tanken en daarna gaan we, ja wat gaan we eigenlijk doen? We rijden langs het paleis, waar we niet naar binnen gaan want veel zin heb ik daar niet in. We lopen wat straatjes door want er is markt en zien dan wel heel puntige ananassen staan bij een kraampje. Op deze foto van een etalage staan ook puntige maar niet zo erg als die op de markt.
Wat we wel willen is naar Rethondes waar het rijtuig staat waar de ondertekening plaatsvond van de wapenstilstand van de eerste wereldoorlog. Onderweg zien we veel blauwe zwaailichten die een bus begeleiden, die zullen we maar eens volgen.
Bij een rotonde houden ze echter stil waardoor we ze voorbij moeten. Als we bij de toegangsweg aankomen worden we echter tegengehouden door wegversperringen. Nou ja, dan niet, we hebben de wagon al eerder gezien. We rijden door naar Pierrefonds waar een gigantisch groot kasteel staat.
(foto van internet geplukt want ook deze zat op mijn kaartje dat gewist is (lees verderop)).
We hebben een weg gevonden dwars door een bos waarvan de bomen allemaal bedekt zijn met gouden blaadjes, ondanks het grijze sombere weer is het net of het licht geeft.
Eerst maar eens wat eten. Bij de ingang van het kasteel bekijken we eens goed of we nu wel of niet naar binnen zullen gaan. We gaan niet, reden, veel trappen lopen, daar ben ik nog niet echt aan toe.Geeft niets want over het algemeen heb ik meer met de architectuur dan het interieur van een dergelijk gebouw.
We brengen nog een bezoekje aan het Museum de la Figurine. Wat een leuke plek is dit, zeker het bezoekje waard.
Als we terug zijn in het hotel zien we op het nieuws dat president Macron en Angela Merkel bij Rethondes waren voor de plechtigheid, geen wonder dus dat we er niet heen konden.
Om 9 uur zitten we in de auto. We gaan voor de zekerheid maar ruim om Parijs heen want waarschijnlijk zijn er wel wat problemen met opstoppingen te verwachten, nu er zo'n 70 staatshoofden hierheen komen voor de herdenking van 100 jaar na de eerste wereldoorlog.
We hebben vandaag lekker wat kilometertjes afgelegd, maar om 5 uur vinden we het welletjes, de zon zakt snel en het zicht wordt daardoor minder.
De dag begon met regen maar later krijgen we meer zon te zien en de temperatuur is nu opgelopen tot 20º als we bij Clermont Ferrand ons hotel opzoeken.
De avond brengen we op onze kamer door want in de nabije omgeving is er geen restaurant te vinden dat open is.
maandag 12 november
Alweer een lange reisdag. Ontbijt plannen we maar bij McDonalds, wat echter niet lukt want hier zijn ze op maandagen gesloten en als ze wel open zijn, dan pas vanaf 10 uur en het is pas half negen. We vinden echter een bakkerijtje recht tegenover de Mac met heerlijke broodjes en koffie, veel beter.
We zetten de gps naar Millau, waar we nu eens van de andere kant overheen gaan. Als we daar voorbij zijn zetten we hem op Cadaques in Spanje, dat ligt vlak bij de plaats waar we eigenlijk naar toe willen. De instellingen staan op 'vermijden tolwegen'. Als we de instellingen willen maken zie ik dat het eindpunt ergens in Andorra ligt, nou, dacht het niet. Opnieuw invoeren dan maar. Ja hoor, we zien nu een eindpunt aan de kust, OK klikken en verder rijden. De afstand is nog best lang, maar dat is niet zo erg dit keer. We rijden en rijden en komen alleen maar bergen tegen en als we volgens de gsm nog 5 km te gaan hebben zitten we nog steeds in de bergen, dit gaat dus niet echt goed. Gerard kijkt op zijn maps via telefoon en ziet dat we toch echt dichter bij Andorra zitten dan bij de kust. Ik had er al zo'n vermoeden van. GPS dus duidelijk van slag. Als we nogmaals de goede route invoeren moeten we nog eens 139 km verder. Slik.
Ja, wat doen we nu, in de verste verte is er geen dorp met onderkomen te bekennen en het wordt nu toch wel wat donkerder. We besluiten ten einde raad dan maar in Figueres een hotel te zoeken, dat is tenminste dichterbij, dan kijken we morgen wel verder.
Via de telefoon vind ik een hotel dat er wel erg leuk uitziet en ook nog eens redelijk geprijsd. Het ligt in dezelfde straat als het Dali museum, afstand ± 75 meter.
In de vloer van de receptie vind je dit.
We bekijken de kamer en die is prima, groot bed, leuk ingericht dus dat is een meevaller.
Op het balkonnetje staat een clown. Nou niet direct mijn favoriete personage, maar leuk is het wel.
Nu eerst maar wat drinken voor de doorstane ergernis.Tegenover het museum hebben we een parkeerplek gevonden en hoeven maar tot 8 uur vanavond te betalen. Na ons drankje halen we de spullen voor vannacht uit de auto en wachten tot het etenstijd is.
We eten aan de aan de overkant van het hotel een prima maaltijd. Als we terug gaan naar onze kamer nemen we eerst nog een kijkje op het dakterras. Hier hebben we uitzicht over de hele omgeving en het Dali museum.
Terug op de kamer is het tijd om de foto's te uploaden, en, zoals een pechdag betaamt, ook dit lukt niet zoals het hoort.
Er zitten nog wat oude foto's op het kaartje en als ik die wil weggooien gebeurt het, ineens alle foto's weg. Nadat Gerard nog probeert om ze terug te halen moeten we helaas concluderen dat het een vergeefse moeite is. Niet dat er al veel foto's van deze reis opzaten, de meeste heb ik via mijn mobiel gemaakt, maar toch jammer.
Maar hé, het is hier wel weer 20º en lekker 's avonds zonder jas naar buiten.
Vandaag gaan we dan toch nog even kijken waar we eigenlijk gisteren wilde uitkomen, Cadaqués. De weg er naar toe is bochten, bochten en nog eens bochten, smal en omhoog.
Ik weet het nu toch wel zeker, ik ben absoluut geen bergenmens. Maar als je ergens wilt komen heb je geen andere keus. We gaan nog een stukje verder naar Port Lligat, waar Dali zijn huis aan zee had.
Helaas moeten we dezelfde weg weer terug en het wordt vandaag nog erger, de weg naar Sitges is ook al hoog, bochtig en smal, als je tenminste niet via de tolweg wilt.
We rijden toch nog een stuk langer dan vooraf gepland maar dat ligt voornamelijk aan de weg waar je niet zo snel kunt rijden en zo komen we pas over vijven aan bij ons hotel in Salou. Prachtig hotel met een fantastische kamer.
Nee, je kijkt niet in een spiegel, het zijn echt twee aansluitende kamers.
Jammer is het toch wel dat in het naseizoen de meeste restaurants gesloten zijn er er weinig keus overblijft maar we hebben het getroffen vandaag. We eten een heerlijke curry en hoeven niet, net als vorige avonden, onze honger te stillen met een zakje chips of nootjes omdat we helemaal geen open restaurant konden vinden.Wat later dan gewoonlijk gaan we vandaag op weg. De reden hiervan is dat mijn telefoon niet automatisch overschakelt op een Spaans netwerk. Al diverse keren hebben we het geprobeerd maar op de één of andere onverklaarbare reden werkt het niet. Op mijn verzoek neemt Gerard (want hij heeft er nu eenmaal toch meer verstand van dan ik) contact op met Simyo en zelfs na het doorlopen van veel stappen, lukt het nog steeds niet. Ik zal mijn telefoon voor een minuut of tien helemaal moeten uitschakelen zodat zij een algehele reset kunnen doen en dan maar kijken of het wel lukt. Zo gezegd, zo gedaan. Na ongeveer twintig minuten belt Simyo terug om te vragen of het nu wel gelukt is, en warempel, het werkt zoals het hoort. Dank je wel Simyo dat het opgelost is en mijn telefoon niet na een paar uur met een lege batterij zit doordat hij steeds een wifi-spot probeert te zoeken (ook nadat ik desbetreffende optie had uitgezet).
Zo, nu lijkt er geen vuiltje meer aan de lucht, behalve de dikke bewolking dan.
Ook voor vandaag hebben we weer een leuk plekje gevonden om te overnachten. De toegangsweg is weliswaar een crime maar we hebben een uitzicht om van te watertanden.
Nu nog wat zon erbij en het is helemaal perfect.
In Dénia zelf drinken we een glas bier en nemen er een lekkere tapa bij. Dit is voorlopig wel weer voldoende voor vandaag. Voor het donker is willen we weer terug bij het verblijf zijn zodat we nog iets kunnen zien als we onze spullen uit de auto moeten halen, straatverlichting is hier namelijk niet standaard.donderdag 15 november
Het heeft vannacht stevig geregend en geonweerd. Ook nu is het nog nat.
Als we in Calpe een koffiestop maken wordt het wel steeds lichter en droger, dat komt nog wel goed vandaag.
We rijden vandaag door naar Torrevieja en komen daar op tijd aan voor de lunch. Het hotel ligt vlak bij de haven en die omgeving is nou niet echt geweldig dus lopen we naar rechts om een leuker deel te zoeken.
Het is inmiddels zonnig geworden en er loopt nogal wat volk rond of zit op een terras. We hebben zowaar ook het strand gevonden maar moeten weer terug omdat we om vier uur hebben afgesproken bij het hotel.
Niet zo modern als gisteren maar wel weer een veel ruimere kamer met een balkon dat eventueel afgesloten kan worden met een glazen pui. Morgen weer verder.
3 opmerkingen:
Fijn dat je op vakantie kan, kunnen we weer van de mooie foto's genieten.
Gr Jan(Wilde een Tuin)
Jullie doen het goed, beter een uitzicht om van te watertanden dan te klappertanden!👍
Geweldig weer om mee te levenx
Een reactie posten