Maandag 9 mei (Scottsdale)

Eindelijk is het dan  zover, de dag van vertrek.Om kwart voor vier liep de wekker af en om half vijf bracht Hugo ons naar Schiphol.Na wat geklooi met de Esta formulieren van een van ons (een 0 aangezien voor een O, of omgekeerd), konden we door naar het vliegtuig.
Dit keer gingen er geen alarmbellen af toen ik door het poortje moest, maar in Detroit aangekomen ging bij het vingerafdrukken afnemen dan toch nog fout. Tot drie keer toe moest ik de vingers van mijn linkerhand laten scannen en uiteindelijk werd ik gevraagd mee te gaan naar een kantoor. Hier bleek ik een dubbelganger of zo iets te hebben want mijn vingerafdrukken kwamen overeen met iemand uit Oostenrijk die daags ervoor ook al langs was geweest, alleen de geboortedatum en de naam klopten niet met de mijne. Na veel heen en weer overleg en vragen stellen of ik familie in Oostenrijk had en of ik al eens een visum in mijn  paspoort had gehad, nog eens mijn gezicht vergelijken met die "dubbelgangster" uit Oostenrijk,  mijn rijbewijs tonen, zodat ik inderdaad was wie ik zei dat ik was, konden we, na een aantekening te hebben gemaakt in de computer, toch door.
Het wachten op de koffers duurde heel lang, de shuttle naar de car-rental reed net voor onze neus weg, de auto die we hadden uitgezocht, bleek bij aankomst  net weg en in de auto's die er nog stonden pasten onze koffers niet,

maar een behulpzame man heeft via een ander bedrijf een Ford Taurus kunnen regelen, waar de koffers wel in de achterbak konden.

Allereerst zijn we naar  het bedrijf gegaan waar we woensdag onze RV moeten halen om een afspraak te maken, daarna naar het hotel. Allemaal even opfrissen en dan op zoek naar een koud drankje.
Tot overmaat van ramp is Gerard vanochtend opgestaan met een hevige pijn aan zijn linkerschouder, zodat hij zijn arm niet kan optillen zonder die met zijn andere arm te ondersteunen, Aad heeft van de week een betontegel op zijn voet gekregen met als resultaat een dikke en pijnlijke enkel. De laatste vlucht was dusdanig vol en we hadden een klein vliegtuig, dat we vierenhalf uur zo'n beetje als haringen in een ton hebben gezeten. Maar gelukkig mankeerde ik niets, afgezien van die vingerafdrukken die niet alleen bij mij blijken te horen, dus heb ik de heren maar ontzien en heb ik vanavond gereden. Gelukkig smaakte het Mexicaanse eten ons goed, eveneens de Samuel Adams biertjes. Omdat het lopen voor Aad nog moeilijk is houden we de bezichtiging van Scottsdale maar voor een andere keer en gaan vanavond maar vroeg naar bed. Hopelijk zijn de kwaaltjes morgen wat verminderd anders zal het rijden dit keer door mij moeten worden gedaan, maar ik heb al gedreigd dat als dat het geval mocht zijn, ik dan ook stop waar ik wil. Ik denk dat dat genoeg reden zal zijn om snel op te knappen anders is er om de paar minuten een fotostop.