Klassiek Spanje (wat mee- en tegenviel)

Wat viel mee:

Mooie wegen met erg weinig verkeer. Schone steden, over het algemeen vriendelijke mensen, lekker en goedkoop eten.

Wat viel tegen:

Het weer viel wat tegen. Veel wind en lage temperaturen. 

Vaak druk door de toeristen en vele schoolreisjes, terwijl de hotels (waar wij verbleven althans) grotendeels leeg waren.

Na een paar dagen beiden een beetje stadsmoe werden van alle oude stadsmuren en kathedralen, (die altijd op een heuvel of berg gesitueerd zijn met weinig parkeergelegenheid)

Conclusie: 

Parkeergarage zoeken voordat je alle nauwe straatjes door wordt gestuurd door het GPS systeem en uiteindelijk geen plek kunt vinden en je weer beneden aan de voet belandt. 

Geen rondreis meer met hoofdzakelijk steden als bezienswaardigheid.

zaterdag 21 april (Toledo > Madrid > Amsterdam > Den Haag)

Na een kort ritje zijn we waar we 10 dagen geleden begonnen zijn, Madrid. We stallen de auto weer in de parkeergarage en lopen naar het Prado. Hier staat al een forse rij voor de loketten te wachten. na een kaartje te hebben gekocht lopen we, zonder vooropgezet plan, de ene zaal in en de andere weer uit. In een van de zalen neem ik een foto van een standbeeld wat mij niet in dank wordt afgenomen, de foto hoef ik niet te wissen maar er wordt me wel uitdrukkelijk verzocht dit toch maar achterwege te laten. Het gekke is dat zowel Gerard als ik geen antifoto waarschuwingen hebben gezien en ik ook mijn camera, toch behoorlijk opvallend, mee naar binnen mocht nemen. (De foto is trouwens mislukt).
Wat ons opvalt zijn de vele religieuze schilderijen met wel erg veel ogen in devotie ten hemel gericht.

 Goya                                                Velazques

 

Ook veel schilderijen met sterfscènes en afgehakte hoofden. Er zijn echter kunstwerken die onze bekoring wel hebben en ik zal er een paar van noemen:

Raimundo de Madrazo 

 Martin Rico

  Rafaël

 

 Alberto Durero

Alonso Sánchez Coello 

Jeroen Bosch 

zie het hier op Google Earth

Maar de meeste indruk heeft het schilderij van Rogier van der Weyden gemaakt.
Als we de zaal binnenkomen lijkt het wel of de figuren elk moment van het doek af kunnen komen.

Na een overdosis, vooral religieuze, cultuur waarvan we beiden langzamerhand de kriebels krijgen gaan we richting uitgang om een hapje te eten bij ons, tot favoriet uitgeroepen, restaurantje. Helaas dit keer geen zon op het terras, dan maar binnen zitten.

Na nog wat straten te hebben bewandeld,

 

een warme chocolade en nog een koffie bij Faborit op de Calle de Alcalá waar de zon nog lekker op het terras schijnt,

gaan we rond 16:00 uur de auto ophalen om vervolgens af te leveren op het vliegveld.
We zijn ruim op tijd maar er staat al een rijtje wachtenden voor de incheckbalie. We geven de koffers af en gaan alvast de douane door. Op de beeldschermen zien we iets wat we liever niet zien, vertraging. Ten minste, zo lijkt het. Vertrektijd oorspronkelijk 20:15 uur maar als instaptijd wordt aangegeven 21:30 uur. Een van de medepassagiers heeft inlichtingen ingewonnen bij de KLM balie waar men van geen vertraging op de hoogte blijkt te zijn. We  moeten de beeldschermen zelf in de gaten houden. Op dit vliegveld wordt niet omgeroepen wanneer de instapprocedure opgestart wordt.
Dan maar een broodje eten en een krantje lezen.Om 19:30 uur (oorspronkelijke instaptijd) kijk ik toch nog maar even op het scherm en zie dat dit inmiddels weer de juiste instaptijd blijkt te zijn. Krantje weg en op naar de gate. We vliegen inderdaad op de normale tijd.

Op Schiphol aangekomen blijkt dat er een botsing is geweest tussen twee treinen waardoor het treinverkeer ernstig vertraagd is.  Dan maar even contact opnemen met Ferry, die ons zou ophalen van station Delft, wat de status is waarna hij  besluit om dan naar Schiphol te komen om ons op te halen. Om ongeveer 01:00 uur zijn we thuis. Ferry blijft nog even iets drinken en we praten nog even na over hoe het is geweest.

vrijdag 20 april (Granada > Toledo)

Zwaar bewolkt, alweer 8^o. En weer alleen in de ontbijtzaal, dit keer zonder roerei. Na het ontbijt gaan we maar weer eens op pad, ruim 400 km voor de boeg. We rijden door  de vlakte van Castillië-La Mancha, een streek van windmolens en wijngaarden van de Valdepeñas.

We stoppen onderweg een paar keer voor koffie in Almagro en in Ciudad Real, hier moeten volgens de reispapieren mooie Plaza Mayors en, jawel, kathedraals zijn, maar dat valt een beetje tegen.

Doorrijden naar Toledo 17^o, hier lunchen om 15:15 uur (lekker laat dus weer). Helemaal naar boven klimmen voor de oude stad, wat van een afstandje ook mooier blijkt dan het in werkelijkheid is. 

Het mooiste is nog dat als we weer naar beneden gaan, zien dat we ook via een roltrap omhoog hadden gekund. Maar á la, de beenspieren zijn deze weken voldoende getraind dat ik daar nu wel tegen kan. 

Vanavond alvast inchecken, stoelen veranderen naar raam en gangpad, met de hoop dat er niemand meer tussen ons in komt zitten. Lukte op de heenweg tenslotte ook. Morgen nog een klein stukje van zo’n 45 km naar Madrid, de bedoeling is om eerst het Prado te bezoeken en dan ’s avonds naar huis vliegen. Nog wel even zorgen dat alles weer in de koffers past, maar dat zal wel lukken want we hebben het e.e.a. achter gelaten en niets bijgekocht.

donderdag 19 april (Granada > Nerja > Granada)

Het is in Granada zwaar bewolkt en maar 8^o. Goed dat we gisteren alvast het Alhambra bezocht hebben, we hadden toen nog zon. Eerst maar ontbijten, we zitten maar met z’n tweeën in de ontbijtzaal. Er staat niet veel aan beleg, alleen wat jammetjes en boter, ook geen vruchtensap. We zijn enigszins verbaasd hierover maar dat wordt snel verholpen door een van de bedienden die aankomt met wel een hele liter jus ‘d orange, een schaal met kaas en chorizoworst, een schaal met ham en een schaal met roerei. Een beetje veel van het goede, maar heerlijk. Na ons hieraan tegoed te hebben gedaan zijn we om 09:30 uur inderdaad richting kust gereden. De weg ernaartoe is ongeveer 50 km, afgewisseld met diepe valleien en steile stukken over mooie wegen. 

In Almuñecar stoppen we voor koffie. Het aanbod van tapas voor € 12,50 geldt, jammer genoeg, alleen voor twee mensen met brood. 
Hier is het al 17^o maar nog steeds veel wind. Deze kustplaats heeft geen mooi zandstrand maar vrij grove kiezels, maar wel met palmbomen. 

Doorgereden naar Nerja waar we de grotten bezoeken. Ook hier een drukte van belang maar de grotten zijn zo groot dat je er niet al te veel last van hebt.

Na het grotbezoek rijden we verder naar de kust. Nerja wordt ook wel “balkon van Europa”  genoemd.

 

Mooie doorkijkjes en veel straten en trappen zijn ingelegd met verschillende kleuren kiezels zodat er mooie patronen ontstaan.

 

Hier allemaal kleine zandstrandjes tussen de rotswanden. 
Van één van de strandjes neem ik een monstertje in een fotorolletjesdoosje voor mijn zandverzameling thuis (ja, één afwijking heb ik zeker). 

Nog steeds veel wind maar een lekkere temperatuur van zo rond de 20^o. Na de lunch, in een piepklein restaurantje, waar we op een balkonnetje zitten met uitzicht op het eveneens piepkleine strandje en de zee, lopen we nog even de vele straatjes door waar veel souvenir- en sieradenwinkeltjes zitten.

Rond 16:00 uur gaan we de ruim 50 km weer terug naar het hotel om vervolgens nog even te stoppen bij Carrefour en de Mediamarkt. Ik heb binnenkort een nieuwe telefoon nodig en we zijn benieuwd of ze de nieuwste HTC One al binnen hebben. Ik wil hem eerst wel even zien en vasthouden, voor ik besluit om tot aanschaf over te gaan. Helaas is hij ook hier niet op voorraad.
Zoals vaker deze vakantie hebben we geen zin meer om vanavond er nog tussenuit te gaan om ergens te eten en doen dat dan ook niet. Dat is een bijkomend voordeel van een rijk ontbijt en een late lunch.We behelpen ons wel met wat we hebben (kaasje, stokbroodje, heerlijke Spaanse ham en een Rioja)

woensdag 18 april (Córdoba > Granada)

08:45 uur, 12^o. File. Eenmaal op de snelweg is deze snel opgelost. Gerard had vandaag in eerste instantie niet via Córdoba  maar via de kust naar Granada willen gaan. Als hij mij dit vanochtend had verteld, had ik hiermee wel ingestemd want ik ben een beetje stadsmoe.

Tourist-office in een kerk in Córdoba.

Eenmaal toch in Córdoba, bezoeken we de moskee voor € 8,00 p.p. Na twee maal in de rij te hebben gestaan (één keer voor de kassa's en één keer bij de entree) zijn we eindelijk binnen.
Deze moskee heeft 856 zuilen.

 

Een zaal vol zilverwerk.

Na het zien van deze moskee de Mezquita, ben ik toch blij dat we dit hebben gedaan.

 

Meer dan de moskee hebben we  in Córdoba bijna niet bekeken en we gaan dan ook via de stadspoort en brug snel verder op weg naar Granada. 

Om 15:00 uur zijn we bij het hotel en om 15:30 uur zitten we aan de lunch. Op de bergen van de Sierra Nevada zien we veel sneeuw.

Volgens het Spaanse journaal is dit uitzonderlijk voor deze tijd. Maar hier beneden is het 17^o. We gaan naar het Alhambra om te kijken of we daar toch nog kaarten kunnen bemachtigen voor een bezoek. Er staat nog een rij voor de kassa’s maar bij de automaat voor creditcards is niemand. We kunnen alleen nog kaartjes bemachtigen voor de tuinen voor € 8,00 p.p. wat we dan ook doen.

We hadden allang van te voren via internet bekeken of we kaartjes konden bestellen maar voor de hele maand april was alles al uitverkocht, alleen via de vrije verkoop zijn misschien nog kaartjes te bemachtigen maar dan moet je wel uren in de rij staan om dan nog niet zeker te zijn of het ook daadwerkelijk lukt. Ik weet dat het binnen fantastisch is maar ik ben er al eens eerder geweest.

  

Na de rondwandeling door de tuinen, waar de blauwe regen al volop in bloei staat, gaan we om 20:00 uur weer weg. Met het gevoel voldoende te hebben gezien, gaan we richting centrum Granada. De stad is niet bijzonder mooi, maar dat kan aan mij liggen want ik heb zoals ik al schreef, niet meer zo’n zin in steden met weer een oude stadsmuur en een mooie kathedraal. We zoeken een restaurant op om iets te eten en te drinken, want dat hebben we wel  verdiend. We strijken neer bij Gran Cafe Bib-Rambla en  bestellen iets. We zien dat dit ook een Chocolatería Churrería is en besluiten een vergelijkend warenonderzoek te doen of hun chocolade drank met churros net zo lekker is als in Madrid. De chocolade is vergelijkbaar maar de churros zijn in Madrid toch wel lekkerder. Na nog een koffie te hebben besteld en een drankje van het huis gaan we weer terug naar het hotel. We denken er sterk aan om morgen niet in Granada te blijven maar richting het zuiden te gaan, naar de kust. De aardige receptionist Javier heeft ons een paar leuke plaatsjes aanbevolen waaronder Nerja. Hier ben ik volgens mij ooit eerder geweest, misschien ooit met een excursie naar de grotten, maar dan herinner ik me niet meer (wat wil je ook na ruim 40 jaar).