dinsdag 24 maart
Altijd handig, online inchecken, tenminste als het werkt.
Na telefonisch contact met Delta krijg ik te horen dat ik het later nog maar eens moet proberen. O.K. vooruit dan maar weer.
Na een tijdje wachten weer eens proberen, en ja hoor ik kom erin. Gegevens invullen en, wat nu weer, inchecken niet mogelijk. Volgens de site moet men aanvullende gegevens hebben over onze visum en zodoende kunnen we alleen inchecken bij de balie.
Fijn, denk je dat alles makkelijker wordt nu we een visum hebben i.p.v. een ESTA, mooi niet dus. Kunnen we morgen alsnog in de rij gaan staan. Begint weer goed. Ben benieuwd wat er morgen nog voor verrassingen komen.
woensdag 25 maart
Om 5 uur ben ik wakker, een half uur voor de wekker afgaat. Douchen, aankleden, eten en wegwezen. Alles staat klaar, onze bagage en de nodige attributen voor de gasten.
Het inchecken geeft verder geen problemen, alles blijkt in orde te zijn, gelukkig maar.
Het vliegtuig vertrekt ongeveer een uur later dan gepland maar buiten dat loopt de hele reis op rolletjes. (nu geen flauwe grappen spuien over dat een vliegtuig hoort te vliegen).
Het heeft toch wel voordelen zo'n visum, kunnen nu in een veel kortere rij aansluiten om langs de douane te komen. Ook hier, in tegenstelling tot andere jaren niet mijn vingerafdrukken vijf keer laten checken of mee naar een kantoortje om alles dubbel te checken, omdat iemand de dag ervoor is aangekomen met een vergelijkbare naam. Nee alles gaat smooth.
Als we in El Paso aankomen komt Mike net de hal in lopen. Ook dat gaat dus goed.
Na een rit van ongeveer 50 Miles komen we bij zijn boven op de heuvel gelegen zeer riante huis aan. We maken kennis met Diane en na ruim een uur kletsen zoeken we ons bed op want ook Mike en Diane moeten er morgen vroeg uit voor hun vlucht naar ons huis.
Wat een leuke mensen hebben we getroffen voor onze eerste huizenruil!Wij zijn inmiddels het klokje twee keer rond wakker en eigenlijk een beetje over onze slaap heen.
donderdag 26 maart
Voor de zekerheid heb ik de wekker gezet om Mike en Diane een goede reis te wensen en uit te zwaaien. Ze worden naar het vliegveld gebracht door een neef, die hier de wilde vogels enz. komt verzorgen tijdens hun afwezigheid.
Het stikt hier van de leuke vogels om het huis en volgens Mike zullen we ook nog wel ander wildlife zien, ben benieuwd.
Als ze weg zijn, verhuizen we naar boven en ga ik de koffers uitpakken.
Vandaag doen we het verder rustig aan, alleen wat rond kijken in het dorpje Mesilla en in Las Cruces wat inkopen doen.
Op het terras geluncht en het uitzicht bewonderd, wat een onvoorstelbaar eind vrije natuur voor ons!
Tja, dat is wel even wat anders dan de Schenklaan.
Gerard is nog een eindje gaan fietsen in de heuvels en toen hij terug kwam ben ik een uurtje plat gegaan.
vrijdag 27 maart
Nadat ik de plaatsen die we willen bezoeken in een logische volgorde heb gezet, worden we gebeld door een vriend van Mike en Diane om ons een rondleiding te geven in de omgeving, zodat we weten waar de goede restaurants, winkels en bars zijn.
We zijn net klaar om te vertrekken dus dat komt goed uit. We maken kennis met Al Mendez, een alleraardigste man van in de 70, die ons voor de deur ophaalt. Hij laat ons tevens kennis maken met Tony en Sandy die iets lager op de heuvel wonen. We drinken een glas zelfgemaakte ijsthee en krijgen er een schaal taco's en salsa bij. Na een klein half uurtje stappen we, na hen uitgebreid bedankt te hebben voor hun gastvrijheid, weer in de auto bij Al en beginnen aan de rondleiding.
We nemen o.a. een kijkje in de kerk.
Bij een Mexicaans eettentje stoppen we om te lunchen en na een tijdje worden we thuis afgezet en spreken af dat we elkaar weer zien voor happy hour bij een door Al uitgekozen bar.
Als dit een voorbode is voor wat ons deze reis te wachten staan, zullen we heel wat leuke mensen ontmoeten en veel verhalen te horen krijgen. Dus, kom maar op, ik zie er naar uit.
Gerard checkt nog even zijn berichten o.i.d in de late middagzon.
Een kuifkwartel op de oprit.
Om 5 uur ontmoeten we Al weer om een drankje te drinken bij El Patio bar in Mesilla. We worden voorgesteld aan diverse gasten en raken in leuke gesprekken verwikkeld. Na een paar drankjes gaan we weer richting huis, maar we zullen zeker nog een keer terugkeren want gezellig is het zeker.
zaterdag 28 maart
O, wat ben ik vroeg wakker vandaag. Half zeven en helemaal geen slaap meer. De zon is nog niet op en alle lichten van Las Cruces branden nog. Wat een mooi gezicht.
Als Gerard uiteindelijk ook wakker is gaan we, na het ontbijt, de stad in want op zaterdag is er een markt met produkten en sieraden uit de omgeving. Bij het popcornstalletje staat een rij te wachten, dus daar zullen ze wel heel lekkere hebben. Aan ons is het echter niet zo besteed maar een foto wil ik er wel van maken.
We kopen heerlijke blueberry muffins en zelfgemaakte limonade met vruchten. Jee, wat is dat lekker.
De sfeer is hier heel gemoedelijk en er heerst zo'n rust als we op een bankje ons drankje en muffin verorberen en de mensheid aan ons voorbij zien trekken. Zo is volgens mij het leven bedoeld.
We doen nog wat boodschapjes bij Walmart en nemen de rest van de dag een time-out.
zondag 29 maart
Na het ontbijt gaan we naar Silver City. Aan de voet van de heuvel, waar we verblijven, ligt de bekende rivier de Rio Grande. Nou zo grande is hij momenteel ook weer niet. Als je een aanloopje neemt kan je er zo overheen springen.
Als we na een tijdje bij een controlepost aankomen wordt er gevraagd waar we heen gaan. Naar Deming zegt Gerard, wat moet je daar nou doen, alleen als je van stenen houdt of de sneeuw wilt ontlopen ga je daar naar toe, volgens de agent.
Nou dat weten we dan ook weer, maar we waren toch niet van plan om daar te stoppen dus dat doen we dan ook maar niet.
Als we in Silver City bij de tourist information een plattegrond meekrijgen wordt er bij gezegd dat het vandaag niet erg druk is en veel winkeltjes waarschijnlijk dicht zijn. Dat blijkt inderdaad het geval maar het is wel een leuk plaatsje met veel gekleurde huizen en muurschilderingen.
Erg groot is het niet en na een klein uurtje rondgekeken te hebben gaan we dan ook weer naar de auto terug.
Op de terugweg naar Las Cruces wordt het steeds bewolkter maar de temperatuur stijgt nog steeds. Het is inmiddels 89F. (= 32C.). Vlak bij Las Cruces staat langs de weg een gigantische Roadrunner gemaakt van oude materialen, zoals gympies, krukken, golfsticks etc.
Eenmaal terug in ons tijdelijke huis nemen we op het terras nog een verfrissing.
1 opmerking:
Hallo Jose & Gerard,
Nou jullie zijn al "ingeburgerd". Veel plezier!
Een reactie posten