Sedona 26 augustus - 1 september

maandag 26 augustus
Het wordt vandaag een dagje aan het water.
We rijden naar Slide Rock State Park dat even buiten Sedona ligt.

Het eerste stuk geeft de meeste problemen voor mij want dat is nogal ongelijk met smalle en hoge doorgang tussen de rotsen.
Gerard loopt eerst vooruit om te kijken of het voor mij goed begaanbaar is want ik ben nog steeds een beetje huiverig voor rotsen sinds mijn enkelbreuk.

Daarna gaat het verder wel goed, mooie gladde en tamelijk brede stukken waar je gewoon goed kunt lopen.

We zoeken een plekje in de schaduw want het is hier tussen de hoge rotsen goed warm.
Op diverse plekken zijn er natuurlijke glijbanen in het water en vlak bij één ervan zitten we.

De bodem van deze waterloop is spekglad en we zien dan ook menigeen onderuit gaan, gelukkig zonder ernstige gevolgen. Ik denk dat ik maar oversla, maar Gerard wil wel een poging wagen en gaat voorzichtig het water in en zoekt precies dat stukje uit waar je vanzelf naar beneden glijdt.

via GIPHY

Het op de kant komen is weer een ander verhaal en hij doet dat dan ook uiterst voorzichtig.
Ik kijk vanaf de kant toe en neem ook de omgeving goed in me op en kom tot de ontdekking dat sommige rotsen op iets anders lijken dan alleen maar rots, zoals deze, dat is toch net een groot indianenhoofd? Tenminste dat zie ik erin.

En deze dan, hoog bovenop een top zit volgens mij toch echt een kikker naar beneden te gluren.

Als het schaduwplekje steeds zonniger wordt en daarmee ook een stuk warmer, besluiten we maar weer eens op te stappen. De terugweg lijkt toch makkelijker te gaan dan de heenweg, alleen die trap omhoog, dat is wel even een puntje maar ik kom er wel.

dinsdag 27 augustus

Geen vastomlijnd plan vandaag en daarom gaan we maar zonder echt plan op pad. We rijden eerst richting het Xanadu House of ook wel Easter Egg House genoemd om te kijken of het er nog is en wat blijkt, het is tegenwoordig een luxe Airbnb geworden en de kleurtjes zijn helemaal verdwenen. 
Voorheen veel kleuren, de laatste keer dat ik het heb gezien was het donker rose.

 Nu niet erg goed meer te zien maar behoorlijk kleurloos.

Hierna gaan we Montezuma Castle en krijgen een duidelijke uitleg over het hoe en wat van één van de Rangers.

Deze diorama laat zien hoe het er vroeger ongeveer van binnen heeft uitgezien.

Via Trails End RV Park, waar we de allereerste keer met een RV hebben overnacht, in Camp Verde weer terug naar Sedona waar we op diverse uitkijkpunten een stop maken om de mooie rotsformaties te fotograferen.
Links Castle Rock (Apache naam: Ché Hi Chòs (Red Butte)), in het midden Bell Rock (Apache naam: Che Chi Nadn ąą (Red Rock Sticking Up)) en rechts Courthouse Butte (Apache naam: Ii chaa  Nagoles bi (Eagles Mountain)).

Bell Rock wat dichterbij.

Van deze weet ik de naam niet zeker, zoek zelf maar even op.

Capitol Butte (rechts).

Cathedral Rock. Links onderin is nog net de Chapel of the Holy Cross te zien.

woensdag 28 augustus
Vandaag is het wasdag. Hoe anders dan in Nederland is het, als je denkt dat de lading wasgoed thuis wel een volle lading zal zijn en hier de machine dan nog niet half vol is. Waarom hebben wij dat niet thuis? Ook de wasduur is hier aanmerkelijk korter dan bij ons, binnen pakweg 45 minuten is de was klaar, daar moet je bij mijn machine niet mee aankomen.

donderdag 29 augustus
Vandaag komt Hans op bezoek. We hebben gisteren T-bone steaks gehaald en met de hamburgers, aardappelsalade en een groene salade zijn we zeker van plan om een lekkere lunch te maken.
Om even voor tien uur is hij er al en kunnen we gezellig bijpraten.
Hij heeft ook een cadeautje meegebracht, een TomTom die wij wellicht goed kunnen gebruiken.
Als het tijd wordt voor het eten laat ik de mannen alleen met het vlees en trek ik me terug in de keuken voor de randverschijnselen.

 Gerard kijkt heel goed de kunst af.

De steaks smaken heerlijk volgens Gerard en Hans, want ik houd me aan één hamburger met sla en met een drankje erbij is het goed en heel gezellig.

Om drie uur neemt Hans weer afscheid omdat er wat donkere wolken dreigen en er waarschijnlijk een onweersbui op komst is die hij voor wil zijn. Gisteren heeft hij ook behoorlijk wat onweer en regen gehad in Flagstaff terwijl wij hier geen druppel hebben gezien.
Ook vandaag blijkt achteraf geen druppel te vallen. Of Hans het drooggehouden heeft horen we later wel.

vrijdag 30 augustus
Een bezoekje aan Prescott vandaag. We testen gelijk onze nieuwe aanwinst (TomTom) die uitstekend werkt.
Dit hebben we onderweg gezien.

Onderweg zien nu weer erg veel RV's langs komen en ook veel verkooppunten hiervoor. Het blijft toch wel een beetje bij me knagen hoor dat dit er voor ons niet meer inzit. We houden het maar bij huizenruil, wat trouwens ook helemaal niet verkeerd is en ons ook nog steeds erg bevalt.
Omdat Watson Lake op de route terug ligt brengen we daar ook gelijk een bezoek aan.

Wat een prachtige omgeving is het hier en amper mensen te bekennen.

Via de 89A richting Jerome rijden we terug naar huis over een geweldige scenic road door de bergen.
In Prescott hebben we het laatste benzinestation helaas gemist en zitten een beetje te knijpen of we de volgende wel zullen halen, zeker nu deze weg behoorlijk klimt, wat natuurlijk extra brandstof kost. Bij Jerome gaat alles gelukkig naar beneden en hopelijk halen we Cottonwood, maar beneden aan de berg bij Jerome op de rotonde is gelukkig ook een benzinestation en kan de dorst gelest worden.
We zijn prima op tijd terug voor ons Skype gesprekje met Cheryl en Mike uit NM, onze volgende huizenruilers. Alles is goed doorgesproken en uitgelegd dus dat komt helemaal goed volgende maand.

zaterdag 31 augustus
Beetje later dan anders gaan we op weg naar Red Rock Crossing maar helaas kunnen we er niet bijkomen want er staat een rij auto's te wachten en dat duurt nogal lang. Dan maar de loop rijden die ook mooi is maar nogal kort.

Volgende week proberen we opnieuw de Crossing een bezoek te brengen maar dan gaan we echt eerder op weg want nu blijkt het ook nog eens extra druk vanwege Labor Day weekend.

We rijden weer richting huis maar voordat we links afslaan herinner ik me gelezen te hebben dat er aan de rechterkant van de weg een heel klein parkje is met beelden, daar gaan we ook even langs.

Het is hier verknetterend heet, zelfs de camera van mijn telefoon heeft het blijkbaar zwaar te verduren want de kwaliteit van de foto's is niet al te best, dus het bezoek is van korte duur.
De rest van de dag brengen we door in de koelte van de super stille airco van ons tijdelijke huis.

zondag 1 september
Ik ben nog maar net uit bed (6 uur) als Ferry zich voor een videogesprek aanmeldt via Whatsapp.
Ook Hugo komt in de groep, Gerard heb ik inmiddels wakker gemaakt en op de rand van het bed praten we even gezellig met z'n allen. 
Rond vijf uur wordt het donker en horen we wat gerommel. Het blijft hier echter bij dreigen met een enkele druppel maar in de verte zien we toch wel een forse bui naar beneden komen.