Sedona 2 - 8 september

maandag 2 september
Niet veel gedaan alleen naar Sedona zelf geweest en daar een heerlijk Bison Burger gegeten terwijl  alle drukte aan ons voorbij trok, want druk was het zeker met Labor Day.

dinsdag 3 september
Vroeg naar Red Rock Crossing. Het punt waar ik graag een foto wil maken ligt helaas midden in het water, alleen te bereiken via rotsblokken. No way José.

We lopen verder het pad stroomopwaarts maar vinden verder geen water met de spiegelbeeld van de rotsen erin. Gerard loopt weer een stuk verder om te kijken of er misschien toch nog een mooi fotogeniek plekje is waar ik ook zonder kleerscheuren kan komen, maar helaas niet. Dan maak ik maar enkele foto's van de plek waar we nu zijn, ook mooi.

Op de terugweg lopen we nog een andere kant op maar ook daar komen we niet waar ik wil zijn, dan maar weer weg.
Via de loop rijden we naar Cottonwood waar we wat gaan eten en als we in gesprek raken met iemand van de staf van het restaurant begint hij over het slechte weer van gisteren en eergisteren. Volgens hem liep het water hier als een rivier door de straat, terwijl wij in Sedona geen druppel regen hebben gezien.
Bij thuiskomst en de auto uitruimen ontdek ik dat we één van de badlakens kwijt zijn, terwijl ik zeker weet dat ik hem heb opgevouwen en in de tas heb gestopt. Ergens tussen ons plekje aan het water en de auto is hij dus verdwenen. Dat is balen want het is geen baddoek van ons zelf. Morgen terug naar Red Rock om aan de ranger te vragen of er misschien iemand zo vriendelijk is geweest en de hopelijk gevonden baddoek achter heeft gelaten bij lost and found.
Zo niet, zullen we Sonyia op de hoogte moeten brengen en de schade vergoeden.

woensdag 4 september
Vannacht weinig geslapen vanwege malende gedachten of ik nou echt die baddoek wel heb opgevouwen en in de tas gedaan, ik twijfel steeds meer.
Eerst maar terug naar Red Rock Crossing, misschien heeft iemand de handdoek wel gevonden.
De aardige dame van gisteren is er nu ook weer en heeft helaas niets aangeboden gekregen, wel mogen we kosteloos het park weer in om te kijken of hij daar misschien nog ergens ligt.
Gerard gaat alle paden af die we gelopen hebben maar uiteraard zonder resultaat. Op de terugweg stap ik nog even uit om de dame te bedanken voor haar aanbod en dat we er helaas niets mee zijn opgeschoten. Dat wordt dus een berichtje sturen.
Op de terugweg gaan we vlak bij huis de bordjes volgen die zouden moeten leiden naar de Sugarloaf Trail, helaas hebben we deze (nog) niet gevonden omdat er geen vervolgbordjes staan, tenminste wij hebben ze niet gezien.

donderdag 5 september
Het is al de tweede nacht dat ik niet in slaap kan komen en over tweeën lig ik nog wakker maar dan blijk ik uiteindelijk toch de slaap gevat te hebben om om half vier weer wreed opgeschrikt te worden door de telefoon, de buurman. Voor ik op kan pakken heeft hij al opgehangen. Via WhatsApp vraag ik wat er aan de hand is en van het antwoord word ik niet echt blij want de auto wil weer niet starten terwijl er twee weken geleden een nieuwe accu is ingegaan.
Ik geef het alarmnummer door en beloof dat we later vandaag nog contact met hem opnemen over de afloop. Gelukkig blijkt het euvel weer snel opgelost door de garage en ik hoop toch dat dit niet opnieuw zal gebeuren.
Vanochtend in de achtertuin.

Het tripje naar Lake Powell om daar een boottrip te maken gaat helaas niet door, tenminste niet die  ik graag had willen maken. Dit heeft te maken met de lage waterstand. Een boottrip tussen de hoge wanden is echter nog wel te boeken maar, nadat ik het filmpje daarvan heb gezien lijkt mij dit toch niet echt het spektakelstuk te worden wat ik had gehoopt. Laten we dan nog maar een keer naar de Grand Canyon gaan.
Vandaag doen we nogmaals een poging om de Sugarloaf Trail te vinden aan de hand van een kaartje op internet. De parkeerplaats en het begin van de trail vinden we inderdaad maar waar we nu rechts af moeten slaan blijft vooralsnog een raadsel door ook hier het ontbreken van aanwijzingen welke trail te gaan, ook nadat Gerard de route heeft verkend.

We spreken twee bezoekers die ook deze trail zoeken en die hebben het over de Fay Trail, vlak en volop schaduw, ongeveer 5 mile verderop. Laten we die dan maar eens opzoeken.

Op de parkeerplaats een DIY fietsenreparatieshop.

Omdat Gerard toch wel een trail wil hiken gaat hij, gewapend met water en pet de route volgen. Jij blijft hier wel even wachten, toch? Ja hoor, ik zoek wel een plekje in de schaduw en kijk of ik wat foto's kan maken. Ik heb intussen het stoeltje uit de auto gepakt en ben in de summiere schaduw van een struik gaan zitten met een paraplu tegen de zon.

Ik denk dat een hele grote schildpad zijn schild is vergeten.

Na enige tijd zie ik wel steeds mensen terugkomen van de hike, maar geen Gerard. Ik vind het steeds ongemakkelijker worden hier alleen op een stoeltje op de parkeerplaats. In Spanje zie je ook van 'dames' in zo'n situatie maar die kan je huren voor een aantal minuten. Op een gegeven moment komt er een auto met jonge man alleen aanrijden die vlak naast me stopt, me gedag zegt en het toilethokje ingaat. Even later komt hij terug en dreutelt wat voor me heen en weer, hoe ongemakkelijk is dit. Er is niemand anders in de buurt wat het er ook niet echt fijner op maakt. Ik pak mijn telefoon en doe net of ik iemand bel en even later taait hij dan toch maar af. Pffff.
Na nog een tijdje ongemakkelijk, in de stank van het wc hok te hebben gewacht komt Gerard eindelijk aangelopen, zo dat heeft even geduurd want intussen is er een uur verstreken en ik vertel hem dit nooit meer te doen mij alleen zo in de hitte achter te laten.
Luister toch eens naar me en doe alleen trail 's ochtends vroeg want ook bij hem valt het zwaarder dan vooraf gedacht. Vanaf nu geen uitspattingen meer voor mij wat later op de dag want ik kan het gewoon niet omdat ik mijn warmte niet kwijt kan via transpiratie en krijg het alleen maar heter en benauwder.
Bij thuiskomst heb ik een, inmiddels elfde mailtje, gemist van USPS over een pakje dat we hebben besteld, die volgens de voorlaatste melding

Your item is out for delivery on September 5, 2019 at 10:16 am in SEDONA, AZ 86336.

USPS expects to deliver your package today by 8:00pm.

Lekker op tijd terug dus denken we maar wat staat er in het laatste berichtje?
Your package has a delivery exception. Your item is being held at the SEDONA, AZ 86336 post office at 10:39 am on September 5, 2019. This is at the request of the customer.
Het blijkt dat de bewoners hun post "withhold" hebben gezet en dus niet afgeleverd wordt aan huis.
We gaan morgen wel langs het postkantoor en halen het pakje zelf wel op.

vrijdag 6 september
Op naar het postkantoor waarvan ik eerst het juiste adres heb opgezocht. Bij de balie krijgen we te horen dat dit niet het juiste (86336) kantoor is maar 86334. Het andere kantoor ligt aan de rand van het centrum. Heb ik dan zo fout gekeken op hun site?
Wij rijden daarheen en na enig zoekwerk en uitleg dat wij momenteel op dat adres verblijven krijgen we de pakjes mee, nadat we uiteraard een legitimatiebewijs hebben laten zien. Wat er in de pakjes zit willen jullie natuurlijk wel weten, in de ene verloopstekkertjes en in de andere een cadeautje maar voor wie en wat, houd ik nog even voor mezelf.
Eenmaal thuis kijk ik toch even de adresgegevens na van het kantoor en wat blijkt als ik de code 86336 intik, toch echt het eerste kantoortje boven zie komen en 86334 nergens wordt vermeld op hun site. Gelukkig, ik ben toch niet gek, het zal wel iets van Amerikaanse logica zijn.

zaterdag 7 september
Vorige week reden we langs een plek waar we wel eens wat meer van willen zien, het ligt op de weg naar Chapel of the Holy Cross. Het is een heel uitgebreide winkel met veel metalen- en keramiek  voorwerpen.

Ik kijk mijn ogen uit en als we niet met het vliegtuig zouden moeten dan had ik vast en zeker het één en ander gekocht.
We rijden Canyon Drive in want misschien leidt dit wel tot iets moois. Nou bij een hek dus, niets mooie weg door de canyon. Dan gaan we maar Schnebly Hill Road in, maar na een mile of zo veranderd de weg in een dirt road die alleen met een 4x4 High Clearance gereden mag worden.

Voor zover onze verkenning van de omgeving voor vandaag.

zondag 8 september
Het is druk op de weg naar Flagstaff, waar we een bezoekje gaan brengen aan de Farmers Market.

Ook druk op de markt zelf waar het overgrote deel van de bezoekers bestaat uit jonge mensen die hier hun biologische producten komen kopen of gewoon een hapje komen eten.
Voor ons is er niet veel waar we de portemonnee voor moeten trekken maar een beignet met frambozen gevuld gaat er wel in. Ze worden vers gebakken en moeten dus even wachten. Voor de bibliotheek gaan we op een bankje dit lekkers verorberen.

We lopen daarna de straten nog even door op zoek naar een magneetje voor mijn verzameling, maar hoe we ook zoeken en hoe vaak we hier ook al zijn geweest, een echte Flagstaff magneet heb ik nog niet kunnen scoren. Dan maar koffie drinken op het terras van het Weatherford Hotel.

Op weg naar de parkeerplaats komen we diverse murals tegen die ik maar gelijk even vastleg.

We rijden nog wat door de omgeving en komen zo uit bij het Lowell Observatory waar we weids uitzicht over de stad hebben.

Zelfs kan je nog ongeveer in het midden, een gigantisch lange trein ontdekken die af en toe zijn hoorn laat horen. (Even op de foto klikken voor een groter beeld).

Het filmpje laat zien dat hier goed aan de weg wordt gewerkt, ook de 89A tussen Flagstaff en Sedona wordt de komende tijd opnieuw geasfalteerd, niet geheel overbodig want er zitten op sommige plekken flinke gaten.