Weer op pad: Den Haag > Barcelona

zondag 20 juni
Het heeft lang geduurd maar we mogen weer. Volledig gevaccineerd, bewijsjes in de vorm van een stempel in het gele boekje en mondkapjes mee.
Lunchen doen we in Kortrijk.
De eerste stop wordt vandaag een hotel in Villejust, net onder Parijs, zijn we in ieder geval geen last van de maandagochtend drukte.
Tenminste, dat dachten we, op de Peripherique staat het regelmatig vast en wat is het druk, maar we komen er ongeschonden doorheen.
Bij het hotel ingecheckt, ook dat verliep natuurlijk niet zoals gewenst, de boeking was niet doorgekomen.
Als we ergens wat willen gaan drinken merken we dat het hier vooral een industriegebied betreft met alleen wat grote 'vreet'ketens, zoals McDonald's en Buffalo Grill. Alle andere restaurantjes zijn gesloten om van een gezellig cafeetje maar te zwijgen.
Dan toch naar Buffalo Grill waar we eerst maar wat te drinken nemen en omdat het nog te vroeg is voor het eten zoeken we eerst uit welke richting we morgen op gaan en waar we gaan kijken voor een overnachting, dit keer bekijken we hotels samen om verrassingen zoals nu te voorkomen. We bestellen het eten ruim een half uur later (Mijn Caesarsalade smaakt trouwens erg lekker) als we daarover uit zijn.  Dit keer moet het wel iets zijn dat dichter bij een centrum ligt zodat we ook nog kunnen rondkijken en een terrasje kunnen nemen.
Als goedmakertje van het niet doorkomen van onze reservering krijgen we een van de 'luxere' kamers aangeboden, dat is fijn ware het niet dat die op de derde etage ligt en er geen lift aanwezig is. Ook blijken we op de aanvliegroute van vliegveld Orly te liggen, en tot overmaat van ramp, een alarm wat onophoudelijk afgaat. Je leest het al, het valt niet altijd mee.

maandag 21 juni
Uiteindelijk is het alarm toch tot een stop gekomen en hebben we kunnen slapen.
Als alles weer ingeladen is gaan we om 8 uur op pad. We stoppen onderweg om wat voor de lunch in te slaan en zoeken een leuk plekje om het ook op te eten. Het wordt een picknickplek langs de weg maar wel lekker rustig en voorzien van alle gemakken.

Wat me wel weer verbaast is dat de toiletten hier nog een gat in de grond hebben, het zogenaamde hurktoilet. Ik kom al jaren Frankrijk maar het is me nog nooit gelukt om dit tot een goed einde te brengen, zonder nat te worden en andere ongemakken, daarom zoek ik mijn heil dan ook op het invalidentoilet waar een normale pot staat.
Om drie uur arriveren we in Vichy waar we een hotel midden in de stad hebben en nadat we eerst het hotel hebben gelokaliseerd rijden we nog even door om te kijken wat deze stad te bieden heeft. We vinden een parkeerplekje en een gezellig terras waar we na heel lang wachten weer weggaan zonder dat er iemand de moeite heeft genomen om ons te bedienen. Als we verder lopen vinden we een ander terras waar dit geen probleem geeft. We hebben een uurtje voor de parkeermeter leeg is en na één drankje gaat Gerard terug naar de auto en loop ik een rondje om wat foto's te nemen.

 

 In een zijstraat iets van het hotel vinden we een parkeerplekje omdat er net iemand wegrijdt. De straten zijn hier erg smal en volledig bezet met geparkeerde auto's, dus we hebben geluk dat we toch iets redelijk in de buurt hebben gevonden. Nadat we de kamer hebben bekeken en Gerard natuurlijk eerst de voetbalwedstrijd van Nederland heeft gezien willen we toch nog wel iets te eten hebben en Gerard had net zo'n leuk tentje gevonden met Indiaas eten, ware het niet dat het juist begint te onweren en plenzen.
We wachten nog even maar, het blijft gieten zodat Gerard besluit om het stokbrood wat we nog over hadden van de lunch en de heerlijke ham uit de auto te halen en die maar als diner op de kamer op te eten. Gelukkig heeft hij een paraplu meegenomen zodat hij nog enigszins droog terugkeert.

dinsdag 22 juni
Vandaag hebben we een wat langere tocht voor de boeg want we willen in Spanje eindigen. Om lekker op te kunnen schieten kiezen we dit keer weer wel voor de tolweg en wijken daar alleen van af om weer wat brood en beleg in te slaan. Als het lunchtijd is, zoeken we weer een plekje langs de snelweg op en worden uitgenodigd om bij een Frans echtpaar aan tafel te komen zitten. Na een gezellig gesprek en als ons eten op is, wil ik toch nog even naar het toilet. Ook hier weer gaten in de grond en tot overmaat van ramp is op het invalidentoilet iemand helemaal los gegaan en alles zit onder de ...(dat hoef ik denk ik niet eens te noemen) zodat ik onverrichter zake terugkeer naar de auto. Ik houd het wel op.
Er komt haast geen eind aan onze reis vandaag. Frankrijk is vreselijk mooi maar het heeft toch één nadeel, het is zo verschrikkelijk groot. Het duurt en duurt voordat we eindelijk de grens bereikt hebben en uiteindelijk is het nog maar een uur of drie als we arriveren, na alsmaar snelweg en geen verdere stops onderweg leek er geen eind aan te komen.

woensdag 23 juni
We hebben niet veel haast vandaag en nemen dan ook de tijd voor een koffie voor we op weg gaan.
Onze route loopt vandaag via Calella de Palafrugell aan de kust waar we een kort kijkje nemen want, het restaurant waar we ons oog op hebben laten vallen voor de lunch, gaat pas om één uur open.

We rijden door naar Lloret de Mar waar we een klein strandje vinden met aardig wat restaurantjes die inmiddels al wel geopend zijn. Nadat we de lunch op hebben gaan we richting Barcelona en melden ons bij Paco, die de sleutel zal overhandigen van ons verblijf voor een paar dagen. Nu blijkt dat zijn huis niet te bereiken is vanwege diverse werkzaamheden en na doelloos diverse pogingen te hebben ondernomen bellen we hem maar op om te vragen of hij naar ons toe kan komen, we staan een straat verder nogal ongelukkig midden op de rijbaan omdat er geen andere mogelijkheid is. Na enkele minuten komt hij met de sleutel en kunnen we weer verder.
"Ons" appartement ligt recht tegenover de ingang van Parc de la Ciutadella waar je ook weer moeilijk kunt parkeren maar, één plekje is genoeg en we hebben geluk dat er net iemand wegrijdt. We vullen de meter voor twee uur en gaan op verkenning uit.

Hugo heeft inmiddels geappt waar we blijven en we stellen voor dat hij even naar ons komt omdat we de auto aan het uitladen zijn en hij toch net om de hoek woont. Eindelijk na negen maanden kunnen we elkaar weer in de armen sluiten.
Als de parkeertijd om is rijden we achter Hugo (op zijn elektrische step) aan  naar zijn huis en parkeren bij hem aan de overkant in de garage.
Na een drankje gaan we de auto ophalen en naar een andere garage brengen voor een hele week want voorlopig hebben we hem hier niet nodig. Daarna gaan we wat samen eten omdat Hugo afsgeproken heeft om vanavond met vrienden Sant Joan te vieren met vuurwerk en wat al niet meer.
In het weekend gaan we gezamenlijk wat ondernemen want zijn werk gaat gewoon door, en zo moet het ook. Wij vermaken ons hier toch wel.
Wij kunnen vanaf ons dakterras het vuurwerk horen en zien, het is net oud en nieuw maar dan met lekker weer. 

donderdag 24 juni
Om 10 uur lopen we het park aan de overkant in. Wat een rust. Het lijkt wel of iedereen nog zijn roes van gisteravond aan het uitslapen is.

Rond een uur of 12 willen we ergens wat gaan eten maar vinden dit keer niet iets van onze gading, of de tentjes zijn  nog dicht. Het valt niet mee om hier in Spanje je aan je ritme van thuis te houden, geen ontbijt, lunchen om 11 á 12 uur en avondeten rond 7 uur. De barretjes gaan hier pas om 1 uur open en dat is rijkelijk laat voor ons, we rammelen inmiddels van de trek. In het park is een eettentje waar ze wat sandwiches e.d. verkopen en daar moeten we het dan maar mee doen, we hebben de keus uit broodje kaas, broodje ham of broodje ham/kaas. Het laatste wordt het dan maar, met een kop koffie.
De rest van de middag doen we rustig aan want het dagen achtereen in de auto vergt toch wat van het op leeftijd zijnde lijf. Gerard gaat intussen maar een eindje om, gelukkig heeft hij meer energie maar, na een uurtje is ook hij weer terug.
Vanavond gaan we met Hugo op stap om ergens te eten.

Het eerste tentje valt niet echt mee, het ziet er gezellig uit, de recensies op Tripadvisor zijn goed maar hoe dat kan, geen idee. Voor vier reepjes ansjovis uit blik durft men €7 te vragen, zonder iets erbij. De helft van wat we bestellen is niet op voorraad, kortom, hoezo goede recensies.
We lopen verder en komen vrijwel op iedere hoek van elke straat wel wat terrasjes tegen en bij sommigen nemen we iets te drinken. Het moet gezegd, Barcelona is een bruisende stad en super gezellig. Ik begrijp wel waarom Hugo hier woont.

vrijdag 25 juni
Vandaag gaan we richting Sagrada Familia maar niet met de bus, zoals ik eerst gedacht had, maar lopend. Niet helemaal op gerekend, anders had ik mijn voeten ingetapet om blaarvorming te voorkomen.
Niet ver van huis is er een leuk terrasje waar we koffie drinken en een broodje nemen. Het hele traject is slechts 2½ km maar af en toe moet ik toch even stoppen en op adem komen. Het valt niet mee als je toch  al weinig lucht hebt en dan ook nog altijd een mondkapje moet dragen en ook nog eens lekker warm en klam weer is, maar we komen er wel.
Nadat we, met uitzicht op de kerk, eerst nog iets drinken en wat eten,

lopen we om eromheen.

Ik geloof niet dat ik die 2½ km terug ook nog aankan want ik voel aan mijn voeten dat dat dan zeker blaren gaat opleveren, dus nemen we een taxi die ons voor slechts €8 weer voor de deur afzet. Met de bus zouden we niet goedkoper uit zijn geweest.
Ook vanavond gaan we met Hugo uit eten maar nu naar een restaurantje wat wij vandaag onderweg tegenkwamen. Wat wijzer geworden bestellen we ieder slechts 1 klein gerechtje om te testen maar dit keer smaakt het uitstekend dus hier blijven we wel even. Ook net als gisteren verkennen we de directe omgeving van waar Hugo woont maar nu de andere kant en nemen nog een afzakkertje.

zaterdag 26 juni
Wat een heerlijkheid, geen mondkapjesplicht meer, alhoewel de meerderheid zich er nog wel aan houdt.
We drinken koffie bij Hugo, halen de auto op uit de garage en gaan op pad naar een klooster dat in een natuurgebied vlak in de buurt blijkt te liggen, onderweg kopen we wat in om gezellig te picknicken.
We rijden de route die wordt aangegeven door Google Maps en komen op een heel smal en vrij steil zandpad uit waarna er op een kilometer afstand van het eindpunt ineens een touw over de weg is gespannen zodat we niet verder kunnen. Achteruit het zandpad weer af tot we ergens kunnen keren en het klooster voor dit keer maar moeten vergeten. We nemen het besluit om dan maar ergens langs de kust een plekje te zoeken waar je kunt zwemmen maar ook in de schaduw kunt zitten en picknicken.
Die hebben we gevonden.

Weliswaar naast een fabriek, maar die zie je niet als je tenminste de kant van de zee uitkijkt .

Inmiddels krijgen we best trek en eten eerst, ook omdat anders de vleeswaren weglopen van de warmte. Gerard en Hugo nemen nog even een duik en al met al is het een gezellige middag geworden.

Op de terugweg laden we alvast de koffers in de auto zodat die bij Hugo gezet kunnen worden en we de auto morgen niet nog een keer uit de garage hoeven te halen. De rest die overblijft kunnen we wel lopend meenemen, het is pakweg 500 meter van hieruit naar waar hij woont.
Morgen allen nog even vegen, dweilen en het bed voorzien van gewassen lakens en het zit er weer op. De overige nachten blijven we bij Hugo slapen.

zondag 27 juni
Alles is weer aan kant gemaakt en we zijn klaar voor vertrek. Helaas is Hugo niet te bereiken en omdat we ook niet hier al te lang willen blijven hangen gaan we de auto halen en rijden naar Montjuïc waar we het Olympisch stadion bekijken.

Nemen  de roltrappen naar beneden tot we op een plateau komen waar we een prachtig uitzicht hebben over Plaça de España en er ook een terras is waar we wat eten en drinken.

Eerst op de uitgestorven Rambla nog een kijkje nemen en een koffie drinken.

We lopen ook nog even bij Casa Milà langs, want als je in Barcelona bent, is dit toch echt een must.

Het huis ernaast is trouwens ook best aardig.

Na verloop van tijd gaan we richting Hugo en laden de rest van de spulletjes uit waarna Gerard de auto weer in de garage gaat zetten.
Vanavond gaan we met een flinke groep jonge mensen uit allerlei landen voetbal kijken en daarna poolen.

Het was een geslaagde dag.