Saint Rogatien (Frankrijk) (week 3)

donderdag 28 juli
Om half negen rijden we weg bij het hotel en nemen we in het centrum een koffie met croissant.
We hebben nog ruim 265 km voor de boeg voor we op ons volgende adres zijn. Tegen twaalf uur stoppen we voor nog een kop koffie en nog iets later slaan we wat in voor de lunch. We zijn nu in kastelen gebied en het is dan ook niet verkeerd om een plekje te zoeken met uitzicht op één ervan, welke maakt niet uit.
Een kasteel wordt het uiteindelijk niet maar in Chinon vinden we na even zoeken, niet met zicht op de burcht, maar wel een leuk plekje voor een kerk.

We pakken de stoeltjes en nestelen ons, met stokbrood, Camembert, rauwe ham en, in dit geval een beker wijn in de schaduw onder een boom op het pleintje.

 

Wat wil een mens nog meer.

Om kwart voor zeven bereiken we onze eindbestemming en maken we kennis met onze ruilpartners.
Na een rondje door het huis en uitleg over apparatuur e.d. wordt het tijd om te eten. Intussen zijn er meerdere gasten aangeschoven o.a. dochter, schoonzoon, en de twee vrienden die ook meegaan naar Nederland. De conversatie loopt niet helemaal op rolletjes want buiten de gastvrouw en gastheer spreekt niemand verder Engels en ik versta niet voldoende Frans en spreek het nog minder, maar uiteindelijk weten we toch waar we het over hebben.
Om half elf zoeken we onze kamer op opdat zij zich verder kunnen bezighouden met het voorbereiden van hun reis.

vrijdag 29 juli
Rond half negen zwaaien we Sylvie en Patrick uit en halen wij de rest van onze spullen uit de auto.
Waren het in België nog kippen, hier hebben ze vier schildpadden als huisdier. Deze reageren een heel stuk minder snel als we een in vieren gesneden appel voor ze neergooien.

Wij nemen een voorbeeld aan hen en doen verder vandaag ook niet erg veel.

zaterdag 30 juli
Het is bewolkt maar tegen de middag klaart het op en gaan we naar La Rochelle, en we zijn niet de enigen.

Jeetje, wat is het druk, maar na een tijdje zoeken vinden we dan toch een (zelfs gratis) parkeerplekje niet al te ver van waar we willen zijn. Het is voor Gerard ontzettend passen en meten maar daar draait hij zijn hand niet echt voor om. Ik weet niet helemaal zeker of mij dit ook was gelukt.

Nadat we de vele straatjes met kraampjes zijn afgelopen lunchen we op een pleintje bij La Solette, waar het heerlijk zitten en eten is.

Nog even naar de torens lopen en de laatste kraampjes bekijken, nog een drankje op een ander terras en we gaan weer naar huis. Volgende week komen we nog wel terug, hopelijk is het dan iets rustiger.

maandag 1 augustus
Alweer laat op voor ons doen, dat komt vast door de rolluiken die helemaal geen licht doorlaten.
Na het ontbijt gaan we dan ook maar gelijk op pad naar Ile de Ré.

Alleen voor de tolpoortjes staat een file maar verder kunnen we goed doorrijden en eenmaal op het eiland zijn zowaar parkeerplekjes ook nog voorhanden. De tol is wel nu twee keer zo duur als twee jaar geleden. Toen betaalden we €8,00 en nu €16,00 (heeft te maken met het hoogseizoen hebben we later begrepen)

De eerste stop is bij een klein marktje waar wel de allerleukste draaimolen staat die ik ooit gezien heb. Deze wordt voortbewogen door zelf te trappen en de uitbater van het geheel trapt zelf mee en voorziet het geheel ook nog van een leuk deuntje die hij uit een draaiorgel met muziekrol tovert.

Volgende stop is St. Martin de Ré. Gezellig druk maar toch uiterst relaxed. Er staat nu water in de haven zodat de boten ook naar buiten of binnen kunnen, twee jaar geleden lagen de bootjes allemaal op het droge.

Twee jaar geleden.

Na wat leuke straatjes doorgelopen te hebben komen we bij de kerk.

We beklimmen de kerktoren en hebben een pracht uitzicht vanaf boven.

Weer terug in de haven is het tijd voor de lunch.

Via de vestingmuur lopen we terug naar de auto en zien we enkele ezels met broeken aan staan die wachten op kinderen die een ritje op hun rug willen maken. De broeken zijn niet om te toeristen te plezieren maar tegen vervelende steekvliegen en scherpe zeegrassen.

We rijden ook nog naar de vuurtoren aan het eind van het eiland en stappen daar ook het 'strand' op.

Hier staan wel heel veel bouwwerken van stenen zgn. steenmannetjes. Sommigen ervan zijn heel kunstig en hoog opgestapeld.

De vuurtoren blijkt een mooie wenteltrap te hebben maar dan moet je wel naar binnen en ik ben niet van plan om vandaag nog eens 257 treden te beklimmen, dus laat ik dit aan anderen over en heb deze foto dan maar eerlijk gepikt van het internet.

Via de lange en hoge brug gaan we weer naar huis.

dinsdag 2 augustus
Een eindje rijden langs een paar plaatsen, als eerste Fouras, daar is, hoe kan het ook anders, markt. We kopen een meloentje en een heel speciale jonge kaas de Jonchée.
Vanaf  de vesting hier kan je het fort Boyard zien liggen. (wel flink vergroten en kijken bij de rode pijl)

We gaan verder naar Rochefort en lunchen hier ook.

 Daarna richting het fregat Hermione dat hier in een dok ligt.

We lopen door een wel heel erg leuk doolhof wat eruit ziet als golven met scheepjes erop.

Een groot schip speciaal voor kinderen waarop ze een hindernis route kunnen afleggen.

Als we weer bij de auto terug komen, ruiken we dat de meloen redelijk aan de rijpe kant is en is het geen overbodige luxe om de ramen even wat verder open te draaien. Wat een lucht. Vanavond maar direct opeten met wat plakken rauwe ham, olijven, geitenkaas, aardappelsalade, de Jonchée kaas, die een pistache smaak heeft, afgeblust met een glas rosé.

woensdag 3 augustus
Châtelaillon-Plage ligt hier ± 9 km vandaan, dus een prima afstand voor een lunchbezoek.

Het stadje ligt direct aan zee (ach ja, de naam zegt het eigenlijk al) en als we langs het strand lopen op zoek naar een leuk plekje zien we dat je wel heel ver moet lopen voor je überhaupt natte voeten krijgt.

We vinden een leuk terras op het strand en we bestellen voor mij een tapas-bord met uienringen, calamaris, plakjes worst, kippenvleugels en mosselen. Het was eerst de bedoeling om dit samen te eten maar Gerard bestelt toch maar een maaltje mosselen voor hem alleen.

Ik weet dat de kippenvleugels en mosselen uiteindelijk ook bij hem zullen eindigen want dat is niet echt mijn ding. Ik heb al vele malen mosselen geproefd maar vind ze niet echt lekker, maar nu probeer ik het toch nog maar een keer en wat denk je, ze zijn helemaal niet verkeerd! Gerard krijgt mijn mosselen helemaal niet maar alleen de kippenvleugels.
Als we klaar zijn lopen we weer terug langs het strand en zien dat de zee nu een heel stuk dichterbij is gekomen. Het getijverschil is hier enorm.

Op weg naar de auto score ik nog een matrozentrui, natuurlijk met streepjes maar ook met een heuse matrozenkraag. Helemaal leuk, die zie je nergens meer.
Nog even langs kasteel Buzay rijden en een broodje kopen bij U-express en we kunnen weer huiswaarts.