maandag 30 mei 2022

Week 6: El Verger

zaterdag 14 mei
We gaan vandaag naar Calpe. Allereerst willen we de oude stad bekijken want daar zijn we nog niet eerder geweest. Ik weet dat er een straatje is met een trap die in de kleuren van de Spaanse vlag in geschilderd, maar waar precies? Eerst maar een ontbijtje regelen.
We lopen wat straatjes door en dan ineens als we om een hoekje kijken, zien we de trap .

We lopen nog wat verder en komen ook nog diverse murals tegen, die niet allemaal even mooi zijn maar het maakt het wel een stukje leuker dan alleen maar kale muren.


We zijn vlak bij het strand maar dan moeten we wel de steile straat naar beneden, niet erg maar onze auto staat in de parkeergarage op het hoogste deel van de stad dus zullen we ook weer terug omhoog moeten.
Dát doen we dus niet en halen de auto op en rijden langs het strand, wat toch niet zo uitnodigend is als we dachten, en rijden verder naar de andere kant van de hoge rots waar een boulevard ligt met allemaal restaurants en bars. We gaan ook wat winkeltjes binnen om te kijken of we misschien iets kunnen kopen wat wel leuk is om mee naar huis te nemen maar vinden niets wat ons aanspreekt. Dan maar een drankje voor we weer richting huis gaan.

In Ondara bezoeken we nog een groot winkelcentrum en kijken bij Carrefour of we daar dan misschien wat leuks kunnen vinden, we hebben in ieder geval brood nodig.
Wat leuks hebben we niet gevonden, wel brood.

zondag 15 mei
Er is markt in El Verger en we stappen in de auto om die te bezoeken. Als we de straat uitgereden zijn zien we dat langs de grote weg wel erg veel auto's geparkeerd staan en blijkt de markt aan de andere kant langs die snelweg te zijn. We hadden net zo goed kunnen lopen zo dichtbij is het. We zoeken een parkeerplekje en gaan de weg over en links af. Wat een gigantische markt is dit, het lijkt wel of die helemaal tot in Dénia loopt. Aan het eind via de andere kant weer terug en komen zo ongeveer weer uit waar we waren begonnen en hebben dan inmiddels wel dorst en moeie benen gekregen. Dan maar terug naar de overkant om wat te drinken en als we besluiten dat we hier geen ontbijt nemen en ook de rest van de markt tot volgende week bewaren gaan we richting Oliva, waar ik heb gezien dat er vlakbij het strand diverse restaurants zijn waar we ons geluk kunnen gaan beproeven.
Als we een Panini XXL met tonijn e.d. op hebben gaan we nog even bij het strand kijken en vervolgens richting auto om de oude binnenstad van Oliva te zien. Daar moet een straatje zijn dat er nog net zo uitziet als enkele eeuwen geleden. We hebben snel een plekje voor de auto in de buurt gevonden en lopen de rest.




En daar sta ik dan, van de andere kant af genomen door Gerard.



Wat een bizar straatje, je zult er maar wonen. Moet er niet aan denken, heel steil en alles loopt scheef.
We lopen hierna nog wat andere 'gewone' straten door en komen bij de kerk waar net mensen uitkomen die nog even napraten onder een grote boom.



Als we verder lopen zien we dat niet alleen het steile straatje vreemd is maar wat denk je van dit, een invalidenparkeerplek tegenover de parkeerplekken aan de andere kant van de straat.
Hoe denk je daar tussendoor te kunnen als beide plekken bezet zijn?

We gaan weer verder naar  Pego, waar we alleen doorheen rijden zonder uit te stappen.

maandag 16 mei
Volgens de beschrijving die hier in huis ligt moeten er vele restaurantjes en barretjes langs de kust zijn. Er is echter één probleem, vanaf de straat is dat niet of nauwelijks zichtbaar en we rijden dan ook diverse zijstraatjes in en lopen het strand op om de omgeving af te speuren. Eindelijk zie ik ergens in de verte wat parasolletjes staan en dat lijkt toch verdraaid veel op een terras.

We komen er uiteindelijk bij en nemen plaats want intussen lusten we wel wat, zeker nadat we hebben ontdekt dat op maandag erg veel zaakjes gesloten blijken te zijn.
Ik bestel een sandwich en een salade.
Mijn idee van een salade is toch iets anders dan wat ik krijg.
Een kwart rauwe ui, stuk rauwe bloemkool en een kwart tomaat en een friemeltje sla. Het is even knabbelen maar ik heb het toch maar opgegeten want veel groente heb ik de laatste tijd nog niet gehad.

dinsdag 17 mei
Gisteravond ben ik bijtijds naar bed gegaan want ik heb last van moeie en onrustige benen. Vanochtend is de onrust eruit maar nog steeds voelen mijn benen erg vermoeid aan. Vandaag blijf ik maar eens lekker thuis en kan dan ook eindelijk de foto's eens bewerken die in mijn blog gevoegd moeten worden.

woensdag 18 mei
Vandaag gaan we toch nog een keer naar Javea maar dan via een makkelijker weg, die vanuit El Verger niet via de berg hoeft. Als we daar aankomen volgt het dagelijkse ritueel van koffie drinken, ontbijtje en een wandeling maken langs het strand.


Ook lopen we enkele winkeltjes binnen en kopen bij een heel rijk gesorteerde winkel, die door Aziaten wordt gerund (een soort winkel van Sinkel dus) een nieuwe thee- en handdoek voor in de picknicktas. De oude heb ik aan het begin van de vakantie weggegooid omdat ik ze als een soort vaatdoek had gebruikt en niet meer schoon kon krijgen.
In de oude binnenstad nemen we ook nog een kijkje bij de overdekte markt, die eigenlijk meer weg heeft van een kerkgebouw dat een nieuwe bestemming heeft gekregen.




Dit hieronder is dus de echte kerk.



Nu we toch weer in de buurt zijn, gooien we ook de tank maar weer vol bij de voordelige pomp.
De rest van de dag brengen we door op het voorterras en vanavond bezoeken we goed beoordeeld restaurant waar we lopend heen gaan.
Als we eenmaal zitten heb ik het idee dat we eerder in een kennel zijn aanbeland dan bij een restaurant want er lopen zoveel honden rond en het geblaf is af en toe erg vervelend. Als er één begint vindt de rest dat ze er nog een schepje bovenop moet doen.
Gerard bestelt Fish & Chips en ik een Macaroni Bolognese. Net als we denken dat het eten wel wat lang op zich laat wachten, komt de serveerster vertellen dat de kok de macaroni opnieuw moet klaarmaken omdat het op de een of andere reden mislukt is. ???
Hoe moeilijk kan macaroni klaarmaken zijn?
Het eten is OK maar niet echt geweldig, in ieder geval niet zodanig dat we ons geroepen voelen hier nog een keer te komen, ondanks de lovende woorden van de eigenaresse van ons tijdelijke huis.

vrijdag 20 mei
In Gandia gaan we het Ducal paleis bekijken. De auto hebben we in de parkeergarage gezet en we lopen via de Passeig de les Germanies richting Calle Duc Alfons el Vell, waar het paleis ligt. Als je het niet weet zou je er zo aan voorbij lopen. Het paleis is slechts op één etage toegankelijk maar daar is voldoende te zien aan pracht en praal.










Als in zoveel musea in Spanje ook hier weer veel devote voorstellingen in de vorm van wandtapijten, schilderijen en dat laat ik dan ook maar snel aan me voorbij gaan. Als die heilige koppies die zo schuin omhoog kijken, ik word er altijd een beetje kriegel van.


Ook van buiten is het de moeite waard om te bekijken, en niet alleen het paleis.


Terug op de "Rambla van Gandia" drinken we in de schaduw een biertje voordat we weer richting auto gaan. De meeste winkels zijn inmiddels dicht voor de siësta en zullen we een andere dag wat vroeger moeten vertrekken om meer te bekijken. Gelukkig ligt Gandia niet zo ver van ons vandaan, zodat dat geen onoverkomelijk probleem is.
Terug in El Verger gaan we bij het leuke tentje nog wat drinken, alleen voor mij géén sangria maar een 'veilige' witte wijn.


We eten vanavond bij het BB restaurant dat slechts 100 meter van ons vandaan ligt en later op de avond kijken we nog een aflevering van Ozark via Netflix om de dag af te sluiten.

maandag 23 mei 2022

Week 5: Peñiscola > El Verger

zaterdag 7 mei
Natuurlijk moet het oude deel van Peñiscola met het pauselijk kasteel bekeken worden nu de jongens er zijn, wat een aardige klim is en ik het daarom heb bewaard tot vandaag. We nemen de ingang bij de haven en lopen zo langzaamaan naar boven. Onderweg stoppen we voor een koel drankje waarna we verder omhoog gaan. De binnenkant van het kasteel laten we voor wat het is en dolen verder. Het is behoorlijk druk want er zijn veel bussen met toeristen aangekomen (wij zijn natuurlijk géén toeristen) en die lopen nu ook allemaal rond of zitten op de terrasjes. Jammer, want we kunnen nu geen plekje voor ons zelf meer vinden waar we ook nog in het zonnetje kunnen zitten. We gaan via de andere kant van de berg weer naar beneden en vinden daar wel wat.

zondag 8 mei
Moederdagontbijtje.

Het wordt vandaag een stranddagje. We pakken de stoeltjes, handdoeken enz. en gaan een lekker plekje zoeken. De jongens kopen nog een houten beachballsetje om te spelen want alleen maar liggen is geen optie.

Omdat er hier geen schaduwplekje te vinden is en ook geen uitspanning, houden we het na een paar uurtjes voor gezien want het windje is heerlijk verkoelend tegen de warme zon maar ook zeer verraderlijk en kunnen we nu beter maar wat schaduw opzoeken.
Vanavond trakteren de jongens op een etentje.

maandag 9 mei
Vandaag gaan de jongens weer terug naar Barcelona want het treinaanbod die richting op is dusdanig karig dat die tijden voor Hugo's werk erg ongelukkig uitkomen.
Ferry wil op de berg nog even wat kopen en gaat met Gerard samen op pad. Ik blijf thuis om wat kalm aan te doen en af en toe wat te rommelen. Ik zit lekker in de zon naar beneden te kijken en wacht rustig af wat er komen gaat.
Gerard en Ferry hebben intussen ook nog wat vers brood en beleg gehaald en met z'n vieren lunchen we op het terras.
Plotseling wordt onze aandacht getrokken door een straaljager die achter, na goed kijken, drie witte stippen aanjaagt. Wat is dit???
Gelukkig is Hugo zo alert om dit vast te leggen en Ferry zet dit vervolgens op Youtube.
Bekijk het filmpje maar en denk er het jouwe van. Ik vind het in ieder geval heel vreemd.

Om even voor zessen rijden we richting station voor de trein en als de jongens weg zijn gaan wij nog naar de winkel van het koffiezetapparaat om ook te kijken of ze een bluetooth speaker hebben want onze autoradio heeft het onderweg begeven en zonder muziek is het wel erg stilletjes tijdens onze trip. Volgens Google zouden ze open moeten zijn tot half tien maar wat denk je....niet dus.
Dan kijken we van de week onderweg wel of we iets kunnen vinden.
Gerard wil nog even door de wasstraat en daarna gaan we iets te eten zoeken.

dinsdag 10 mei
We hebben van de eigenaren een extra dag gekregen want Ferry en Hugo zouden eigenlijk vandaag pas vertrekken, zodat we het huis weer schoon kunnen achterlaten en hadden dan te we weinig tijd gehad. Nu kunnen we vandaag alles op ons gemak regelen. Wasje draaien, stofzuigen enz. enz. Beetje saai, maar noodzakelijk.
Vroeg in de ochtend word ik gebeld door onze buurman met de mededeling dat de omvang van onze struiken wel erg uit de hand begint te lopen en zeker een knipbeurt nodig hebben, of het goed is dat hij dat doet? Goed is? Heel graag zelfs.
Wat zouden we toch zonder onze buren moeten die altijd voor ons klaar staan.
Gerard en ik komen tot de conclusie dat we wel erg veel van hen vergen, nou nee, dat is niet het juiste woord, wel erg veel aan hen te danken hebben en we er toch ernstig aan moeten denken in het vervolg niet meer zo lang van huis te gaan. We beginnen ons zo langzamerhand wel wat schuldig te voelen.

woensdag 11 mei
Om half tien zijn we klaar om te vertrekken en geven de sleutel aan de tuinman.
Onderweg een korte stop bij de Mediamarkt voor een bluetooth speaker en een kop koffie bij MacDonald's er vlakbij zodat we de speaker eerst kunnen uitproberen voor we verder rijden, we kunnen tenslotte nu nog terug als het niet werkt zoals we willen.
We maken een tussenstop in Villa Real want hier staat een bijzonder voetbalstadion geheel bekleed met gele keramieken tegels.



Eigenlijk ben ik niet zo van voetbal of stadions maar deze is wel apart te noemen.
Zelfs sommige bomen hebben een gele tooi.

Het is nog maar een kort ritje naar onze hotelovernachting in El Puig waar we op een ligstoel de rest van de middag doorbrengen.

donderdag 12 mei
Ook vandaag weer een kort ritje naar ons volgende adres in El Verger. We komen aan om twaalf uur en verkennen eerst het huis, zetten onze spullen binnen en leggen contact met de eigenaresse dat we aangekomen zijn. Zij zijn inmiddels ook al gearriveerd bij ons huis.
Als we op onderzoek uitgaan hoever het is naar het strand belanden we bij een alleraardigst restaurant waar we sangria bestellen.


Dit is verreweg de sterkste sangria die we tot nu toe hebben gehad. Na één glas ben ik bijna out. We gaan richting huis waar ik op het overdekte terras een behoorlijke tijd nodig heb om weer tot mezelf te komen. Daar geen sangria meer voor mij maar zeker nog een bezoekje waard om iets te eten of gewoon gezellig te zitten met een minder sterk drankje in de leuke tuin.

vrijdag 13 mei
Het is een klein stukje naar Dénia waar we een ontbijtje eten. Inmiddels heeft Gerard uitgezocht waar we in de omgeving de voordeligste benzine kunnen tanken. Dat blijkt bij Plenoil in Jávea te zijn. Niet al te ver uit de buurt maar er staat niet bij dat Jávea vanuit hier het snelst te bereiken is via een erg smalle en drukke bergweg van het massief Montgó. Ik vraag me af of we hier iets mee gewonnen hebben.
Terug naar Dénia waar we nog wel even willen rondkijken.


Niet dat we hier voor het eerst zijn maar er zijn altijd wel plekjes te vinden die we niet eerder hebben gezien, zoals Calle Loreto waar allemaal barretjes en restaurantjes zijn.

We lopen er doorheen maar gaan nergens zitten. We vinden iets op een pleintje en nemen een drankje en krijgen wat nootjes erbij die worden superleuk geserveerd in een klein paellapannetje.
Bij Lizarran scoren we enkele tapas en gaan dan weer richting auto. Nog even langs de supermarkt voor wat inkopen en de rest van de middag heerlijk op het achterterras in de schaduw.


Hier staat ook een citroenboom met wel heel grote citroenen.