Huisvrouwendag. Klinkt erger dan het is hoor en ook Gerard doet vandaag zijn best als huisvrouw.
Koffers inpakken, huis en auto schoonmaken, wassen, tuin voor de laatste keer inspecteren en vanavond ergens uit eten want onze voorraad is nagenoeg op. Mooi uitgekiend.
We kunnen nu niets extra's meenemen want we gaan morgen vliegen i.p.v. met een huurauto naar het volgende en laatste adres.
woensdag 29 juli
De (Uber)taxi staat om tien over half tien voor de deur om ons naar het vliegveld te brengen voor een vlucht van 1½ uur naar Portland, lekker kort.
We hebben helder weer en kunnen alles goed zien vanuit het propeller vliegtuig.
Bij aankomst in Portland staat Chan ons al op te wachten in de hal. Don komt even later aanrijden en na de nodige vriendelijke begroetingen kunnen we op pad richting hun huis in Columbia City.
We moeten ondermeer ook over de machtige Columbia rivier (daarover later nog veel meer) via de St. Johns brug, Deze zeer hoge brug was juist vanochtend bezet door Greenpeace aanhangers die spectaculair hangend aan lange touwen de doorvaart blokkeerden van een Shell ijsbreker.(Onderstaande foto's heb ik gevonden op het internet.)
Dit schip wordt namelijk ingezet voor Arctische olieboringen en was in Portland voor reparatie. Tijd voor actie dus maar gelukkig voor ons is de brug bij onze aankomst alweer vrijgegeven.
Ondertussen kijk ik rond en het moet gezegd, het uitzicht op de Columbia river is helemaal niet verkeerd.
Mount St. Helens, een actieve vulkaan aan de overkant van de rivier in Washington State is prima te zien.
Dit mooie huis blijkt al jaren leeg te staan. Waarom, vraag ik me dan af, want het ziet er goed uit en ligt aan de rivier met mooi uitzicht op de langsvarende boten.
Don heeft ons uitgenodigd om te ontbijten bij een speciaal plekje waar het onbijt goed is en het ook nog eens gezellig moet zijn. Na de koffie en een geroosterde boterham vooraf gaan we rond een uur of tien naar Kozy Korner in St. Helens voor het ontbijt. Daarna rijdt Don ons wat rond in de omgeving zodat we een indruk krijgen wat hier zoal te doen en te bezichtigen is. Een bezoekje aan de bibliotheek, waar we een filmpje halen over de gigantische uitbarsting van Mount St. Helen in 1980 en een boek over Oregon. We moeten alleen niet vergeten om dit over drie weken weer naar de bieb terug te brengen, dus even een reminder in mijn agenda zetten.
Ook even in mijn agenda zetten.
Iedere donderdag is er een concert en een kleine markt in St. Helens en, om alvast wat in te burgeren en Don en Chan de laatste voorbereidingen te laten doen zonder ons te hoeven entertainen, gaan we samen rond een uur of vijf eerst terug naar de rivier, maar nu naar een andere plek en blijven daar een uurtje, Gerard gaat nog even zwemmen in de rivier en daarna door naar het concert.
Als we bij half zeven in de auto stappen zien we dat de temperatuur nog nauwelijks gedaald is.
We vinden het zo gezellig dat we tot het eind blijven, tijdens de pauze halen we wat te eten bij één van de kraampjes.
Als we al redelijk laat terug zijn bij ons verblijfadres, gaan we op het terras zitten en even later komen Don en Chan bij ons zitten en blijven we nog een tijd napraten.
vrijdag 31 juli
Don en Chan vetrekken vandaag naar Den Haag.
Ik word pas om half acht wakker. Misschien had ik het wel nodig om iets langer te slapen dan normaal want het is of ik een klap op mijn ogen heb gehad, helemaal wakker en helder ben ik nog niet.
Om elf uur vetrekken we naar het vliegveld en zetten hen af bij de terminal. Nog een fotootje voor Ferry en Hugo zodat zij hen herkennen bij aankomst op Schiphol.
Ik wens jullie een goede vlucht, veel plezier en mooi weer.
Wij gaan richting Portland en parkeren de auto eerst vlakbij de luchthaven op het terrein bij Target en nemen vervolgens de Maxx light train naar het centrum. Dit vervoer is voor senioren, zoals zo vaak in Amerika, echt spotgoedkoop. $ 2.00 kost slechts een dagkaart voor de "honored people" (serieus, zo worden hier mensen vanaf onze leeftijd genoemd) en dan is ie ook nog eens geldig voor het gehele netwerk.We stappen bij Pioneer Square uit. Jonge, jonge, wat is het heet vandaag, bizar.
Daar komt 'ie.
O nee, toch de verkeerde, het is de blauwe, nog even wachten en intussen maar wat rondkijken tot de goede komt.
En ja hoor, daar is de juiste 'Rode' versie dan toch echt.
We staan geparkeerd in de schaduw, vlak bij een juwelier. Ik heb de deur open zodat er wat lucht kan circuleren tot er een medewerker van de desbetreffende juwelier opeens naast de auto staat met een flesje water, omdat hij (heel lief) vindt dat ik dat wel kan gebruiken bij deze temperaturen. Dat ik datzelfde flesje even later weer aan iemand anders ga geven omdat zij met pech langs de weg staan en geen drinken heeft, kon ik op dat moment niet voorzien.
Op weg naar huis komen we langs Cathedral (genoemd naar de daarop gelijkende brugpijlers) park. Onder de brug, die de afgelopen dagen in het nieuws is geweest vanwege de Greenpeace acties en stoppen hier om wat foto's te nemen.
We slaan wat boodschappen in en gaan naar 'huis'.
Gerard gaat boven op de berg nog wat bramen plukken voor bij het ontbijt. Ze zijn heerlijk.
zaterdag 1 augustus
We rijden naar het noordwesten richting kust en komen aan in Astoria. De temperatuur ligt hier een stuk lager, 'slechts' een aangename 75⁰ F.
Hier ligt ook de Astoria Megler Bridge over de -vooral hier- enorm brede Columbia River naar Washington State.
Daar gaan we dan. Hoog en erg lang met een obstakel halverwege door werkzaamheden aan de brug.
Het tweede deel is zonder 'overkapping', het lijkt bijna wel een skischans.
Ja, en we zijn er nog niet, nu komt deel drie.
zondag 2 augustus
Het eerste wat ik zie als ik opsta is dit. Prachtig.
Het is bewolkt en het gaat ook nog een tijdje regenen. Helemaal niet erg omdat ik dan voldoende tijd heb om mijn blogverslag af te maken en niet het gevoel heb dat we iets van het mooie weer zullen missen.
Het kleine kolibrietje (en andere zoetekauwen) komt regelmatig langs voor een slokje suikerwater.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten