Week 8: El Verger > Sexcles

zaterdag 28 mei
Het eind van ons verblijf hier is in zicht, nog een paar dagen en we gaan weer noordwaarts.
Als de was tussen de bomen hangt, helaas kan er slechts één draai tegelijk aan dit stukje waslijn, gaan we opnieuw een bezoekje brengen aan Oliva.
Gerard heeft een plekje opgezocht waar we goed kunnen eten. Ik bestel een Caesar salade en calamaris, Gerard een hamburger.

De salade is echter zo groot en lekker dat we er zeker met z'n tweeën van kunnen eten en zodoende de calamaris en hamburger grotendeels blijven staan.
Nog even langs het strand en bij toeval belanden we bij een gezellig plekje met veel horeca en een gezellige drukte. Als we het strand eerst even oplopen wil ik toch uiteindelijk wel even de zee aan mijn blote voeten voelen, die is lekker van temperatuur.

Wat jammer nou dat we de parasol vergeten zijn want hier zonder enige bescherming gaan zitten is geen optie bij 32º. We lopen weer terug en gaan ergens op een terras zitten waar het iets minder druk en rumoerig is.
Nog ergens een brood halen voor we weer terugrijden en een zak Bomba rijst voor als ik thuis paella wil maken.

zondag 29 mei
Inpakken en schoonmaken.
Bij het ophangen van de laatste was zie ik dat we helaas afscheid moeten nemen van de geraapte citroenen. De insecten hebben zich er dusdanig tegoed aan gedaan dat we ze een waardig afscheid moeten geven en ze vervolgens in de organische afvalbak kieperen.

maandag 30 mei
Alles is ingeladen, huis afgesloten en om iets voor half tien rijden we weg.
Eerste doel voor vandaag is onze bestelling ophalen in Valencia.
We hebben de betreffende straat al snel gevonden, alleen de huisnummers blijken niet altijd even duidelijk te zijn. We moeten op nr. 27b zijn, wel zien we 27a en dan een trap naar een blok huizen waar we uiteindelijk ook een b zien staan. Wij bellen bij diverse mensen aan en na een tijdje wachten komt er dan iemand aan de deur. Helaas hebben zij geen idee waar ik moet zijn, ook niet als ik ze mijn email laat lezen met het adres en bedrijfsnaam. Nou lekker dan.
We gaan de trap weer af en lopen verder tot Gerards oog ineens valt op een winkel die wel eens de juiste zou kunnen zijn. Wij naar binnen en ja hoor, hier kan ik mijn bestelling afhalen.
Het valt ook niet mee voor die Spanjaarden om een winkel met bedrijfsnaam én met volledig adres te herkennen als je er direct boven woont.
Ja nou hoor ik jullie denken, had je dat zelf dan niet kunnen zien? Ja, natuurlijk wel, we zijn er straal langs gelopen zonder dat het ons opviel, maar hé, wíj zijn hier dus niet bekend hè?
Een paar straten verder eten we een broodje en vertrekken dan weer richting de plaats waar we ons hotel hebben geboekt. We rijden dwars door Valencia en passeren ook de mooie gebouwen van Calatrava.
Wat een verschil in bouwstijlen.

We maken hier geen stop want ik heb ze in voorgaande jaren al meerdere malen op de foto gezet, dus alleen een snapshot in het voorbijgaan is dit keer voldoende.

Als we bijna bij het einddoel zijn stoppen we eerst nog even aan het strand en bekijken de omgeving.
Nadat we ook de hotelkamer hebben bekeken stappen we weer de straat op om ook hier de omgeving te bekijken. Zo komen we een leuk wooncomplex tegen

en een gigantisch klooster.

Om hier binnen te komen is al een boetedoening op zich.

Aan het eind van de middag hebben we contact met onze buren of alles goed is verlopen en of het huis netjes en schoon is achtergelaten en ook de bedden weer gereed zijn voor de volgende gasten.

dinsdag 31 mei
We rijden al vroeg weg bij het hotel en hebben dus zeeën van tijd en rijden dan ook de gezellige weg langs de kust. In Amposta aan de Ebro maken we een koffie/broodje stop.
Wanneer ik een sanitaire stop wil maken raak ik volledig in de war, welke deur moet ik nu nemen?

Ik kies die ene waar wél wc papier hangt, tot ik tot de ontdekking kom dat die dus weer niet op slot kan, dan maar het papier meenemen naar de andere. Of ik uiteindelijk in de goede ruimte zat, ik weet het niet maar het kan me ook eigenlijk weinig schelen.
Als we terug naar de auto lopen zien we op het water veel, ik denk schoolkinderen, in kano's wat een kleurrijk schouwspel geeft. 

Onze volgende bestemming is Salou waar ik een hotel met grote kamers heb geboekt waar we al eens eerder zijn geweest. Of we dit keer ook zo'n dubbele kamer krijgen is nog te bezien want de vorige keer waren we hier in november en dan hebben ze dus voldoende kamers vrij. Als we onze kamer gaan bekijken zijn we blij verrast, we hebben weer een dubbele kamer met een schuifdeur ertussen, dat wordt nog lastig kiezen, gaan we samen of ieder in een aparte kamer?

Ik denk dat het gewoon het eerste zal zijn, of Gerard moet tv willen kijken terwijl ik wil slapen, dan is het een ander verhaal.
In de middag spenderen we ook nog enkele uren in het zwembad want Gerard wil best wel even zwemmen.
Als we naderhand terugkomen bij de kamer wil de deur niet open. De sleutelkaart geeft geen enkel signaaltje door aan de ontvanger, niet rood en zeker niet groen. Terug bij de receptie het euvel uitgelegd en we kunnen weer terug naar de kamer want er wordt een monteur opgetrommeld. Na een paar minuten komt de hulp in nood. Met een 'moeder'kaartje geeft de deur een groen signaal af en daarna met onze kaart ook. ??? Waarom niet als ik het zelf eerst, niet één maar meerdere malen heb geprobeerd en doet alsof hij gewoon dood is?
Je voelt je op zo'n moment echt even een domme gans die natuurlijk niet helemaal begrijpt hoe het werkt, alsof je voor het eerst een hotelkamer probeert te openen. Gelukkig heb ik Gerard als getuige dat het echt niet werkte voordat de monteur er zijn licht over liet schijnen. Maar hoe dan ook, we kunnen weer naar binnen.
We worden 's avonds ook nog getrakteerd op vuurwerk.

woensdag 1 juni
Ook nu zijn we weer vroeg op pad, de reis is dan ook wat langer dan anders want we willen vandaag eindigen in Frankrijk.
In La Jonquera, direct aan de Franse grens gaan we eerst inkopen doen bij de mega supermarkt vol met drank, hele hammen en nog veel meer én paellapannen in alle maten van 10cm tot wel 1½ meter in doorsnee.
Als ik dat van te voren had geweten had ik ze niet in Valencia hoeven bestellen.
Even verderop eten we wat en laten dan Spanje weer achter ons.
Het geboekte hotel ligt in Béziers en eerst zoeken we die op om vervolgens wat rond te kijken en komen zo bij Pont-canal de l'Orb.

Bovenop het aquaduct hebben we een goed uitzicht op dit mooie gebouw waar zo te zien aan gebouwd of gerenoveerd wordt met behulp van een grote kraan, jammer maar die kan ik niet weghalen.

Dit aquaduct voert Canal de Midi óver rivier de Orb, dit gaat dan wel via 9 sluizen om het hoogteverschil te overbruggen.

Als we de stad zelf ingaan zie ik diverse borden richting Sète, Agde enz. en eigenlijk zou ik willen dat we langer in die buurt konden blijven want die streek vind ik toch wel erg leuk, maar we moeten morgen weer verder richting midden Frankrijk.

donderdag 2 juni
De reis verloopt voorspoedig, om even voor half elf rijden we al over het viaduct bij Millau.

Behalve hier hoeven we geen tol- of snelwegen te rijden en kunnen we de toeristische route nemen. Onderweg kopen we wat brood en beleg want vandaag willen we eindelijk weer eens picknicken, dat hebben we in Spanje niet gedaan. We vinden een aardig plekje met uitzicht over de glooiende heuvels

maar de zon is eigenlijk te warm om er lang in te zitten dus na ons broodje nemen we de stoeltjes uit de auto en zetten die in de schaduw. Als ik de bekertjes pak en wil gaan zitten schiet mijn stoelleuning achterover en krijg ik alles over mijn jurk heen, fijn dan, wilde ik nog wel netjes voor de dag komen bij onze huizenruilers. Gelukkig hebben we de koffer achterin liggen en is er in geen velden of wegen iemand te zien dus dan maar even omkleden. De vlek spoel ik zo goed als mogelijk schoon met het water dat we nog in de auto hadden staan en leg de jurk te drogen op een handdoek.

Om half drie arriveren we in Sexcles voor de komende twee weken waar onze gastheer en -vrouw ons staan op te wachten. Na kennis te hebben gemaakt geven ze een toer door hun huis en een rondje door het dorp waar helemaal niets gebeurt. Na een poosje vertrekken ze naar hun andere huis want voor morgen staat voor hen de lange reis naar Den Haag op het programma.
Ben benieuwd hoe het zal bevallen in een huis uit de 17e eeuw, een uitgestorven dorp en de dichtstbijzijnde supermarkt op 12 km afstand.

Het restaurant is permanent gesloten en de bakker heeft geen winkel meer maar verkoopt zijn brood alleen nog via een stokbroodautomaat. Ook de kerk wordt niet meer gebruikt net als de school. Er wonen hier veel buitenlanders uit Engeland, Australië, zelfs een gezin uit Rotterdam maar dan alleen tijdelijk, de rest van de tijd staat alles leeg.

vrijdag 3 juni
We hebben goed geslapen en worden zelfs later dan normaal wakker.
Vandaag moeten we inkopen doen want het weekend is in aantocht en het zal me niet verbazen dat er dan helemaal niets open is.
We rijden naar Argentat wat er erg leuk uitziet en kijken wat rond.

Als we langs een brocanterie komen zien we in de etalage iets heel grappigs staan. Helaas is de winkel vandaag gesloten zodat we morgen om 10 uur pas terecht kunnen om het nader te bekijken. Misschien hebben ze nog wel meer leuke dingen in de verkoop.
We gaan als eerste naar de Aldi voor inkopen. Wat een ...winkel is dit.
Hopelijk zijn de andere supers beter en dat gaan we direct uittesten. We stappen als eerste bij Casino binnen. Wat een verschil, grote sortering en versafdelingen, er worden zelfs kleding en huishoudelijke spullen verkocht. Volgende keer nemen we ook nog een kijkje bij de Super U om dan te kunnen beslissen waar we in het vervolg onze inkopen doen. Misschien kijken we zelfs morgen al, als we toch naar het brocante winkeltje gaan.
Wat ons trouwens ook verwonderde, dat er hier nog steeds, anno 2022, met cheques kan worden betaald, dat geloof je toch niet?
Vanavond eten we thuis op het terras met een geweldig zicht over de heuvels.
In de verte horen we onweer aankomen. Aan de rechterkant is het grijs en aan de andere kant schijnt de zon nog. Het grijs komt steeds dichterbij en plots worden de sluizen volop open gezet.

Wij zitten lekker droog onder het afdak en genieten van dit schouwspel.
Om de dag af te sluiten krijgen we ook nog een zonsondergang te zien die de hele lucht in vlam zet.